Cubryńska Dziura III
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Województwo |  małopolskie |
| Położenie | Tatry Wysokie Dolina Rybiego Potoku |
| Właściciel | Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy) |
| Długość | 5,5 m |
| Deniwelacja | 2,5 m |
| Wysokość otworów | 2016 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny | 106 m |
| Ekspozycja otworów | ku NW |
| Data odkrycia | znana od dawna |
| Kod | (nr inwentarzowy PIG) T.L-22.07 |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°11′29″N 20°03′22″E/49,191383 20,056078 | |
Cubryńska Dziura III (Górna Dziura) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Rybiego Potoku w Tatrach Wysokich. Wejście do niej znajduje się w północnym zboczu Cubryny opadającym z Małej Galerii Cubryńskiej, w pobliżu jaskiń Cubryńska Dziura I i Cubryńska Dziura II, na wysokości 2016 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 5,5 metrów, a jej deniwelacja 2,5 metrów[1].
Opis jaskini
Jaskinię stanowi idący stromo do góry, prosty korytarz zaczynający się w dużym, prostokątnym otworze wejściowym, a kończący wnęką po 5 metrach[2].
Przyroda
W jaskini nie ma nacieków. Na ścianach rosną porosty[2].
Historia odkryć
Ze względu na to, że bardzo duży otwór jaskini jest dobrze widoczny ze szlaku prowadzącego do Wrót Chałubińskiego wiedziano o niej od dawna. Jak podał Władysław Cywiński, pierwszymi, którzy zwiedzili jaskinię byli A. Lachiewicz i M. Pawlikowski. Było to 24 września 1999 roku przy okazji wspinaczki drogą o nazwie Cubryński Komin z Dziurami. Jaskinię nazwano wtedy Górna Dziura[2].
Przypisy
- ↑ Jaskinie Tatr, 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-08-27] (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Tatry mapa 2.png: ToSter 2 września 2008
- Poland location map white.svg,
- Poland location map.svg: NordNordWest
- derivative work: Mareklug Mareklug
Mapa Tatr
Symbol jaskinii do legendy mapy
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Makarczuk z polskiej Wikipedii, Licencja: CC BY-SA 2.5
W centrum zdjęcia ostra piramida Mnicha na tle północnej ściany Cubryny, po prawej Zadni Mnich. Płat śniegu po lewej na górze leży w górnych partiach Wielkiej Cubryńskiej Galerii, nad nim znajduje się Hińczowa Przełęcz, niewidoczna, bo zasłonięta przez grań odchodzącą w lewo od wierzchołka Cubryny. Wąski pasek śniegu na lewo od Mnicha znajduje się na Małej Cubryńskiej Galerii. Widok ze zboczy Miedzianego.