Cyprysowate
| |||
Cyprys wiecznie zielony | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | rośliny zielone | ||
Nadgromada | rośliny telomowe | ||
Gromada | rośliny naczyniowe | ||
Podgromada | rośliny nasienne | ||
Nadklasa | nagonasienne | ||
Klasa | iglaste | ||
Rząd | cyprysowce | ||
Rodzina | cyprysowate | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cupressaceae Gray Nat. Arr. Brit. Pl. 2: 222. (1822)[2] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Cupressus L.[2] | |||
Synonimy | |||
---|---|---|---|
|
Cyprysowate (Cupressaceae Rich. ex Bartl.) – rodzina żywicznych drzew i krzewów nagonasiennych. Obejmuje w zależności od ujęcia około 130 gatunków skupionych w 29–32 rodzajach[2][3]. Rozprzestrzenione są niemal na całym świecie[3], przy czym w Polsce występują naturalnie jedynie gatunki z rodzaju jałowiec (Juniperus)[4]. Zajmują bardzo zróżnicowane siedliska, z wyjątkiem tundry i wilgotnych lasów równikowych, wiele gatunków ma ograniczony zasięg i jest zagrożona wymarciem[5]. Wiele gatunków jest popularnie uprawianych, także w Polsce (np. żywotniki i cyprysiki). Liczne gatunki są ważnym źródłem drewna i żywic[3].
Morfologia
- Pokrój
- Najczęściej krzewy lub niewielkie drzewa, rzadziej duże drzewa. Końce pędów u niektórych rodzajów są w różnym stopniu spłaszczone i rozgałęzione w jednej płaszczyźnie (Calocedrus, Libocedrus, Thuja). Ulistnione końce pędów u niektórych rodzajów są zrzucane, co przypomina nieco liście złożone (Glyptostrobus, Metasequoia, Taxodium)[3]. W uprawie wiele form uprawnych ma postać karłowych i płożących krzewów[5].
- Liście
- Pojedyncze, zwykle zimozielone, często dimorficzne. Młode liście szpilkowe, u niektórych gatunków szybko opadają, a liście dojrzałe są łuskowate. Ułożone są na pędzie naprzemianlegle lub w okółkach po 3–4[3], rzadko skrętolegle (Taxodium).
- Organy generatywne
- Pyłek pozbawiony worków powietrznych powstaje w mikrosporangiach występujących w liczbie od 2 do 10 na odosiowej stronie mikrosporofili. Mikrosporofile zebrane są w drobne szyszkowate strobile na końcach pędów. Makrosporofile (łuski nasienne) zawierają po stronie doosiowej po kilka (2–20) nagich zalążków. Łuski wyrastają naprzeciwlegle lub po 3 w okółkach, nie zachodzą na siebie i zebrane są w zwykle kuliste lub jajowate, drewniejące szyszki, ewentualnie w zmięśniałe szyszkojagody[3][5].
Systematyka i pochodzenie
Rodzina obejmuje we współczesnych klasyfikacjach systematycznych dawniej wyodrębniane cypryśnikowate (Taxodiaceae) z 9 rodzajami. Rodzina ta w wyniku analiz filogenetycznych, opartych głównie na badaniach molekularnych, okazała się grupą parafiletyczną, w obrębie której zagnieżdżone były cyprysowate. W tej sytuacji konieczne było dla uzyskania taksonu monofiletycznego złączenie tych rodzin w jeden takson[3][6][7].
Najstarsze skamieniałości rodziny datowane są na 170 milionów lat (szyszka z zachodniej Szkocji)[5].
nagonasienne |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Relacje filogenetyczne w obrębie rodziny[6]
cyprysowate |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- podrodzina: Cunninghamioideae
- rodzaj: Cunninghamia – stroigła
- podrodzina: Taiwanioideae
- rodzaj: Taiwania – tajwania
- podrodzina: Athrotaxidoideae
- rodzaj: Athrotaxis
- podrodzina: Sequoioideae
- rodzaj: Sequoiadendron – mamutowiec
- rodzaj: Metasequoia – metasekwoja
- rodzaj: Sequoia – sekwoja
- podrodzina: Taxodioideae
- rodzaj: Taxodium – cypryśnik
- rodzaj: Cryptomeria – kryptomeria, szydlica
- rodzaj: Glyptostrobus – wyżłob[9]
- podrodzina: Callitroideae
- podrodzina: Cupressoideae
- rodzaj: Calocedrus – cedrzyniec
- rodzaj: Chamaecyparis – cyprysik
- rodzaj: Cupressus – cyprys
- rodzaj: Fokienia
- rodzaj: Juniperus – jałowiec
- rodzaj: Microbiota – mikrobiota
- rodzaj: Platycladus – biota
- rodzaj: Tetraclinis – cyprzyk
- rodzaj: × Cupressocyparis – cyprysowiec
- rodzaj: Thuja – żywotnik
- rodzaj: Thujopsis – żywotnikowiec
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ a b c d e f M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19, 2011, s. 55–70 [dostęp 2021-03-24] .
- ↑ a b c d e f g h Michael G. Simpson: Plant Systematics. Amsterdam, Boston, Heidelberg, London: Elsevier, Academic Press, 2010, s. 129-141. ISBN 978-0123743800.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ a b c d Ross Bayton, Simon Maughan: Plant families. A Guide for Gardeners and Botanists. Chicago: The University of Chicago Press, 2017, s. 60-63. ISBN 978-0-226-52308-8.
- ↑ a b c Gadek, P. A., Alpers, D. L., Heslewood, M. M., & Quinn, C. J.. Relationships within Cupressaceae sensu lato: a combined morphological and molecular approach. „American Journal of Botany”. 87, s. 1044–1057, 2000 (ang.).
- ↑ a b Farjon A.: Monograph of Cupressaceae and Sciadopitys. London: Royal Botanic Gardens, Kew, 2005. ISBN 1-84246-068-4.
- ↑ Aljos Farjon: A natural history of conifers. Timber Press, 2008.
- ↑ a b c d Józef Rostafiński: Słownik polskich imion rodzajów oraz wyższych skupień roślin. Kraków: Akademia Umiejętności, 1900, s. 122-576,583-832.
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Lucarelli, Licencja: CC BY-SA 3.0
Cones of Cupressus sempervirens, near Livorno, Tuscany, Italy.
Autor: MPF (file compression was aided by User:Solarcaine at w:File:Cupressaceae.PNG), Licencja: CC BY-SA 3.0
Phylogeny of Cupressaceae, based on:
- Gadek, P. A., Alpers, D. L., Heslewood, M. M., & Quinn, C. J. (2000). Relationships within Cupressaceae sensu lato: a combined morphological and molecular approach. American Journal of Botany 87: 1044–1057.
- Farjon, A. (2005). Monograph of Cupressaceae and Sciadopitys. Royal Botanic Gardens, Kew. ISBN 1-84246-068-4.
- Xiang, Q., & Li, J. (2005). Derivation of Xanthocyparis and Juniperus from within Cupressus: Evidence from Sequences of nrDNA Internal Transcribed Spacer Region. Harvard Papers in Botany 9 (2): 375-382.