Czarci Róg

Czarci Róg
Widok z Doliny Młynickiej
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2350 m n.p.m.
Wybitność	9 m
Pierwsze wejście	1907 G. Dyhrenfurth, H. Rumpelt
Położenie na mapie Tatr Czarci Róg
49°09′51,5″N 20°03′03,3″E/49,164306 20,050917

Czarci Róg (słow. Čertov hrb, 2350 m^[1]) – urwisty ząb skalny w Grani Baszt, w słowackich Tatrach Wysokich, wyrastający z grani pomiędzy Czarcią Szczerbiną (2341 m) a Szatanią Przełęczą (2323 m). Na wschodnią stronę, do Szataniego Żlebu opada pionową ścianą o wysokości około 30 m. Ku zachodowi, do Doliny Młynickiej, tworzy żebro kończące się około 280 m niżej w widłach dwóch depresji opadających z przełęczy po obydwu stronach Czarciego Rogu (są to częściowo rynny, żleby lub kominy). Żebro to w środkowej części rozszerza się tworząc stromą ścianę czołową. W jej prawej krawędzi jest kilka pionowych uskoków. Lewa krawędź ściany opada do komina. Ścianę tworzy nieco porośnięta trawami płyta^[2].

Czarci Róg to drobna turniczka, przez autorów przewodników wspinaczkowych traktowana jako podrzędne wzniesienie. Po raz pierwszy dokładniej opisał ją Władysław Cywiński w 15. tomie przewodnika Tatry. Grań Baszt^[2]. Turnię jako pierwsi zdobyli Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt 13 czerwca 1907, podczas przejścia Grani Baszt. Zimą jako pierwsi grań Piekielnikowej Turni z Czarcim Rogiem pokonali Alfréd Grósz i Zoltán Neupauer 8 lutego 1914^[3].

Drogi wspinaczkowe

1. Granią z Diablej na Szatanią Przełęcz; 0+, I lub III w skali tatrzańskiej (w zależności od wariantu), czas przejścia 20–45 min
2. Zachodnim żebrem; II, miejsca III, 1 godz^[2].

Przypisy