Cwi Ajalon

Cwi Ajalon
‏צבי איילון‎
Ilustracja
Cwi Ajalon (po prawej) i Josef Awidar, 1949
generał major (alluf) generał major (alluf)
Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1911
Imperium Rosyjskie

Data śmierci

1993

Przebieg służby
Lata służby

1927–1965

Siły zbrojne

Haganah Symbol.svg Hagana
Badge of the Israel Defense Forces.svg Siły Obronne Izraela

Stanowiska

szef Centralnego Dowództwa (1948-1952)
zastępca Szefa Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela

Główne wojny i bitwy

Wojna domowa w Mandacie Palestyny
Wojna o niepodległość

Odznaczenia
Wojna o niepodległość

Cwi Ajalon (ur. 15 czerwca 1911, zm. 1993) – izraelski dowódca wojskowy w stopniu generała majora (alluf), oficer dyplomowany Sił Obronnych Izraela, pierwszy zastępca Szefa Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela[1].

Młodość

Urodził się w ówczesnym Imperium Rosyjskim. Jego ojciec nazywał się Meir Lstzinr, a jego matka Ester. Pobrał tradycyjną edukację religijną[2].

Jako nastolatek w 1923 wyemigrował do Mandatu Palestyny. Uczęszczał do szkoły w Hajfie, a następnie szkoły rolniczej Mikwe Jisra’el. W 1931 ożenił się z Rachelą, córką Mordechaja Katznelsona. Mieli dwoje dzieci: Dalię i Boaza.

Kariera wojskowa

W 1927 wstąpił do żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana. Podczas arabskich rozruchów w 1929 dowodził oddziałem samoobrony. W trakcie działań bojowych został raniony.

W 1936 objął funkcję dowódczą i szkoleniową w Hajfie, a następnie był oficerem planowania w Galilei. W 1943 objął dowodzenie nad ośrodkiem szkoleniowym Hagany w G'oara. Szkolono w nim kadry oficerskie przyszłych żydowskich sił zbrojnych. W 1944 został mianowany dowódcą sił Hagany w północnej Galilei.

Po przeniesieniu do Sztabu Generalnego uczestniczył w stworzeniu koncepcji sił polowych i teorii walki Hagany. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w styczniu 1948 został mianowany zastępcą szefa sztabu. Po utworzeniu w maju Sił Obronnych Izraela pozostał na swoim stanowisku, awansując na stopień generała majora. Równolegle pełnił obowiązki szefa Centralnego Dowództwa, dowodząc wojskami podczas walk w Wojnie o niepodległość w Jerozolimie.

W 1957 został mianowany szefem wydziału budownictwa i nieruchomości w Ministerstwie Obrony Izraela, a w lipcu 1958 został wiceprezesem Ministerstwa Obrony do spraw gospodarczych. W 1964 był ambasadorem Izraela w Wielkiej Brytanii. W 1965 zrezygnował ze służby wojskowej.

Po wojsku

Po opuszczeniu armii, w listopadzie 1966 rozpoczął pracę jako dyrektor w Ministerstwie Transportu. Zmarł w 1993.

Przypisy

  1. Dowódcy Centralnego Dowództwa. [w:] Israel Defense Force [on-line]. [dostęp 2011-08-10]. (hebr.).
  2. Cwi Ajalon. [w:] Encyclopedia of the Founders and Builders of Israel [on-line]. [dostęp 2011-08-10]. (hebr.).

Media użyte na tej stronie

Haganah Symbol.svg
Autor: Meronim, Licencja: CC BY-SA 3.0
Haganah Symbol
Ayalon avidar.jpeg
R-L, aluf Ayalon and aluf Avidar.
IDF aluf rotated.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
The IDF rank Aluf