Curtis Mayfield

Curtis Mayfield

Curtis Mayfield, 1972
Imię i nazwisko	Curtis Lee Mayfield
Data i miejsce urodzenia	3 czerwca 1942 Chicago, Illinois
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 1999 Roswell, Georgia
Instrumenty	gitara, gitara elektryczna, gitara basowa, pianino, perkusja
Gatunki	soul, R&B, funk
Zawód	muzyk, wokalista, producent muzyczny
Aktywność	1958-1999
Wydawnictwo	Curtom, Warner Bros. Records, Rhino
Powiązania	The Impressions, Jerry Butler
Strona internetowa

Curtis Mayfield (ur. 3 czerwca 1942 w Chicago, zm. 26 grudnia 1999 w Roswell)^[1][2] – amerykański wokalista i gitarzysta, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli muzyki soul, twórca stylu chicagowskiego, zbliżonego do funky, będącego przeciwwagą dla ułagodzonego i społecznie indyferentnego stylu kreowanego przez Motown.

Mayfield rozpoczął swą karierę w grupie The Impressions. W 1968 równolegle z występami w grupie kontynuował swą karierę solową. Bardzo emocjonalne piosenki Curtisa, w swej treści poruszały sprawy czarnych społeczności wielkich miast USA. Treść jego piosenek stała często w sprzeczności z ich formą. Śpiewał on swym słodkim falsetem o murzyńskich dzieciach spędzających swe dzieciństwo na brudnych ulicach, handlarzach narkotyków i przemocy w gettach etnicznych. W związku z tym zaangażowaniem społecznym, Mayfielda uznaje się za jednego z prekursorów stylu urban. Pod względem muzycznym kompozycje Mayfielda zbliżone były do chicagowskiego bluesa z rytmicznie grającą gitarą elektryczną i fortepianem z wykorzystaniem czarnych klawiszy. Mayfield komponował także dla znanych artystów z kręgu soul, takich jak Aretha Franklin, Gladys Knight & the Pips i The Staples Singers. Do największych przebojów Mayfielda należą Gypsy Woman, It's All Right, People Get Ready, Freddie's Dead, Superfly i Don't Worry.

W sierpniu 1990, w czasie scenicznego występu, Mayfield uległ wypadkowi, w wyniku którego został sparaliżowany od karku w dół. Mimo ciężkiego stanu fizycznego zdołał nagrać kolejny album New World Order. Wkrótce jednak jego stan zdrowia zaczął się pogarszać, uniemożliwiając mu dalszą pracę. Zmarł w 1999.

W 1998 Curtis Mayfield został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame^[3].

Dyskografia

• Curtis (1970)
• Curtis/Live! (1971)
• Roots (1971)
• Superfly (1972)
• Rapping (1972)
• Back to the World (1973)
• Curtis in Chicago [live] (1973)
• Got to Find a Way (1974)
• Sweet Exorcist (1974)
• There's No Place Like America Today (1975)
• Let's Do It Again (1975)
• Give Get Take Have (1976)
• Never Say You Can't Survive (1977)
• Short Eyes (1977)
• Do It All Night (1978)
• Heartbeat (1979)
• Something to Believe In (1980)
• Honesty Boardwalk (1983)
• We Come in Peace (1985)
• Live in Europe (1987)
• People Get Ready - Live at Ronnie Scott's (1988)
• Take It to the Streets (1990)
• BBC Radio 1 in Concert [live] (1994)
• Live in New York City (1994)
• Live (1994)
• Live at the Bitter End (1995)
• New World Order (1996)
• Man of Inspiration (1998)
• Give It Up (1998)
• Love Is the Place (2000)
• Gospel Greats (2003)

Przypisy