Czarna komedia

Kadr z filmu Doktor Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem bombę (1964)

Czarna komedia – odmiana komedii, w której przedmiotem żartu są sprawy zwykle traktowane poważnie, np. śmierć, choroba, cierpienie, ułomność, wojna czy zbrodnia. Czarna komedia operuje elementami groteski oraz ironią słowną i sytuacyjną, często odwołując się do poetyki absurdu i surrealizmu.

W literaturze czarnym humorem posługiwali się m.in. Joseph Heller (Paragraf 22) i Kurt Vonnegut (Rzeźnia numer pięć). W filmie przykłady znajdziemy u Franka Capry (Arszenik i stare koronki z 1944), Quentina Tarantino (Pulp Fiction, Bękarty wojny), Jean-Pierre Jeuneta (Delicatessen), Tima Burtona (Sok z żuka, Marsjanie atakują! czy Gnijąca panna młoda Tima Burtona), a także w skeczach Latającego cyrku Monty Pythona i u Patrice'a Leconte'a (Sklep dla samobójców).

Zobacz też

• biała tragedia
• czarny kryminał
• komedia grozy