Cymbarka mazowiecka

Cymbarka mazowiecka
Ilustracja
Portret arcyksiężnej Cymbarki mazowieckiej, obraz Antoni Boys z ok. 1580 r.
Księżna austriacka
Jako żona

Ernesta Żelaznego

Dane biograficzne
Dynastia

Piastowie (Piastowie mazowieccy)

Data urodzenia

1393/1395

Data śmierci

28 września 1429

Miejsce spoczynku

Stift Lilienfeld

Ojciec

Siemowit IV

Matka

Aleksandra Olgierdówna

Dzieci

Fryderyk III
Małgorzata
Albrecht VI
Aleksandra
Rudolf
Leopold
Katarzyna
Anna
Ernest

Cymbarka (ur. między 1393 a 1395, zm. 28 września 1429 w Türnitz) – księżniczka mazowiecka z dynastii Piastów.

Druga z córek Siemowita IV i Aleksandry, siostry Władysława II Jagiełły.

25 stycznia 1412 poślubiła w Krakowie księcia austriackiego Ernesta Żelaznego, którego starszy brat Wilhelm był niegdyś narzeczonym królowej Jadwigi. Mariaż ten był częścią planów politycznych Jagiełły, zawiązania sojuszu z Habsburgami przeciwko Zygmuntowi Luksemburskiemu. Dzięki jej wstawiennictwu jej brat Aleksander został biskupem trydenckim. Według tradycji słynęła z piękności i siły, podobno rękoma gniotła orzechy, wbijała gwoździe i łamała podkowy[1]. Zapoczątkowała główną ernestyńską linię dynastyczną Habsburgów, wydając na świat dziewięcioro dzieci:

  • Fryderyka III (1415–1493), późniejszego cesarza
  • Małgorzatę (1416–1486), żonę księcia saskiego Fryderyka II
  • Albrechta VI (1418–1463), księcia Austrii
  • Aleksandra (ur. i zm. ok. 1420)
  • Rudolfa (zm. przed 1424)
  • Leopolda (zm. przed 1424)
  • Katarzynę (1424–1493), żonę margrabiego Badenii Karola I
  • Annę (zm. w październiku 1429)
  • Ernesta II (zm. w sierpniu 1432)

Według Ottona Habsburga, wieloletniej głowy rodu Habsburgów, od niej ma pochodzić dziedziczone od pokoleń zniekształcenie dolnej wargi, tzw. warga habsburska, widoczna (w mniej rażącej formie) u byłego króla Hiszpanii Jana Karola I. Jest to jednak pogląd nie poparty żadnymi dowodami. Cymbarka jako zdrowa kobieta, jedynie przez swą wielodzietność przyczyniła się do utrwalenia wadliwego genotypu Habsburgów. Nie ona jednak była nosicielką tej wady genetycznej.

Prognatyzm w rodzinie Habsburgów występował już znacznie wcześniej, a w sposób ewidentny np. u Rudolfa IV (1339-1365). Cechę tą utrwalił, a nawet wzmocnił, praktykowany w rodzie przez wieki, zwyczaj ożenków wewnątrzrodzinnych, co w sposób oczywisty pociągnęło za sobą wszelkie niebezpieczeństwa chowu wsobnego[2].

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Trojden I
 
 
 
 
 
 
 
Siemowit III
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Maria
 
 
 
 
 
 
 
Siemowit IV
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mikołaj II opawski
 
 
 
 
 
 
 
Eufemia opawska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Anna raciborska
 
 
 
 
 
 
 
Cymbarka mazowiecka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Giedymin
 
 
 
 
 
 
 
Olgierd Giedyminowic
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jewna
 
 
 
 
 
 
 
Aleksandra Olgierdówna
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aleksander twerski
 
 
 
 
 
 
 
Julianna twerska
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Anastazja halicka
 
 
 
 
 
 

Galeria

Przypisy

  1. Jerzy Kłoczowski: Europa słowiańska w XIV-XV wieku, Warszawa 1984, s. 355–356.
  2. Szymborski Krzysztof, Współczynnik wsobności, w: „Polityka” nr 28/2009, s. 68–70.

Bibliografia

  • Otto Habsburg, Karl V, Wien u. München 1971

Media użyte na tej stronie

143Czimburga von Masowien.jpg
Czimburga von Masowien, die Mutter Kaiser Friedrichs III. Aus dem Figurenkodex für das Grabmal Maximilians I.
Innsbruck 1 257.jpg
Statue within Hofkirche, Innsbruck, Austria. This statue is old enough so that it is not covered by any copyright.