Curtiss SB2C Helldiver
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | pokładowy bombowiec nurkujący |
| Konstrukcja | dolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie – chowane w locie |
| Załoga | 2 (pilot, radiotelegrafista/strzelec pokładowy) |
| Historia | |
| Data oblotu | grudzień 1940 |
| Lata produkcji | 1943 –? |
| Wycofanie ze służby | 1959 (Włochy) |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 1 silnik Wright R-2600 Cyclone |
| Moc | 1400 kW |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 15,20 m |
| Długość | 11,20 m |
| Wysokość | 4,50 m |
| Powierzchnia nośna | 39,20 m² |
| Masa | |
| Własna | 4,588 kg |
| Startowa | 6202 kg (normalna) |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 473 km/h |
| Prędkość wznoszenia | 9,0 m/s |
| Pułap | 7600 m |
| Zasięg | 1900 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 działka kal. 20 mm (w skrzydłach) 2 sprzężone karabiny maszynowy kal. 7,62 mm (z tyłu kabiny) do 900 kg bomb (dwie bomby pod skrzydłami lub dwie rakiety pod skrzydłami lub 1 torpeda w wewnętrznej komorze bombowej) | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone, Francja, Wielka Brytania, Włochy, Portugalia, Tajlandia, Grecja, Australia | |
| Rzuty | |
 | |
Curtiss SB2C Helldiver – bombowiec nurkujący produkowany dla US Navy w czasie II wojny światowej, działający głównie z pokładów lotniskowców.
Jako następca SBD Dauntless był początkowo bardzo nielubiany przez swoje załogi, gdyż był większy, cięższy i miał krótszy zasięg niż jego poprzednik, był również mniej niezawodny od SBD. Po pierwszych, bardzo pozytywnych doświadczeniach bojowych, załogi szybko zmieniły zdanie i w czasie wojny na Pacyfiku samoloty SB2C zatopiły więcej japońskich statków i okrętów niż jakikolwiek inny typ samolotu. Mimo rozmiarów, prędkość maksymalna SB2C była porównywalna do prędkości myśliwców i tylko Vought F4U Corsair miał nad nim znaczną przewagę.
Załogi nazwały go „Big-Tailed Beast” lub krócej „Beast” (ang. – „bestia z wielkim ogonem”, „bestia”), znany był także jako „Son-of-a-Bitch 2nd Class”.
Pierwsze loty prototypu odbyły się w grudniu 1940, ale po pierwszych testach okazało się, że należy wprowadzić do oryginalnego projektu wiele zmian i poprawek. Samolot wszedł do służby dopiero w 1943. Jego pierwszą akcją bojową był atak na Rabaul 11 grudnia tego roku.
Angielska Royal Navy zamówiła 450 egzemplarzy tego samolotu, ale dostarczono tylko 26 sztuk, w służbie angielskiej znany był jako Curtiss Helldiver I. Po wojnie niepotrzebne samoloty zostały sprzedane do Francji, Włoch, Grecji, Portugalii i Tajlandii.
_1947_with_SB2C.jpg)
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe i torpedowe | |
| Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
| Samoloty szkolne | |
| Samoloty transportowe i szybowce | |
| Śmigłowce | |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |
Media użyte na tej stronie
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Roundel used by the United States armed forces from 19 August 1919 to 6 May 1942 until red dot removed to avoid confusion with Japanese insignia. Superseded very similar roundel whose colors and proportions differed slightly - the original version having the colors from the US flag, and a center dot 1/3 of the outer radius. This version has a center dot constrained by the inner vertices of the star, a size that does not translate into an even fraction.
Roundel used by US armed forces from 6 May 1942 to 28 June 1943 when white bars and a red outline were added as the result of studies which showed that shape was more important than color from a distance.
Autor: NiD.29, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Roundel used by all US armed forces from 31 July 1943 to 14 January 1947, replacing roundel having red outline, or no outline, but with white bars, and was replaced some nine months before the USAF was formed, by roundel having a single lengthwise red bar inset in white bars (bisecting them), giving the insignia the trio of red-white-red stripes evocative of the non-canton areas of the Flag of the United States.
Official text: "Tiny Tim 11.75-Inch Aircraft Rocket firing from SB2C aircraft; designed by the CalTech-China Lake team as a bunker-buster, Tim was the first large aircraft rocket, and, although it saw only limited service in WWII, it helped form the foundations of many postwar developments in rocketry."
Two Curtiss SB2C-1C Helldiver dive bombers in flight, circa in 1944 (BuNo 18543 is nearer to the camera). The white bar on fin indicates the planes were from the aircraft carrier USS Yorktown (CV-10). Note the rake-like antenna beneath wing of the ASB search radar.
Landing mishap of a Curtiss SB2C-1 Helldiver of Bombing Squadron 17 (VB-17) from Carrier Air Group 17 (CVG-17) aboard the U.S. aircraft carrier USS Bunker Hill (CV-17) in 1943. The SB2C suffered from a lot of design failures and required some 800 changes before becoming fully operational. The crews therefore gave the aircraft names like "The Big-Tailed Beast" or simply "The Beast". Note that the Bunker Hill seems to be equipped only with the SC radar and not yet with the SK-1.
3-side-view of a Curtiss SB2C Helldiver
A U.S. Navy Curtiss SB2C-5 Helldiver from Bombing Squadron 10 (VB-10), Carrier Air Group 10 (CVG-10), assigned to the aircraft carrier USS Intrepid (CV-11), in flight over Tianjin, China, as the city is reoccupied by the Allies, 5 September 1945. Note USS Intepid´s geometric carrier air group identification symbol on the SB2C.
Autor: Zala, Licencja: CC BY-SA 4.0
Amerykański 14-cylindrowy silnik gwiazdowy Wright Cyclone R-2600-23 z 1942 r. ze zbiorów Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.
U.S. Navy Curtiss SB2C-5 Helldiver dive bombers of attack aquadron VA-5A parked forward on the flight deck of the aircraft carrier USS Shangri-La (CV-38) during a Western Pacific cruise, in 1947. Tracing its origins to 1928, this squadron operated under the designations Scouting Squadron Three (VS-3) and Bombing Squadron Five (VB-5) during World War II, participating in the Battle of Eastern Solomons and raids on the Marshall Islands and Truk. Designated VA-5A in 1946, the squadron became VA-54 in 1948. It was the last fleet squadron to operate the SB2C. During 1947, the squadron completed a Western Pacific cruise aboard USS Shangri-La (CV-38), being assigend to Carrier Air Group Five (CVAG-5).