Csepel (przedsiębiorstwo)

	Csepel Autógyár
	Csepel Autógyár
Państwo	Węgry
Siedziba	Szigetszentmiklós, 2310
Data założenia	1949
Data likwidacji	1996
Forma prawna	Spółka akcyjna
	Położenie na mapie Węgier Csepel Autógyár
	47°19′49″N 19°00′58″E/47,330278 19,016111

Csepel (czyt. Czepel) – nieistniejący węgierski producent samochodów ciężarowych i autobusów, mający swoją siedzibę w Szigetszentmiklós na Węgrzech.

Historia

W 1949 roku w Budapeszcie zapadła decyzja o wykorzystaniu nieczynnej fabryki samolotów jako fabryki samochodów ciężarowych. Licencja na samochody ciężarowe zostaje kupiona u austriackiej firmy Steyr i 11 listopada 1949 roku z taśmy zjeżdża testowy pierwszy pojazd – Csepel D300 według konstrukcji Steyra z 1944 roku wyposażony w podzespoły Ráby i Ikarusa jednak bez silnika, który został zainstalowany miesiąc później. 4 kwietnia 1950 roku pierwsze trzy ciężarówki wyjeżdżają na ulice udekorowane flagami. Produkcja w tym czasie odbywała się pod nadzorem Armii Radzieckiej. W latach 1951-1954 wyprodukowano ok. 750 egzemplarzy Csepel B300 o ładowności 2,5 tony z silnikiem o mocy 85 KM. W 1955 roku rozpoczął się montaż modelu D420 o ładowności 4,5 tony, którego produkcja trwała do lat 60. W tym samym roku z fabryki zjeżdża tysięczna ciężarówka. W 1957 roku dzięki stworzeniu własnej pracowni konstrukcyjnej powstaje nowy model D450 o ładowności 5 ton i mocy 95 KM. Również dzięki wzrostowi produkcji w tamtym czasie fabryka postanawia eksport pojazdów do NRD, PRL, ZSRR oraz do Egiptu, Syrii, Nigerii i Chin. Pod koniec lat 50. powstają także kolejne modele m.in. D700 o ładowności 7 ton, D350, D352 czy D400. W połowie lat 60. powstaje nowa konstrukcja – D130, który wzorowana jest na amerykańskim Dodge Weapon Carrier i przeznaczona jest dla armii węgierskiej. Pojazd ten posiadał napęd 4x4 oraz silnik 5,8 l., powstało ich ok. 500 sztuk. W 1970 roku zostaje zaprezentowany prototyp D452 o ładowności 5 ton z kabiną projektu francuskiego Chaussona przeznaczonego dla polskiego Stara, który jednak nie wchodzi do produkcji seryjnej. Rusza jednak w tym okresie montaż modelu D730 z kabiną polskiego Jelcza. Pod koniec lat 70. fabryka produkuje 1000-1500 ciężarówek rocznie. W 1977 r. Csepel podpisuje z Volvo porozumienie dzięki któremu na Węgrzech montowany jest terenowy C202 Lapplander, lecz jego montaż trwa tylko do początku lat 80. gdyż za wysokie są koszty produkcji. Od 1984 roku montowany jest model D752.40 z kabiną Jelcza, natomiast model D752 dostaje kabinę z jugosłowiańskiej (obecnie słoweńskiej) firmy TAM. Csepel produkuje też wspomagania układów kierowniczych dla Ikarusa i Jelcza dzięki zakupionej licencji u hiszpańskiej firmy Bendiberica. Od 1985 r. firma kooperuje z amerykańskim Cumminsem dokonując modyfikacji silników Cumminsa przeznaczonych dla Ikarusa, a na początku lat 90. prezentuje prototyp D755 z silnikiem Cumminsa o mocy 325 KM, stworzony wspólnie z fińską firmą Sisu Auto. Wraz ze zmianami ustrojowo-gospodarczymi na Węgrzech zmienia się sytuacja fabryki, którą zagraniczny kapitał wchodzący na Węgry nie jest zainteresowany i fabryka stopniowo podupada aż do bankructwa w 1996 roku^[1]^[2].