Curtiss SC Seahawk
 SC Seahawk w 1944 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | Curtiss Aeroplane and Motor Company |
| Typ | |
| Załoga | 1 |
| Historia | |
| Data oblotu | 16 lutego 1944 |
| Wycofanie ze służby | 1949 |
| Liczba egzemplarzy | 577 |
| Dane techniczne | |
| Napęd | 1 dziewięciocylindrowy silnik gwiazdowy Wright R-1820 |
| Moc | 1350 KM (1007 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość | 12,5 m |
| Długość | 11 m |
| Wysokość | 5,48 m |
| Powierzchnia nośna | 26 m² |
| Masa | |
| Własna | 2867 kg |
| Startowa | 4082 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | 504 km/h |
| Prędkość przelotowa | 210 km/h |
| Pułap | 11 400 m |
| Zasięg | 1000 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 x karabin maszynowy Browning M2 340 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone | |
Curtiss SC Seahawk („rybołów”) – amerykański zwiadowczy wodnosamolot pływakowy używany w końcowym okresie II wojny światowej przez lotnictwo US Navy jako następca Vought OS2U Kingfisher i nieudanego Curtiss SO3C Seamew.
Prace konstrukcyjne nad nowym samolotem rozpoczęły się w 1942, a pierwszy prototyp dostarczono Marynarce Wojennej 1 sierpnia 1942 roku, kontrakt na dwa dalsze prototypy i pięć samolotów produkcyjnych podpisano 25 sierpnia.
Samolot był jednomiejscowy, załogę stanowił tylko pilot, ale w kadłubie za jego kabiną znajdowało się łóżko, które mogło być używane np. w czasie misji ratunkowych czy do transferu personelu wojskowego. Uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe M2 w skrzydłach, mógł także zostać uzbrojony w dwie bomby 250-funtowe (113 kg) lub wyposażony w radar podwieszany pod prawe skrzydło. Początkowo w głównym pływaku samolotu znajdowała się dodatkowa komora bombowa, ale powodowało to znaczne problemy ze szczelnością pływaka i ostatecznie umieszczono tam dodatkowy zbiornik z paliwem.
Pierwszym okrętem, który wyposażono w Seahawki, był krążownik USS „Guam” (CB-2). Pierwszy samolot tego typu oficjalnie wszedł do służby 22 października 1944 roku. Łącznie dostarczono 577 samolotów tego typu – wszystkie z nich zostały zbudowane i dostarczone z normalnym podwoziem kołowym, które zamieniono na pływaki dopiero w bazach marynarki wojennej.
Seahawk był najlepszym amerykańskim wodnosamolotem zwiadowczym z okresu II wojny światowej, ale wszedł do służby zbyt późno, aby odegrać znaczącą rolę. Po raz pierwszy został użyty bojowo dopiero w czerwcu 1945 roku, w czasie inwazji na Borneo. Po zakończeniu wojny Seahawki wycofano ze służby i zastąpiono śmigłowcami.
Curtiss SC-1 Seahawk w Naval Air Station Jacksonville na Florydzie w 1946
Curtiss SC-1 Seahawk należący do lekkiego krążownika USS „Duluth” podczas lotu nad Szanghajem w 1948. Widoczny na zdjęciu Seahawk zamiast stałych pływaków posiada stałe podwozie
Curtiss SC-1 Seahawk podczas podnoszenia przed dźwig na pokład lekkiego krążownika USS „Manchester”. Zdjęcie wykonano na Morzu Śródziemnym w 1947-1948 r.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie i dane techniczne. [dostęp 2009-07-27].
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe i torpedowe | |
| Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
| Samoloty szkolne | |
| Samoloty transportowe i szybowce | |
| Śmigłowce | |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |
Media użyte na tej stronie
.svg)
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
%2c_circa_in_1947.jpg)
A U.S. Navy Curtiss SC-1 Seahawk reconnaissance floatplane is being hoisted aboard the light cruiser USS Manchester (CL-83). Manchester was part of the task group around the aircraft carrier USS Midway (CVB-41) during a deployment to the Mediterranean Sea from 29 October 1947 to 11 March 1948.
A U.S. Navy Curtiss SC-1 Seahawk sea plane on the sea wall at Naval Air Station Jacksonville, Florida (USA), in 1946.
A U.S. Navy Curtiss SC-1 Seahawk scout plane over Shanghai (China) in 1948. This aircraft was assigned to the Cleveland-class cruiser USS Duluth (CL-87). It was transported through the streets of Shanghai and fitted with wheeled undercarriage instead of its normal floats. The pilot was Ensign Baar, USN.
Roundel used by US armed forces from 6 May 1942 to 28 June 1943 when white bars and a red outline were added as the result of studies which showed that shape was more important than color from a distance.
Autor: NiD.29, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Roundel used by all US armed forces from 31 July 1943 to 14 January 1947, replacing roundel having red outline, or no outline, but with white bars, and was replaced some nine months before the USAF was formed, by roundel having a single lengthwise red bar inset in white bars (bisecting them), giving the insignia the trio of red-white-red stripes evocative of the non-canton areas of the Flag of the United States.
U.S. Navy Curtiss SC-1 Seahawk 35299 reconnaissance floatplane in 1944.
Roundel used by the United States armed forces from 19 August 1919 to 6 May 1942 until red dot removed to avoid confusion with Japanese insignia. Superseded very similar roundel whose colors and proportions differed slightly - the original version having the colors from the US flag, and a center dot 1/3 of the outer radius. This version has a center dot constrained by the inner vertices of the star, a size that does not translate into an even fraction.