Cytochromy

Cytochromy – grupa białek uczestniczących w transporcie elektronów w procesie fosforylacji oksydacyjnej. W mikrosomach cytochrom P450 uczestniczy w procesie metabolizmu ksenobiotyków.

W cytochromach funkcję grupy prostetycznej pełni hem lub jego analogi[1].

Cytochromy łańcucha oddechowego według wzrastającego potencjału oksydoredukcyjnego E0[1][2]:

  • cytochrom b, E0 = 0,07 V
  • cytochrom c1, E0 = 0,23 V
  • cytochrom c, E0 = 0,25 V
  • Oksydaza cytochromu Oksydaza cytochromowa[1] (cytochrom a + a3)[2], zbudowana z 2 podjednostek cytochromu a (E0 = 0,29 V) i 4 podjednostek cytochromu a3 (E0 = 0,55 V)[2].

Oksydaza cytochromowa jest końcowym elementem przenoszenia elektronów w łańcuchu oddechowym. Jako jedyny cytochrom jest ona podatna na zablokowanie w wyniku wiązania z inhibitorami, którymi są np. tlenek węgla, cyjanki i azydki. W pozostałych cytochromach wszystkie wiązania koordynacyjne atomu żelaza są wykorzystane i nie może on związać się z inhibitorem[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Lubert Stryer, Biochemia, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 573–575, ISBN 83-01-00140-2.
  2. ↑ a b c d Edward Bańkowski, Biochemia. Podręcznik dla studentów uczelni medycznych, wyd. 4, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 73–74, ISBN 978-83-66548-05-3, OCLC 1183375002.