Curtiss CR
Curtiss CR i Bert Acosta, 1921 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | Curtiss |
Typ | wyścigowy |
Konstrukcja | półskorupowa |
Załoga | 1 |
Historia | |
Data oblotu | |
Liczba egzemplarzy | 4 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 × Curtiss D-12 5PL |
Moc | 450 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość | 6,9 m |
Długość | 7,52 m |
Wysokość | 3,27 m |
Powierzchnia nośna | 15,6 m² |
Masa | |
Własna | 961 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 312 km/h |
Pułap | 6706 m |
Zasięg | 452 km |
Curtiss CR – samolot wyścigowy, zaprojektowany w 1921 roku dla US Navy przez firmę Curtiss. Był to konwencjonalny jednomiejscowy dwupłatowiec o konstrukcji półskorupowej, z jednokomorowymi skrzydłami równej długości, połączonymi rozpórkami w kształcie litery „N”, przy czym górne skrzydło było przesunięte do przodu względem dolnego. Dwie podobne wersje samolotu, CR-1 i CR-2, które zostały ostatecznie przebudowane na wodnosamoloty, jako CR-3 w 1923 roku i CR-4 w 1924 roku. Zmodyfikowana wersja samolotu została zaprojektowana dla potrzeb United States Army Air Service i została nazwana R-6. Ostatnie dwa samoloty miały ulepszoną aerodynamikę i zewnętrzne chłodnice.
Historia operacyjna
Curtissy CR miały udaną karierę wyścigową. Ich pierwszym ważnym sukcesem było wygranie w 1921 roku wyścigu o trofeum Pulitzera, kiedy pilotowany przez Berta Acostę CR-1 zajął pierwsze miejsce, z prawie dwuminutową przewagą nad drugim miejscem i średnią prędkością 283,49 km/h. W następnym roku samolot ten został przebudowany na wersję CR-2, a ponadto do wyścigu dołączył jeszcze jeden CR-2 i dwa R-6, pilotowane przez pilotów armii. Curtissy R-6 zajęły pierwsze dwa miejsca, a CR-2 dwa kolejne. Wyścig wygrał por. Russell Maughan (śr. prędkość 330,172 km/h), a drugie miejsce zajął por. Lester Maitland (318,936 km/h). W ten sposób Maughan pobił każdy rekord prędkości lotu na zamkniętym torze, do 200 km. Trzecie i czwarte miejsce zajęły dwa CR-2, pilotowane przez por. Harolda Browa (śr. prędkość 310,667 km/h) i mł. por. Ala Williamsa (śr. prędkość 301,527 km/h).
Armia użyła R-6 do pobicia światowego rekordu prędkości lotu, kiedy to 18 października 1922 r. gen. Billy Mitchell osiągnął na nim prędkość 359,72 km/h. W marcu następnego roku por. Maughan na R-6 podniósł poprzeczkę do 380,74 km/h. W 1923 roku R-6 wydłużono skrzydła i w ten sposób powstał prototyp myśliwca PW-8 o nazwie XPW-8.
W 1923 roku samoloty CR-2 wyposażono w pływaki, aby mogły wystartować w Trofeum Schneidera, i przemianowano na CR-3. Samoloty zajęły pierwsze i drugie miejsce, pilotowane przez Davida Rittenhouse'a (śr. prędkość 285,457 km/h) i Rutledge'a Irvina (śr. prędkość 278,97 km/h). Po tym sukcesie jeden z samolotów zmodyfikowano w celu próby pobicia światowego rekordu prędkości dla wodnosamolotów. Po modyfikacji samolot nazwano CR-4. W 1924 roku samolot pobił ów rekord, uzyskując prędkość 302,557 km/h.
Dane techniczne
Dane z:Curtiss Aircraft, 1907–1947[1]
Charakterystyki ogólne
- Załoga: 1
- Długość: 7,52 m
- Wysokość: 3,27 m
- Rozpiętość skrzydeł: 6,9 m
- Powierzchnia nośna: 15,6 m²
- Masa własna: 961 kg
- Masa całkowita: 1178 kg
- Napęd: 1 × Curtiss D-12 5PL o mocy 450 KM
Osiągi
- Prędkość maksymalna: 312 km/h
- Zasięg: 452 km
- Pułap: 6706 m
Przypisy
- ↑ Bowers 1979 ↓, s. 230.
Bibliografia
- Peter M. Bowers: Curtiss Aircraft, 1907–1947. London: Putnam & Company Ltd., 1979. ISBN 0-370-10029-8. (ang.)
- Michael J.H. Taylor: Jane's Encyclopedia of Aviation. London: Studio Editions, 1989, s. 796. (ang.)
- World Aircraft Information Files. London: Bright Star Publishing, s. File 891, Sheet 45. (ang.)
Media użyte na tej stronie
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Bertrand Blanchard Acosta with the U.S. Navy Curtiss CR-1 in 1921. It won the 1921 Pulitzer Trophy race nearly two minutes ahead of its closest rival with an average speed of 283.49 km/h (176.75 mph).
A U.S. Army Curtiss R-6 which won the 1922 Pulitzer Trophy with an average speed of 380,7 km/h.