Coturnix

	Coturnix
	Garsault, 1764
	; Przedstawiciel rodzaju – przepiórka pstra (C. delegorguei)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Coturnicini
Rodzaj	Coturnix
	Typ nomenklatoryczny
	Tetrao coturnix Linnaeus, 1758
Synonimy
	Ortygion Keyserling & J.H. Blasius, 1840; Palaeoperdix A. Milne-Edwards, 1869; Palaeortyx A. Milne-Edwards, 1869; Perdortyx Montessus, 1886; Maroturnia Mathews, 1914; Zecoturnix Iredale & Mathews, 1926; Schaubortyx Brodkorb, 1964;
	Ortygion Keyserling & J.H. Blasius, 1840; Palaeoperdix A. Milne-Edwards, 1869; Palaeortyx A. Milne-Edwards, 1869; Perdortyx Montessus, 1886; Maroturnia Mathews, 1914; Zecoturnix Iredale & Mathews, 1926; Schaubortyx Brodkorb, 1964;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście

Coturnix – rodzaj ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce, Eurazji i Australii^[10].

Morfologia

Długość ciała 16–20 cm, rozpiętość skrzydeł 25–35 cm; masa ciała 49–155 g^[11].

Systematyka

Etymologia

Coturnix: łac. coturnix, coturnicis „przepiórka”^[12].
Ortygion: gr. ορτυγιον ortugion „przepióreczka”, od zdrobnienia ορτυξ ortux, ορτυγος ortugos „przepiórka”^[13]. Gatunek typowy: Tetrao coturnix Linnaeus, 1758.
Palaeoperdix: gr. παλαιος palaios „stary, starożytny”; περδιξ perdix, περδικος perdikos „kuropatwa”^[14]. Gatunek typowy: †Palaeoperdix longipes A. Milne-Edwards, 1869.
Palaeortyx: gr. παλαιος palaios „stary, starożytny”; ορτυξ ortux, ορτυγος ortugos „przepiórka”^[15]. Gatunek typowy: †Palaeortyx gallica A. Milne-Edwards, 1869.
Perdortyx: gr. περδιξ perdix, περδικος perdikos „kuropatwa”; ορτυξ ortux, ορτυγος ortugos „przepiórka”^[16]. Gatunek typowy: Synoicus lodoisiae J. Verreaux & Des Murs, 1862 (= Tetrao coturnix Linnaeus, 1758).
Maroturnia: Mara, aborygeńska nazwa (por. Moorolum i Murroonga, aborygeńskie nazwy dla przepiórki); rodzaj Turnix Bonnaterre, 1791^[17]. Gatunek typowy: Coturnix pectoralis Gould, 1837.
Zecoturnix: Nowa Zelandia; łac. coturnix, coturnicis „przepiórka”^[18]. Gatunek typowy: Coturnix novaezelandiae Quoy & Gaimard, 1830.
Schaubortyx: Samuel Schaub (1882–1962), szwajcarski paleontolog; ορτυξ ortux, ορτυγος ortugos „przepiórka”^[19]. Gatunek typowy: †Taoperdix kedica Eastman, 1905.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[20]:

Coturnix coturnix – przepiórka zwyczajna
Coturnix japonica – przepiórka japońska
Coturnix coromandelica – przepiórka indyjska
Coturnix delegorguei – przepiórka pstra
Coturnix pectoralis – przepiórka rudogardła
Coturnix novaezelandiae – przepiórka nowozelandzka – takson wymarły około 1875 roku^[21].
Coturnix alabrevis – wymarły gatunek z Porto Santo^[22]
Coturnix centensis – wymarły gatunek z Wysp Zielonego Przylądka^[22]
Coturnix gomerae – wymarły gatunek z Wysp Kanaryjskich^[23]
Coturnix lignorum – wymarły gatunek z Madery^[22]

Przypisy

↑ Coturnix, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ F.A.P. de Garsault: Les figures des plantes et animaux d'usage en medecine, décrits dans la Matiere Medicale de Geoffroy Medecin. Cz. 5. Paris: Desprez, 1764, s. ryc. 686. (fr.)
↑ E. von Keyserling & J.H. Blasius: Die wirbelthiere Europa’s. Braunschweig: F. Vieweg und sohn, 1840, s. lxvi, 112. (niem.)
↑ Milne-Edwards 1869 ↓, s. 245.
↑ Milne-Edwards 1869 ↓, s. 217.
↑ F.-B. de Montessus. Le perdortyx montessus (Perdortyx montessui) et les perdiguia argoondah et Asiatica, Blyth et Gould. „Mémoires de la Société des sciences naturelles de Saône-et-Loire”. 6, s. 36, 1889 (fr.).
↑ G.M. Mathews. New Generic Names for Australian Birds. „Austral Avian Record”. 2, s. 112, 1913-1915 (ang.).
↑ T. Iredale & G.M. Mathews. Descriptions of new genera. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 46, s. 76, 1926 (ang.).
↑ P. Brodkorb. Catalogue of Fossil Birds, Part 2 (Anseriformes through Galliformes). „Bulletin of the Florida State Museum, Biological Sciences Series”. 8, s. 313, 1964 (ang.).
↑ F. Gill & D. Donsker: Pheasants, partridges & francolins (ang.). IOC World Bird List: Version 8.2. [dostęp 2018-09-05].
↑ P.J.K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 509–510. ISBN 84-87334-15-6. (ang.)
↑ The Key to Scientific Names ↓, Coturnix [dostęp 2018-09-05] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Ortygion [dostęp 2018-09-05] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Palaeoperdix [dostęp 2018-09-05] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Palaeortyx [dostęp 2018-09-05] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Perdortyx [dostęp 2018-09-05] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Maroturnia [dostęp 2018-09-05] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Zecoturnix [dostęp 2018-09-05] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Schaubortyx [dostęp 2018-09-05] .
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja: 2020-07-21). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-26].
↑ BirdLife International, Coturnix novaezelandiae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018 [online], wersja 2018-1 [dostęp 2018-09-05] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Juan C. Rando, Josep A. Alcover, Harald Pieper, Storrs L. Olson, C. Nayra Hernández i L. Felipe López-Jurado. Unforeseen diversity of quails (Galliformes: Phasianidae: Coturnix) in oceanic islands provided by the fossil record of Macaronesia. „Zoological Journal of the Linnean Society”, w druku. DOI: 10.1093/zoolinnean/zlz107 (ang.).
↑ Damia Jaume, Miguel McMinn i Josep Antoni Alcover. Fossil birds from the Bujero del Silo, La Gomera (Canary Islands), with a description of a new species of quail (Galliformes: Phasianidae). „Boletim do Museu Municipal do Funchal”. 2, s. 147–165, 1993 (ang.).

Bibliografia

The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World [online], S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
A. Milne-Edwards: Recherches anatomiques et paléontologiques pour servir à l’histoire des oiseaux fossiles de la France. T. 2. Paris: V. Masson, 1869–1871, s. 1–621. (fr.)

[itis-1] Coturnix, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Garsault-2] F.A.P. de Garsault: Les figures des plantes et animaux d'usage en medecine, décrits dans la Matiere Medicale de Geoffroy Medecin. Cz. 5. Paris: Desprez, 1764, s. ryc. 686. (fr.)

[Keyserling&Blasius-3] E. von Keyserling & J.H. Blasius: Die wirbelthiere Europa’s. Braunschweig: F. Vieweg und sohn, 1840, s. lxvi, 112. (niem.)

[CITEREFMilne-Edwards1869[https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k97145r/f248.image_245]-4] Milne-Edwards 1869 ↓, s. 245.

[CITEREFMilne-Edwards1869[https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k97145r/f220.item_217]-5] Milne-Edwards 1869 ↓, s. 217.

[Montessus-6] F.-B. de Montessus. Le perdortyx montessus (Perdortyx montessui) et les perdiguia argoondah et Asiatica, Blyth et Gould. „Mémoires de la Société des sciences naturelles de Saône-et-Loire”. 6, s. 36, 1889 (fr.).

[Mathews-7] G.M. Mathews. New Generic Names for Australian Birds. „Austral Avian Record”. 2, s. 112, 1913-1915 (ang.).

[Iredale&Mathews-8] T. Iredale & G.M. Mathews. Descriptions of new genera. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 46, s. 76, 1926 (ang.).

[Brodkorb-9] P. Brodkorb. Catalogue of Fossil Birds, Part 2 (Anseriformes through Galliformes). „Bulletin of the Florida State Museum, Biological Sciences Series”. 8, s. 313, 1964 (ang.).

[Gill&Donsker-10] F. Gill & D. Donsker: Pheasants, partridges & francolins (ang.). IOC World Bird List: Version 8.2. [dostęp 2018-09-05].

[hbw2-11] P.J.K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 509–510. ISBN 84-87334-15-6. (ang.)

[12] The Key to Scientific Names ↓, Coturnix [dostęp 2018-09-05] .

[13] The Key to Scientific Names ↓, Ortygion [dostęp 2018-09-05] .

[14] The Key to Scientific Names ↓, Palaeoperdix [dostęp 2018-09-05] .

[15] The Key to Scientific Names ↓, Palaeortyx [dostęp 2018-09-05] .

[16] The Key to Scientific Names ↓, Perdortyx [dostęp 2018-09-05] .

[17] The Key to Scientific Names ↓, Maroturnia [dostęp 2018-09-05] .

[18] The Key to Scientific Names ↓, Zecoturnix [dostęp 2018-09-05] .

[19] The Key to Scientific Names ↓, Schaubortyx [dostęp 2018-09-05] .

[Mielczarek&Kuziemko-20] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja: 2020-07-21). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-26].

[iucn-21] BirdLife International, Coturnix novaezelandiae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018 [online], wersja 2018-1 [dostęp 2018-09-05] (ang.).

[ZJLS-22] Juan C. Rando, Josep A. Alcover, Harald Pieper, Storrs L. Olson, C. Nayra Hernández i L. Felipe López-Jurado. Unforeseen diversity of quails (Galliformes: Phasianidae: Coturnix) in oceanic islands provided by the fossil record of Macaronesia. „Zoological Journal of the Linnean Society”, w druku. DOI: 10.1093/zoolinnean/zlz107 (ang.).

[gomerae-23] Damia Jaume, Miguel McMinn i Josep Antoni Alcover. Fossil birds from the Bujero del Silo, La Gomera (Canary Islands), with a description of a new species of quail (Galliformes: Phasianidae). „Boletim do Museu Municipal do Funchal”. 2, s. 147–165, 1993 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne