Cytryna zwyczajna

Cytryna zwyczajna
Ilustracja
Budowa cytryny zwyczajnej
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

mydleńcowce

Rodzina

rutowate

Rodzaj

cytrus

Gatunek

cytryna zwyczajna

Nazwa systematyczna
Citrus limon Burm. 1768
Fl. indica 173. 1768
Synonimy
  • Citrus limonum Risso[3]
Kwiat i owoc cytryny zwyczajnej

Cytryna zwyczajna Citrus limon (L.) Burm., nazywana też cytryną właściwą lub po prostu cytryną – gatunek roślin z rodziny rutowatych (Rutaceae Juss.). Pochodzi z południowo-wschodnich Chin, lecz współcześnie nie występuje tam ani w stanie dzikim, ani nie jest tam uprawiana. Prawdopodobnie powstała w wyniku skrzyżowania limy (Citrus aurantifolia syn. C. latifolia) z cytronem (Citrus medica). Do Europy trafiła w średniowieczu (starożytni Rzymianie znali i uprawiali tylko cytrony Citrus medica)[4].

Wartość odżywcza
Cytryna
(100 g)
Wartość energetyczna167 kJ (40 kcal)
Białka0,8 g
Węglowodany9,5 g
Tłuszcze0,3 g
Woda88,9 g
Dane liczbowe na podstawie: Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow; Tabele składu i wartości odżywczej żywności; Wydawnictwo Lekarskie PZWL; Warszawa; 2017; s. 603, ISBN 978-83-200-5311-1
Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health[5]

Morfologia

Pokrój
Drzewo dorastające zazwyczaj do 5 m, choć niekiedy do 10 m, u większości odmian gałęzie z kolcami.
Liście
Jasnozielone, jajowatolancetowate, lśniące, na brzegach piłkowane, do 15 cm długości. Wyrastają na słabo oskrzydlonych ogonkach.
Kwiaty
O średnicy do 30 mm, wydzielające silną woń, osadzone pojedynczo lub parami w kątach liści, a na końcach gałązek niekiedy zebrane w małe grona. Mają białą, 5-płatkową koronę, z zewnątrz czerwono nabiegłą, 1 słupek i liczne pręciki. Kwitnie prawie nieprzerwanie. Znamię dojrzewa już w pączku, a pylniki dopiero po otworzeniu kwiatu (protogynia).
Owoce
Jadalne, bardzo kwaśne jagody nazywane cytrynami. Są jajowate, o wydłużonych końcówkach. Mają dość grubą, żółtą okrywę i żółtawy, soczysty miąższ[6].

Zastosowanie

Uprawa

Historia uprawy
Z południowo-wschodniej Azji sprowadzono cytrynę do Mezopotamii prawdopodobnie ok. V w. n.e., skąd Arabowie ok. X w. przenieśli uprawę do Palestyny i Egiptu. Na Bliskim Wschodzie zetknęli się z tym gatunkiem Europejczycy podczas wypraw krzyżowych. Cytryny zostały następnie rozpowszechnione i zaczęły być uprawiane niemal w całym obszarze śródziemnomorskim. Krzysztof Kolumb prawdopodobnie już podczas pierwszych wypraw do Ameryki wprowadził tam cytryny do uprawy. Na Antylach uprawiane były w każdym razie w 1557 roku. W 1587 Kuba pokryta była gajami cytrynowymi[4].
Wymagania
Jest najbardziej wśród wszystkich gatunków rodzaju cytrus wytrzymała na niskie temperatury, szczególnie jeśli została zaszczepiona na podkładce poncyrii trójlistkowej[7]. Może być uprawiana w strefie 9-11[7]. Przy uprawie doniczkowej w mieszkaniu należy jej wybrać miejsce słoneczne, jeśli przez lato będzie wyniesiona na zewnątrz domu, miejsce może być również półcieniste[8]. Rozmnażać można z nasion z kupionych w sklepie cytryn. Wyhodowana z nasion roślina nie zachowuje cech osobnika matecznego, jednak dla celów ozdobnych może być w ten sposób uprawiana[8]. Wymaga dobrze przepuszczalnej i lekkiej gleby, równomiernego i obfitego podlewania oraz umiarkowanego nawożenia[8]. Bywa atakowana przez tarczniki, wełnowce i przędziorki[8]. Długotrwałe podlewanie wodą o dużej zawartości wapnia może powodować objawy braku żelaza (jasne liście z ciemnymi żyłkami)[8].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-02] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].
  4. a b Biggs M., McVicar J., Flowerdew B.: Wielka Księga warzyw, ziół i owoców. Warszawa: Bellona, 2007, s. 482-485. ISBN 83-11-10578-2.
  5. Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).
  6. Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
  7. a b Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  8. a b c d e Angelika Throll: 650 roślin pokojowych. Warszawa: 2008. ISBN 978-83-258-0031-4.

Media użyte na tej stronie

Citrus x limon - Köhler–s Medizinal-Pflanzen-041.jpg
Zitrone. A blühender Zweig, natürl. Grösse; 1 Blüthe, wenig vergrössert; 2 Stempel mit Staubgefässbündel, vergrössert; 3 Fruchtknoten im Längsschnitt, desgl.; 4 Staubgefässe, desgl.; 5 Frucht, natürl. Grösse; 6 dieselbe im Querschnitt, desgl.; 7 Samenkern, desgl.; 8 derselbe im Längsschnitt, desgl.; 9 derselbe im Querschnitt, desgl.
Dojrzewający owoc cytryny.jpg
Autor: Jarosław Wiśniewski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dojrzewający owoc cytryny zwyczajnej, która rośnie w doniczce.
Lemon tree Berkeley.JPG
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
LemonTree.jpg
Autor: Ratomir Wilkowski, www.RKP.org.pl, Licencja: CC BY 3.0
Drzewko cytrynowe
Yellow lemons.jpg
Autor: Abhijit Tembhekar, Licencja: CC BY 2.0
Yellow lemons.
Kwiat cytryny.jpg
Autor: Jarosław Wiśniewski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kwiat cytryny zwyczajnej, która rośnie w doniczce.