Craig Biggio
 | |||||
| łapacz/drugobazowy/zapolowy | |||||
| Pełne imię i nazwisko | Craig Alan Biggio | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1965 | ||||
| Odbijał | prawą | ||||
| Rzucał | prawą | ||||
| Debiut | 26 czerwca 1988 | ||||
| Ostatni występ | 30 września 2007 | ||||
| Statystyki | |||||
| Średnia uderzeń | 0,281 | ||||
| Home runy | 291 | ||||
| Uderzenia | 3060 | ||||
| RBI | 1175 | ||||
| Kariera klubowa | |||||
| |||||
 Baseball Hall of Fame | |||||
| Rok wprowadzenia | 2015 | ||||
| Głosów | 82,7% (3. głosowanie) | ||||
| Metoda elekcji | BBWAA | ||||
Craig Alan Biggio (ur. 14 grudnia 1965) – amerykański baseballista, który występował na pozycji łapacza, drugobazowego i zapolowego przez 20 sezonów w Houston Astros.
Kariera zawodnicza
Biggio studiował na Seton Hall University, gdzie w latach 1985–1987 grał w drużynie uniwersyteckiej Seton Hall Tigers na pozycji łapacza, z którą zdobył mistrzostwo Big East Conference w 1987[1]. W czerwcu 1987 został wybrany w pierwszej rundzie draftu przez Houston Astros i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Tucson Toros, reprezentującym poziom Triple-A[2][3]. W Major League Baseball zadebiutował 26 czerwca 1988 w meczu przeciwko San Francisco Giants, w którym skradł bazę i zdobył runa[2][4]. Rok później po raz pierwszy otrzymał nagrodę Silver Slugger Award, zaś w 1991 po raz pierwszy zagrał w Meczu Gwiazd[2].
Przez pierwsze cztery lata występów w MLB, grał głównie na pozycji łapacza, jednak podczas spring training 1992 roku został przekwalifikowany na drugobazowego, głównie w celu odciążenia nóg[2][5]. W sezonie 1994 zaliczył najwięcej w National League double'ów (44), skradł najwięcej baz (39) i po raz pierwszy zdobył Złotą Rękawicę[2]. Po rozegraniu 1800 meczów bez figurowania na liście niedostępnych graczy, 1 sierpnia 2000 w meczu przeciwko Florida Marlins odniósł kontuzję kolana, która wykluczyła go z gry do końca sezonu[6]. Po przyjściu do zespołu w 2003 drugobazowego Jeffa Kenta, Biggio został przesunięty na zapole, jednak gdy Kent odszedł do dwa sezony później do Los Angeles Dodgers, Biggio powrócił na drugą bazę[7].
W 2005 Biggio po raz pierwszy w karierze wystąpił w World Series, jednak Astros przegrali z Chicago White Sox w czterech meczach[7]. 28 czerwca 2007 w meczu z Colorado Rockies rozegranym na Minute Maid Park, zaliczył 3000. uderzenie w MLB i został 27. zawodnikiem w historii ligi, który tego dokonał[8]. Po raz ostatni zagrał 30 września 2007[2].
Uhonorowanie
17 sierpnia 2008 wziął udział w ceremonii zastrzeżenia przez klub numeru 7, z którym występował podczas swojej kariery[9]. W 2015 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[10].
Nagrody i wyróżnienia
| Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
| 7× All-Star | 1991, 1992, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998 | [2] |
| 4× Gold Glove Award | 1994, 1995, 1996, 1997 | [2] |
| 5× Silver Slugger Award | 1989, 1994, 1995, 1997, 1998 | [2] |
| Roberto Clemente Award | 2007 | [11] |
| 3000 hit club | [8] | |
| Baseball Hall of Fame | od 2015 | [10] |
| # 7 zastrzeżony przez Astros | 2008 | [9] |
Przypisy
- ↑ Baseball To Retire Craig Biggio's #44. shupirates.cstv.com. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Craig Biggio Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ Craig Biggio Minor League Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ Giants at Astros. baseball-reference.com. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ Biggio's second act better than his first. astros.mlb.com. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ The Epitome of An Astro: The Craig Biggio Story. bleacherreport.com. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ a b Longtime Astro Biggio says he'll retire with 'no regrets'. espn.com. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ a b Biggio notches 3,000th hit as Astros win in 11. espn.com. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ a b Astros retire Biggio's No. 7. baseball-reference.com. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
- ↑ a b Pedro, Big Unit, Smoltz, Biggio make Hall of Fame. mlb.com. [dostęp 2015-01-06]. (ang.).
- ↑ Roberto Clemente Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2014-12-24]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
A single empty (white) star on a transparent background, for use with star ratings
Autor: eschipul on Flickr, Licencja: CC BY-SA 2.0
Acknowledging the appreciation of the fans after a double against the Reds