Cuculus

Cuculus[1]
Linnaeus, 1758[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kukułka wschodnia (C. saturatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

kukułkowe

Rodzina

kukułkowate

Podrodzina

kukułki

Plemię

Cuculini

Rodzaj

Cuculus

Typ nomenklatoryczny

Cuculus canorus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Cuculus – rodzaj ptaka z podrodziny kukułek (Cuculinae) w rodzinie kukułkowatych (Cuculidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Afryce[9].

Morfologia

Długość ciała 25–34 cm; masa ciała 52–139 g[9].

Systematyka

Etymologia

  • Cuculus: łac. cuculus „kukułka”[10].
  • Edolius: fr. nazwa „Edolio” dla wędrownej kukułki pospolitej[11]. Gatunek typowy: Cuculus capensis Statius Müller, 1776 (= Cuculus solitarius Stephens, 1815).
  • Coccyx: gr. κοκκυξ kokkux, κοκκυγος kokkugos „kukułka”[12]. Gatunek typowy: Cuculus canorus Linnaeus, 1758.
  • Nicoclarius: gr. νικαω nikaō „zwyciężyć, panować”, od νικη nikē „zwycięstwo”; κλεπτω kleptō „kraść”[13]. Gatunek typowy: Cuculus optatus Gould, 1845.
  • Notococcyx: gr. νοτος notos „południe”; κοκκυξ kokkux, κοκκυγος kokkugos „kukułka”[14]. Gatunek typowy: Cuculus solitarius Stephens, 1815.
  • Surniculoides: rodzaj Surniculus Lesson, 1830 (kukielczyk); gr. -οιδης -oidēs „przypominający”[15]. Gatunek typowy: Cuculus clamosus Latham, 1801.
  • Versiculus: łac. versiculus „mała linia, pojedyncza linia”, zdrobnienie od versus „linia”, od vertere „skręcić”[16]. Gatunek typowy: Cuculus optatus Gould, 1845.
  • Multivoculus: łac. multi- „dużo, wiele”, od multus „wiele”; vocula „niski głos, niski ton”, zdrobnienie od vox, vocis „głos”[17]. Gatunek typowy: Cuculus poliocephalus Latham, 1790.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[18]:

  • Cuculus crassirostris – kukułka szarogłowa
  • Cuculus solitarius – kukułka rdzawopierśna
  • Cuculus clamosus – kukułka czarna
  • Cuculus micropterus – kukułka krótkoskrzydła
  • Cuculus canorus – kukułka zwyczajna
  • Cuculus gularis – kukułka sawannowa
  • Cuculus optatus – kukułka syberyjska – takson wyodrębniony ostatnio z C. saturatus[19][20][21][22]
  • Cuculus saturatus – kukułka wschodnia
  • Cuculus poliocephalus – kukułka mała
  • Cuculus rochii – kukułka popielata

Przypisy

  1. ↑ Cuculus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. ↑ C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 110. (łac.)
  3. ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 65. (fr.)
  4. ↑ F.O. Morris. A new system of nomenclature, illustrated by a list of British birds. „The Naturalist”. 2 (9), s. 126, 1837 (ang.). 
  5. ↑ Ch.L. Bonaparte. Conspectus Volucrum Zygodactylorum. „Ateneo Italiano”. 2, s. 121, 1854 (łac.). 
  6. ↑ a b A. Roberts. A review of the nomenclature of South African birds. „Annals of the Transvaal Museum”. 8, s. 219, 1921–1922 (ang.). 
  7. ↑ Н.Н. Балацкий. Таксономическое положение глухих кукушек Versiculus gen. n. (Cuculidae, Aves). „Русский орнитологический журнал”. 151, s. 594, 2001 (ros.). 
  8. ↑ Н.Н. Балацкий. Таксономия малой кукушки Multivoculus gen. n. (Cuculidae, Aves). „Русский орнитологический журнал”. 267, s. 681, 2004 (ros.). 
  9. ↑ a b R.B. Payne: Family Cuculidae (Cuckoos). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 4: Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona: Lynx Edicions, 1997, s. 548, 553–555. ISBN 84-87334-22-9. (ang.)
  10. ↑ Jobling 2021 ↓, s. Cuculus.
  11. ↑ Jobling 2021 ↓, s. Edolius.
  12. ↑ Jobling 2021 ↓, s. Coccyx.
  13. ↑ Jobling 2021 ↓, s. Nicoclarius.
  14. ↑ Jobling 2021 ↓, s. Notococcyx.
  15. ↑ Jobling 2021 ↓, s. Surniculoides.
  16. ↑ Jobling 2021 ↓, s. Versiculus.
  17. ↑ Jobling 2021 ↓, s. Multivoculus.
  18. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Cuculini Leach, 1820 (wersja: 2019-07-21). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-11-09].
  19. ↑ B.F. King. The Hierococcyx fugax, Hodgson's Hawk Cuckoo, complex. „Bulletin of the British Ornithologist’s Club”. 122 (1), s. 74–80, 2002 (ang.). 
  20. ↑ R.P. Payne: The Cuckoos. Oxford: Oxford University Press, 2005, s. 285–286. ISBN 0-19-850213-3. (ang.)
  21. ↑ M.D. Sorenson & R.B. Payne: Molecular systematics: cuckoo phylogeny inferred from mitochondrial DNA sequences. W: Robert P. Payne: The Cuckoos. Oxford: Oxford University Press, 2005, s. 68–94. ISBN 0-19-850213-3. (ang.)
  22. ↑ P.C. Rasmussen & J.C. Anderton: Birds of South Asia: The Ripley Guide. Waszyngton i Barcelona: Lynx Edition, 2005. ISBN 84-87334-67-9.

Bibliografia

  • James A. Jobling: The Key to Scientific Names (ang.). W: Birds of the World [on-line]. Cornell Laboratory of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021.

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Oriental Cuckoo front Maiala.JPG
Autor: Aviceda, Licencja: CC BY-SA 3.0
Oriental Cuckoo Cuculus optatus. Maiala NP, SE Queensland, Australia.