Cult of Luna

Cult of Luna
	; Cult of Luna, 2009
Rok założenia	1998
Pochodzenie	Szwecja (Umeå)
Gatunek	metal progresywny, sludge metal, atmospheric metal, post hardcore, heavy metal, metal alternatywny, gothic metal
Wydawnictwo	Earache, Hydra Head Records
Powiązania	Khoma, Convoj
	Strona internetowa

Cult of Luna – pochodzący z Umeå w Szwecji zespół muzyczny, zaliczany do gatunku post-metal. Zespół został założony w 1998 roku przez wokalistę Klasa Rydberga i gitarzystę Johannesa Perssona, wcześniejszych członków grupy Eclipse.

Styl

Grupa jest często porównywana do takiej legendy muzyki niezależnej, jak Neurosis, porównuje się ją także do Isis, Pelican i Callisto. Utwory zespołu to długie wypełnione elektroniką kompozycje, zbudowane z ciężkich, przytłaczających riffów, których dopełnieniem są bardziej akustyczne, post-rockowe wstawki. Krytycy często odnoszą się do muzyki Cult of Luna jako zestawienia jasności i ciemności. Utwory łamią wyświechtane konwencje refren-zwrotka na rzecz typowej dla post-rocka indywidualności w tworzeniu własnych rozwiązań melodycznych i kompozycyjnych. Wokal Rydberga to pozostałość po hardcoreowych korzeniach zespołu, stanowiący na pewno jeden z charakterystycznych elementów twórczości.

Historia

Po początkowych przesłuchaniach wyłonił się pierwotny skład grupy: Klas Rydberg, Johannes Persson, Magnus Lindberg, Erik Olofsson i Fredrik Renström. Po krótkim czasie z powodów osobistych od zespołu odszedł Fredrik Renström i w trochę okrojonym zestawieniu band zaczął nagrywać materiał.

Pierwsze nagrania zespołu datowane są na styczeń 1999, kiedy to grupa ukończyła dwuutworowe demo. Początkowo nagrania zostały zrealizowane bez żadnej elektroniki, jednakże rosnąca chęć członków zespołu do eksperymentowania skłoniła ich do decyzji o rozszerzeniu grupy o osoby odpowiedzialne za efekty elektroniczne. Zajął się nimi Magnus Lindberg, w związku z czym należało znaleźć kogoś na jego dotychczasową funkcję - perkusję. Tak do grupy dołączył Marco Hilden a w tym samym czasie także nowy gitarzysta basowy - Axel Stattin.

Po ustaleniu składu, z pomocą przyjaciela Tima Bertilssona (szefa Trust No One Recordings) Cult of Luna wypuszcza łączone wydawnictwo (split vinyl) z grupą Bertilssona Switchblade. Po tym debiucie, podczas koncertu na Trastock Festival w 2000 roku, zespołem zainteresował się brytyjska wytwórnia Rage of Achilles Records. Zaproponowano wydanie debiutanckiego długogrającego krążka i podpisano kontrakt. Album, zatytułowany po prostu Cult of Luna, ujrzał światło dzienne w 2001 roku. Zyskał pochlebne oceny, grupa została nawet okrzyknięta przez magazyn The Rolling Stone następcą System of a Down. Grupą zaczęła interesować się wytwórnia Hydra Head Records co zaowocowało wydaniem winyla w 2002 roku. Po sukcesie pierwszego wydawnictwa z grupą skontaktowała się Earache Records, podpisano kontrakt i w czerwcu 2002 roku Cult of Luna przystąpiła do nagrywania drugiej płyty długogrającej - The Beyond. Po nagraniu krążka zmienił się gitarzysta basowy - Andreas Johansson zajął miejsce Axela Stattina. Album został wydany 10 lutego 2003 roku, a wkrótce potem grupa wyruszyła w trasy po Szwecji (z The Haunted) i Wielkiej Brytanii (z Isis). Po tournée skład uległ ponownej zmianie - Thomas Hedlund zastąpił dotychczasowego perkusistę Marco Hildena, perkusistą stał się także na powrót Magnus Lindberg (także partie gitary) zaś nowym człowiekiem od elektroniki został Anders Teglund.

Przed ponownym wkroczeniem do studia w kwietniu 2004 roku grupa zagrała wiele koncertów w Szwecji, Wielkiej Brytanii, Finlandii m.in. z Poison the Well i The Dillinger Escape Plan. Trzeci album nosi nazwę Salvation i wydany został 4 października 2004 roku w Europie, 19 października w USA. Po wydaniu albumu Cult of Luna przywitała kolejnego członka - Fredrika Kihlberga który zajął się perkusją i wokalami. Rok 2005 upłynął pod znakiem tras koncertowych - z Bleeding Through po Europie, Mastodon po USA i paru występach na europejskich festiwalach. W listopadzie 2005 roku grupa weszła studia po raz czwarty. Prace nad nowym albumem zakończyły się w styczniu 2006 roku. Czwarty długogrający krążek Somewhere Along The Highway ujrzał światło dzienne 24 kwietnia 2006 roku.

Muzycy

Obecny skład zespołu

Johannes Persson – gitara, śpiew (od 1998)
Magnus Lindberg – gitara, instrumenty perkusyjne (od 1998)
Andreas Johansson – gitara basowa (od 2002)
Thomas Hedlund – perkusja (od 2003)
Fredrik Kihlberg – gitara, śpiew (od 2004)
Kristian Karlsson – sampler, syntezator (od 2015)

Byli członkowie zespołu

Erik Olofsson – gitara (1999-2015)
Anders Teglund – sampler, syntezator, trąbka (2003-2013)
Klas Rydberg – śpiew (1998-2012)
Fredrik Renström – gitara basowa (1999)
Marco Hildén – perkusja (1999-2002)
Axel Stattin – gitara basowa (2000-2002)

Muzycy koncertowi

David Johansson – gitara (od 2015)
Christian Augustin – trąbka (od 2013)
David Johansson – gitara basowa (2013)
Jonas Nordström – syntezator (2013)

Dyskografia

Albumy studyjne

Tytuł	Dane dot. albumu	Pozycja na liście
Tytuł	Dane dot. albumu	SWE ^[3]	FIN ^[4]	CHE ^[5]	BEL ^[6]
Cult of Luna	Data: 14 września 2001 Wydawca: Rage of Achilles	–	–	–	–
The Beyond	Data: 10 lutego 2003 Wydawca: Earache Records	–	–	–	–
Salvation	Data: 4 października 2004 Wydawca: Earache Records	–	–	–	–
Somewhere Along the Highway	Data: 24 kwietnia 2006 Wydawca: Earache Records	59	–	–	–
Eternal Kingdom	Data: 16 czerwca 2008 Wydawca: Earache Records	47	–	–	–
Vertikal	Data: 25 stycznia 2013 Wydawca: Indie Recordings	30	14	–	177
Mariner (oraz Julie Christmas)	Data: 8 kwietnia 2016 Wydawca: Indie Recordings	28	29	76	193
A Dawn to Fear	Data: 20 września 2019^[7] Wydawca: Metal Blade
„–” oznacza, że album nie był notowany.

Albumy wideo

Tytuł	Dane dot. albumu	Pozycja na liście
Tytuł	Dane dot. albumu	SWE ^[8]
Fire Was Born	Data: 27 kwietnia 2009 Wydawca: Earache Records	3
Eviga Riket	Data: 23 lutego 2010 Wydawca: C.O.L Press	–
„–” oznacza, że album nie był notowany.

Nagrody i wyróżnienia

Rok	Kategoria	Tytułem	Nagroda	Nota	Źródło
2017	Årets Hårdrock/Metall	Mariner	Grammis	Nominacja	^[9]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Encyclopaedia Metallum - Cult of Luna (ang.). www.metal-archives.com. [dostęp 2011-11-17].
↑ ^a ^b ^c Eduardo Rivadavia: Cult of Luna Biography (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2011-11-17].
↑ Cult of Luna Swedish Albums Chart (ang.). swedishcharts.com. [dostęp 2014-03-20].
↑ Suomen virallinen lista - Artistit Cult Of Luna: Vertikal (fiń.). www.ifpi.fi. [dostęp 2016-12-24].
Suomen virallinen lista - Artistit Cult Of Luna: Mariner (fiń.). www.ifpi.fi. [dostęp 2016-12-24].
↑ Cult of Luna/Longplay-Chartverfolgung (niem.). hitparade.ch. [dostęp 2016-12-24].
↑ Cult of Luna Belgian Albums Chart (ang.). www.ultratop.be. [dostęp 2014-05-24].
↑ Cult Of Luna – A Dawn To Fear (ang.). discogs.com. [dostęp 2019-09-22].
↑ Veckolista DVD Album - Vecka 18, 1 maja 2009 (szw.). www.sverigetopplistan.se. [dostęp 2014-05-24].
↑ Grammis 2017 Årets Hårdrock/Metall (szw.). grammis.se. [dostęp 2017-01-02].

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona (ang.)

[www.metal-archives.com-1] Encyclopaedia Metallum - Cult of Luna (ang.). www.metal-archives.com. [dostęp 2011-11-17].

[www.allmusic.com-2] Eduardo Rivadavia: Cult of Luna Biography (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2011-11-17].

[swedishcharts.com-3] Cult of Luna Swedish Albums Chart (ang.). swedishcharts.com. [dostęp 2014-03-20].

[4] Suomen virallinen lista - Artistit Cult Of Luna: Vertikal (fiń.). www.ifpi.fi. [dostęp 2016-12-24].
Suomen virallinen lista - Artistit Cult Of Luna: Mariner (fiń.). www.ifpi.fi. [dostęp 2016-12-24].

[5] Cult of Luna/Longplay-Chartverfolgung (niem.). hitparade.ch. [dostęp 2016-12-24].

[6] Cult of Luna Belgian Albums Chart (ang.). www.ultratop.be. [dostęp 2014-05-24].

[7] Cult Of Luna – A Dawn To Fear (ang.). discogs.com. [dostęp 2019-09-22].

[8] Veckolista DVD Album - Vecka 18, 1 maja 2009 (szw.). www.sverigetopplistan.se. [dostęp 2014-05-24].

[9] Grammis 2017 Årets Hårdrock/Metall (szw.). grammis.se. [dostęp 2017-01-02].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne