Curtiss SO3C Seamew
SO3C Seamew w locie w 1942 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Stany Zjednoczone |
---|---|
Producent | Curtiss-Wright Corporation |
Typ | łódź latająca, morski samolot patrolowy |
Załoga | 2 ludzi |
Historia | |
Data oblotu | 6 października 1939 |
Lata produkcji | 1939–1945 |
Wycofanie ze służby | 1945 |
Liczba egzemplarzy | 795 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 x Ranger XV-770 |
Moc | 600 KM (447 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 11,58 m |
Długość | 11,23 m |
Wysokość | 4,57 m |
Powierzchnia nośna | 26.9 m² |
Masa | |
Własna | 1943 kg |
Startowa | 2599 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 277 km/h |
Prędkość przelotowa | 210 km/h |
Pułap | 4815 m |
Zasięg | 1851 km |
Długotrwałość lotu | 8 godzin |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x karabin maszynowy Browning M1919 kal. 7,62 mm w przedniej części kadłuba 1 x karabin maszynowy M2 kal. 12,7 mm w tylnym kokpicie 2 x 45 kg bomb lub 147 kg bomb głębinowych | |
Użytkownicy | |
Stany Zjednoczone, Wielka Brytania | |
Rzuty | |
Curtiss SO3C Seamew (daw. ang. seamew – mewa pospolita) – amerykański wodnosamolot pływakowy z okresu II wojny światowej zbudowany jako następca używanego przez US Navy samolotu zwiadowczego SOC Seagull. Samolot wszedł do służby w 1942 roku i okazał się konstrukcją raczej nieudaną z szeregiem problemów konstrukcyjnych, spowodowanych także przez silnik Ranger XV-770, który ukazał się niezwykle nieudaną konstrukcją. Ostatecznie Seamew został wycofany ze służby w 1944 roku. Jednym z największych problemów samolotu było to, iż część statecznika pionowego była przymocowana do owiewki tylnej kabiny i kiedy owiewka kabiny była otwarta (jak w czasie misji zwiadowczych) samolot miał problemy ze statecznością.
Część samolotów w wersji z podwoziem (SO3C-1), a nie jako wodnosamolot, została zakupiona przez Royal Navy w ramach umowy Lend-Lease Act. W służbie Fleet Air Arm SO3C znane były oficjalnie jako Seamew, choć szybko zyskały nieoficjalne przezwisko "Sea Cow" (krowa morska).
Łącznie Royal Navy otrzymało 250 samolotów Seamew począwszy od stycznia 1944 roku, ale samoloty zostały uznane za przestarzałe już we wrześniu tego roku i wycofano je ze służby do 1945 roku.
Media użyte na tej stronie
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
A Royal Navy Fleet Air Arm Curtiss Seamew Mk.I (s/n FN475).
Personnel inspection on the afterdeck of the Cleveland-class light cruiser USS Biloxi (CL-80), during her shakedown period, circa October 1943. Note her aircraft catapults, with Curtiss SO3C-3 Seamew floatplanes on top, and her hangar hatch cover.
Roundel used by US armed forces from 6 May 1942 to 28 June 1943 when white bars and a red outline were added as the result of studies which showed that shape was more important than color from a distance.
Autor: NiD.29, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Roundel used by all US armed forces from 31 July 1943 to 14 January 1947, replacing roundel having red outline, or no outline, but with white bars, and was replaced some nine months before the USAF was formed, by roundel having a single lengthwise red bar inset in white bars (bisecting them), giving the insignia the trio of red-white-red stripes evocative of the non-canton areas of the Flag of the United States.
A U.S. Navy Curtiss SO3C-1 Seamew in flight.
Roundel used by the United States armed forces from 19 August 1919 to 6 May 1942 until red dot removed to avoid confusion with Japanese insignia. Superseded very similar roundel whose colors and proportions differed slightly - the original version having the colors from the US flag, and a center dot 1/3 of the outer radius. This version has a center dot constrained by the inner vertices of the star, a size that does not translate into an even fraction.
Lot-7565-2: WWII-Recognition silhouettes. SO3C-1 “Seagull” Courtesy of the Library of Congress. (2017/07/07).