Cypr w Konkursie Piosenki Eurowizji
| |||||||||
Informacje ogólne | |||||||||
Nadawca | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok i miejsce debiutu | |||||||||
Liczba udziałów | 38 razy (31 finałów) | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Cypr uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1981. Od debiutu przygotowaniami do konkursu zajmuje się nadawca publiczny Radiofonikó Ídruma Kúprou (RIK)[1].
Najwyższym wynikiem kraju w konkursie jest drugie miejsce, które w 2018 zajęła Eleni Fureira z piosenką „Fuego”
Cypr dwukrotnie nie wystawił swojego reprezentanta na konkurs: w 1988 i 2001. Podczas finału konkursu w 1988 kraj miał reprezentować Jannis Dimitru z piosenką „Timame”, jednak CyBC nie dopuścił go do występu z powodu wykonania piosenki podczas cypryjskich selekcji w 1984, co naruszało regulamin konkursu[2]. W 2001 nadawca nie został dopuszczony do udziału w 46. Konkursie Piosenki Eurowizji z powodu słabych wyników osiągniętych w poprzednich latach[3].
Historia Cypru w Konkursie Piosenki Eurowizji
Uczestnictwo
Cypr uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1981. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich cypryjskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach.
Rok | Wykonawca | Piosenka | Finał | Półfinał | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Punkty | Miejsce | Punkty | |||
1981 | Island | „Monika” | 6 | 69 | Brak rundy półfinałowej | |
1982 | Ana Wisi | „Mono i ajapi” | 5 | 85 | ||
1983 | Stavros i Constantina | „I ajapi akomi zi” | 16 | 26 | ||
1984 | Andy Paul | „Anna Maria Elena” | 15 | 31 | ||
1985 | Lia Wisi | „To katalawa arja” | 16 | 15 | ||
1986 | Elpida | „Tora zo” | 20 | 4 | ||
1987 | Aleksia Wasiliu | „Aspro-mawro” | 7 | 80 | ||
1988 | Janis Dimitriu | „Timame” | Dyskwalifikacja | |||
1989 | Janis Sawidakis i Fani Polimeri | „Apopse as wretume” | 11 | 51 | ||
1990 | Charis Anastasiu | „Milas poli” | 14 | 36 | ||
1991 | Elena Patroklu | „SOS” | 9 | 60 | ||
1992 | Evridiki | „Teriazume” | 11 | 57 | ||
1993 | Kiriakos Zimbulakis i Dimos Wan Bekie | „Mi stamatas” | 19 | 17 | Kvalifikacija za Millstreet | |
1994 | Evridiki | „Ime antropos ki ego” | 11 | 51 | Brak rundy półfinałowej | |
1995 | Aleks Panajis | „Sti fotia” | 9 | 79 | ||
1996 | Konstandinos Christoforu | „Mono ja mas” | 9 | 72 | 15[a] | 42 |
1997 | Hara i Andreas Konstandinu | „Mana mu” | 5 | 98 | Brak rundy półfinałowej | |
1998 | Michalis Chadzijanis | „Jenesis” | 11 | 37 | ||
1999 | Marlen Angelidu | „Ta ’ne erotas” | 22 | 2 | ||
2000 | Voice | „Nomiza” | 21 | 8 | ||
2001 | Brak reprezentanta | |||||
2002 | One | „Gimme” | 6 | 85 | ||
2003 | Stelios Konstandas | „Feeling Alive” | 20 | 15 | ||
2004 | Liza Andreas | „Stronger Every Minute” | 5 | 170 | 5 | 149 |
2005 | Konstandinos Christoforu | „Ela Ela (Come Baby)” | 18 | 46 | Top 12[b] | |
2006 | Annette Artani | „Why Angels Cry” | – | 15 | 57 | |
2007 | Evridiki i Dimitris Korjalas | „Comme çi, comme ça” | 15 | 65 | ||
2008 | Ewdokia Kadi | „Femme Fatale” | 15 | 36 | ||
2009 | Christina Metaksa | „Firefly” | 14 | 32 | ||
2010 | Jon Lilygreen & The Islanders | „Life Looks Better Spring” | 21 | 27 | 10 | 67 |
2011 | Christos Milordos | „San aggelos s’agapisa” | – | 18 | 16 | |
2012 | Ivi Adamou | „La La Love” | 16 | 65 | 7 | 91 |
2013 | Despina Olimbiu | „An me timase” | – | 15 | 11 | |
2014 | Brak reprezentanta | |||||
2015 | Jannis Karajannis | „One Thing I Should Have Done” | 22 | 11 | 6 | 87 |
2016 | Minus One | „Alter Ego” | 21 | 96 | 8 | 164 |
2017 | Hovig | „Gravity” | 21 | 68 | 5 | 164 |
2018 | Eleni Fureira | „Fuego” | 2 | 436 | 2 | 262 |
2019 | Tamta | „Replay” | 13 | 109 | 9 | 149 |
2020 | Sandro | „Running” | Konkurs odwołany | |||
2021 | Elena Tsangrinu | „El Diablo” | 16 | 94 | 6 | 170 |
2022 | Andromache | „Ela” | – | 12 | 63 | |
2023 | Andrew Lambrou |
Legenda:
1. miejsce
Historia głosowania w finale (1981–2022)
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Cypr przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw cypryjscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[4]:
Kraje, którym Cypr przyznał najwięcej punktów:
| Kraje, od których Cypr otrzymał najwięcej punktów:
| Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Nagrody im. Marcela Bezençona
Nagrody im. Marcela Bezençona – trofea dla najlepszych konkurencyjnych piosenek w finale, które zostały po raz pierwszy rozdane podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji zorganizowanego w Tallinnie w Estonii. Pomysłodawcami nagrody byli: Christer Björkman (reprezentant Szwecji w 1992 roku, obecny Szef Delegacji Szwecji) oraz Richard Herrey (członek szwedzkiego zespołu Herreys, który wygrał Konkurs Piosenki Eurowizji 1984). Statuetka nosi nazwisko twórcy Konkursu Piosenki Eurowizji – Marcela Bezençona[5].
Nagrody przyznawane są w trzech kategoriach[5]:
- Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze)
- Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu)
- Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)
Nagroda Kompozytorów
Rok | Piosenka | Wykonawca |
---|---|---|
2004 | „Stronger Every Minute” | Lisa Andreas |
Nagroda Artystyczna
Rok | Piosenka | Wykonawca |
---|---|---|
2018 | „Fuego” | Eleni Fureira |
Uwagi
- ↑ Podczas konkursu w 1996 zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale konkursu. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 29 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
- ↑ Zgodnie z regulaminem, w konkursie w latach 2004-2007 kraje z pierwszej dziesiątki poprzedniego konkursu były automatycznie kwalifikowane do sobotniego finału bez konieczności rywalizacji w półfinale. W przypadku rezygnacji z udziału w konkursie jednego z państw z Top 10 zeszłego roku lub w przypadku kiedy któreś z państw Wielkiej Czwórki zajęło miejsce w przedziale 1-10, wówczas automatyczna kwalifikacja przypadała na miejsca poza pierwszą dziesiątką, tj. 11. bądź 12.
Przypisy
- ↑ Cyprus in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1988. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 2001. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-06]. (ang.).
- ↑ Points to and from CYPRUS. [w:] Eurovision Covers [on-line]. eurovisioncover.co.uk. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
- ↑ a b Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Jlechuga86, Licencja: CC BY 3.0
Composición de Chipre en el Festival de la Canción de Eurovisión
Autor: Albin Olsson, Licencja: CC BY-SA 4.0
Minus One representing Cypr with the song "Alter Ego" during a rehearsal before the first semi final of the Konkurs Piosenki Eurowizji 2016 Sztokholm.
Autor: Daniel Aragay from Terrassa, Catalunya, Licencja: CC BY 2.0
Evdokia Kadi (Cyprus) performing Femme Fatale at second semi-final, Eurovision Song Contest 2008 in Belgrade, Serbia, May 22, 2008.
Autor: derivative work: Angelus (talk), Licencja: CC BY-SA 3.0
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .
Autor: Daniel Aragay from Vacarisses, Catalunya, Licencja: CC BY 2.0
Lisa Andreas during a rehearsal at the Eurovision Song Contest 2004 in Istanbul
Autor: Indrek Galetin, Licencja: Nagi BY SA
Eurovision Song Contest 2007
Cyprus: Evridiki - Comme ci, Comme ca
Autor: Albin Olsson, Licencja: CC BY-SA 3.0
Despina Olimbiu representing Cypr with the song "An me timase" during the first dress rehearsal of the first semi final of the Konkurs Piosenki Eurowizji 2013 Malmö.