Czarna Huczawa
| ||
| Kontynent | Europa | |
|---|---|---|
| Państwo |  Słowacja | |
| Potok 6 rzędu | ||
| Źródło | ||
| Miejsce | Dolina Czarnej Huczawy | |
| Ujście | ||
| Recypient | Czarna Woda Rakuska | |
| Miejsce | Dolina Czarna Rakuska | |
| Wysokość | ok. 1050 m n.p.m. | |
| Współrzędne | 49°12′58″N 20°17′30″E/49,216111 20,291667 | |
Położenie na mapie Tatr  | ||
Czarna Huczawa (niem. Hutschawabach, słow. Veľká Hučava, węg. Fekete-Zúgó-patak[1]) – potok płynący Doliną Czarnej Huczawy w słowackich Tatrach Bielskich. Jest prawym dopływem Czarnej Wody Rakuskiej[2].
Czarna Huczawa płynie doliną bardzo rzadko odwiedzaną przez ludzi, z dziką roślinnością i bez ścieżek. Uchodzi do Czarnej Wody na wysokości około 1050 m[2]. Przez miejsce to przechodzi żółty szlak turystyczny od rozdroża Čierna voda przez Dolinę Czarną Rakuską do Schroniska pod Szarotką[3].
Huczawa to określenie na Podhalu i na Słowacji oznaczające bystre, szumiące potoki i głośno wypływające źródła. Nazwa pochodzi od słowa huczeć (słow. hučat)[4].
Przypisy
- ↑ Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [dostęp 2020-02-10].
- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część wschodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-011-3
- ↑ Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8
- ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
