Culbert Olson

Culbert Levy Olson
Data i miejsce urodzenia	1876 Fillmore
Data i miejsce śmierci	13 kwietnia 1962 Los Angeles
29. Gubernator stanu Kalifornia
Okres	od styczeń 1939 do styczeń 1943
Przynależność polityczna	Partia Demokratyczna
Poprzednik	Frank Finley Merriam
Następca	Earl Warren

Culbert Levy Olson (ur. 7 listopada 1876, zm. 13 kwietnia 1962) – amerykański polityk, członkiem Partii Demokratycznej. Z wykształcenia był prawnikiem.

Przed rozpoczęciem kariery politycznej

Urodził się w Fillmore w stanie Utah. Jego rodzice byli mormonami i w tej właśnie wierze wychowywali Culberta. Jego matka, Delilah King, była działaczką ruchu na rzecz równouprawnienia kobiet i zasłynęła, jako pierwsza przedstawicielka płci żeńskiej wybrana na jakiekolwiek stanowisko w Utah. Ojcem Culberta był Daniel Olson.

Aczkolwiek Olson wychowywany był w mormońskiej rodzinie, szybko przestał wierzyć w istnienie Boga i stał się ateistą. Był więc jednym z bardzo nielicznych amerykańskich polityków, którzy zajmowali wysokie stanowiska z wyboru otwarcie przyznając się do ateizmu.

Młody Olson pracował m.in. jako robotnik rolny i kolejowy, oraz dziennikarz (Daily Ogden Standard) czy telegrafista.

W czasie wyborów prezydenckich w roku 1896 pracował na rzecz kandydata demokratów Williama Jenningsa Bryanta. Potem pracował też w Waszyngtonie, również jako dziennikarz.

Kariera polityczna przed wyborem na gubernatora

Olson ukończył prawo na George Washington University oraz University of Michigan i został przyjęty do palestry w Utah w 1901. Jako demokratę wybrano go do stanowej legislatury w Utah w 1916. Jako członek stanowego zgromadzenia ustawodawczego gorąco popierał zakończenie procederu pracy dzieci, wprowadzenie emerytur dla ludzi starszych, podatek progresywny, kontrolę władz nad instytucjami użytku publicznego i przestrzeganie praw związkowców.

W Kalifornii

W roku 1920 Olson przeprowadził się do Los Angeles, gdzie prowadził praktykę adwokacką, ścigając zwłaszcza nadużycia finansowe.

Podczas wyborów w roku 1924, kiedy demokraci wystawili kandydaturę znanego z konserwatyzmu Johna W. Davisa, Olson popierał kandydata trzeciej Partii Postępowej Roberta M. La Follette’a Prowadził też kampanię na rzecz znanego pisarza Uptona Sinclaira, który w latach 30. bez powodzenia ubiegał się o fotel gubernatora Kalifornii.

W roku 1934 Olson został przewodniczącym Partii Demokratycznej w Kalifornii. Był gorącym zwolennikiem prezydenta Franklina D. Roosevelta i jego polityki Nowego Ładu.

Gubernator Kalifornii

W roku 1938 uzyskał nominację partii jako jej kandydat na gubernatora i wygrał wybory. Został tym samym pierwszym demokratą zajmującym do stanowisko od roku 1889 i jedynym do 1959.

Jako gubernator Olson wsławił się licznymi zmianami w systemie karnym stanu, które muały służyć humanitarnemu traktowaniu więźniów. Niedługo po objęciu urzędu ułaskawił znanego lidera ruchu związkowego i aktywistę socjalistycznego Toma Mooneya, który spędził blisko 20 lat w więzieniu za przestępstwa, których nie popełnił (uznawany był powszechnie za więźnia politycznego). Ogólnie uważany był za dobrego szefa stanowej władzy wykonawczej, który wprowadzał w życie zarządzenia Nowego Ładu.

Gubernator Olson przegrał walkę o reelekcję z ówczesnym prokuratorem generalnym stanu (i przyszłym wieloletnim prezesem Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych) Earlem Warrenem w roku 1943. Jego kadencja trwała od stycznia 1939 do stycznia 1943. W kampanii atakowano go za jego ateizm.

W latach późniejszych Olson był Przewodniczącym Zjednoczonych Sekularystów Ameryki. Zmarł w Los Angeles.

Żonaty był z Kate Jeremy, z którą miał trzech synów.

Zobacz też

• Amerykański liberalizm
• Gubernatorzy Kalifornii
• Pat Brown

Linki zewnętrzne

• Inna biografia