Czajki (województwo lubelskie)

Czajki
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

krasnostawski

Gmina

Kraśniczyn

Wysokość

228 m n.p.m.

Strefa numeracyjna

82

SIMC

0104573

Położenie na mapie gminy Kraśniczyn
Mapa konturowa gminy Kraśniczyn, w centrum znajduje się punkt z opisem „Czajki”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Czajki”
Położenie na mapie powiatu krasnostawskiego
Mapa konturowa powiatu krasnostawskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Czajki”
Ziemia50°55′13″N 23°21′22″E/50,920278 23,356111

Czajki (dawn. Majdan-Czajki[1], 19??–1962 Kraśniczyn I[2]) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Kraśniczyn.

W latach 18671954 istniała gmina Czajki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.

Geograficznie położona jest ona na obszarze Działów Grabowieckich oraz na skraju Skierbieszowskiego Parku Krajobrazowego. Wieś zbudowana jest wzdłuż drogi powiatowej o długości ok. 3 km. Dawniej mieszkała w niej duża liczba mieszkańców. Obecnie jest ich ok. 250. Emigracja do miast oraz starzenie się społeczeństwa spowodowało zmniejszenie liczby mieszkańców.

Od strony północnej wieś otacza dolinka rzeki o wdzięcznej nazwie Milutka, dopływ Wojsławki, gdzie mają swoje żeremie bobry. Od strony południowej i wschodniej są liczne choć niewielkie lasy, debry, wąwozy, pola uprawne oraz jeziorko przy drodze powiatowej za wsią w kierunku południowym.

Jest to wieś typowo rolnicza z przewagą ziem pszenno-buraczanych, bez przemysłu, rzemiosła oraz usług. Funkcjonuje komunikacja PKS oraz prywatni przewoźnicy. We wsi znajduje się urząd sołtysa, remiza miejscowej OSP oraz kaplica rzymskokatolicka. Kiedyś miała tu swoją siedzibę szkoła podstawowa oraz gmina. Corocznie we wsi odbywa się odpust 13 czerwca.

Na terenie otaczającym tę miejscowość można spotkać dziko żyjące zwierzęta i ptaki, takie jak: dziki, sarny, jelenie, lisy, wiewiórki, jastrzębie, kosy, dzięcioły czarne, są też siedliska bocianów i szpaków, a w okresie wiosennym można posłuchać koncertów słowików.

W 1947 roku do wsi została doprowadzona elektryczność. W latach 90. założono wodociąg, część wsi jest skanalizowana.

W roku 2011 rozpocznie się budowa zalewu rekreacyjnego.

Przypisy

  1. Lubelski Dziennik Wojewódzki. 1933, nr. 22, poz. 181
  2. M.P. z 1962 r. nr 7, poz. 24

Media użyte na tej stronie