Cryptosporidium parvum

Cryptosporidium parvum
Ilustracja
Oocysty C. parvum (mniejsze) oraz cysty Giardia intestinalis widziane pod mikroskopem fluorescencyjnym.
Systematyka
Domena

eukarionty

Typ

Apikompleksy

Gromada

Conoidasida

Rząd

Eucoccidiorida

Rodzina

Cryptosporidiidae

Rodzaj

Cryptosporidium

Gatunek

Cryptosporidium parvum

Nazwa systematyczna
Cryptosporidium parvum
Tyzzer 1907

Cryptosporidium parvum – gatunek chorobotwórczego pierwotniaka powodującego choroby układu pokarmowego człowieka oraz wielu gatunków zwierząt.

Budowa

Pierwotniaki te mają wielkość 1,5 – 6 µm w postaci trofozoitu, a 4-6 µm wielkości w postaci oocysty[1].

Występowanie i żywiciele

Pasożyt występuje powszechnie. Żywicielami są przeżuwacze (bydło, kozy, owce) a także inne gatunki ssaków oraz człowiek[1].

Cykl rozwojowy

Sporozoity uwolnione w jelitach wnikają do nabłonka. Tam następuje schizogonia, a dalej w wyniku gamogonii powstaje zygota, przekształcająca się w oocystę[1]. Oocysty wydalane są kałem do środowiska zewnętrznego, a w przypadku części z nich dochodzi do wykształcenia sporozoitów (autoinwazja)[1].

Chorobotwórczość

C. parvum jest pasożytem wewnątrzkomórkowym powodującym choroby układu pokarmowego. U człowieka wywołuje chorobę kryptosporydiozę, która objawia się nudnościami, wymiotami, biegunką, niekiedy występują duszności, kaszel oraz podwyższona temperatura. Zakażenie następuje po spożyciu oocyst, których dawka infekcyjna wynosi u zdrowego człowieka ok. 30. U osób ze zmniejszoną odpornością do zainfekowania niekiedy wystarczy tylko jedna cysta, zaś przebieg choroby jest znacznie poważniejszy, czasami może skończyć się śmiercią[2][3].

Oocysty posiadają dość wysoką odporność, pewna ich część może oprzeć się procesom uzdatniania wody przeznaczonej do picia.

Pierwotniaki te były przyczyną wielu epidemii, głównie w USA oraz w krajach o złych warunkach sanitarno epidemiologicznych. Powtarzające się co jakiś czas epidemie w Stanach Zjednoczonych spowodowały zainteresowanie problemem naukowców i rządu tego kraju. Zaowocowało to wprowadzeniem obowiązkowego wykrywania cyst tego pierwotniaka w wodzie przeznaczonej do spożycia.

Jeszcze przed wprowadzeniem badań, w USA w 1993 roku miała miejsce epidemia zachorowań na kryptosporidiozę która zebrała najkrwawsze żniwo z odnotowanych. W Milwaukee w systemie wodociągowym znalazła się ogromna ilość zdolnych do zarażenia cyst. Odnotowano wtedy 403 000 zachorowań, zmarło ok. 100 osób.

U zwierząt zarażenie zwykle przebiega bezobjawowo, u młodych zwierząt mogą pojawiać się objawy z układu pokarmowego[1].

Przypisy

  1. a b c d e Jerzy Gundłach, Andrzej Sadzikowski, Parazytologia i parazytozy zwierząt, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2004, ISBN 83-09-01825-8.
  2. Gabriel Virella, Mikrobiologia i choroby zakaźne, Piotr B. Heczko (red.), Wrocław 2009, s. 434-435.
  3. Kryptosporydioza u ludzi - przyczyny, objawy i leczenie, medonet.pl [dostęp 2021-01-25] (pol.).

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Oocysts of C. parvum (upper left) and cysts of Giardia intestinalis (lower right) IFA.JPG

Cryptosporidiosis [Cryptosporidium spp.]

Oocysts of C. parvum (upper left) and cysts of Giardia intestinalis (lower right) labeled with immunofluorescent antibodies.