Czarne Ściany

Czarne Ściany

(c) Mychaus at pl.wikipedia, CC-BY-SA-3.0 Czarne Ściany z Wielkiej Buczynowej Turni
Państwo	Polska
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2242 m n.p.m.
Pierwsze wejście	27 lipca 1906 Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys, Jerzy Maślanka
Położenie na mapie Tatr Czarne Ściany
Położenie na mapie Karpat Czarne Ściany
49°13′18″N 20°02′03″E/49,221667 20,034167

Czarne Ściany (słow. Čierne steny, niem. Schwarzwand, węg. 'Fekete-fal^[1]) – wąska, postrzępiona grań w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, znajdująca się pomiędzy Zadnią Sieczkową Przełączką, która oddziela ją od Zadniej Sieczkowej Turni tkwiącej w grani przed Zadnim Granatem^[2], a Przełączką nad Dolinką Buczynową, oddzielającą ją od Buczynowej Strażnicy w masywie Koziego Wierchu^[3]. Najwyższy punkt Czarnych Ścian znajduje się na wysokości 2242 m^[4] lub ok. 2245^[3].

W grani wyróżnia się kilka turniczek oddzielonych od siebie niewielkimi przełączkami. Najwyższa z nich wznosi się wyżej niż sąsiednie Granaty – mimo to Czarne Ściany były traktowane dawniej jako część masywu Granatów^[5]. Po północnej stronie grani położony jest Czarny Mniszek (2178 m), poniżej którego Kominkiem pod Czarnym Mniszkiem prowadzi szlak Orlej Perci^[6].

Czarne Ściany ograniczają od zachodu Dolinkę Buczynową (odgałęzienie Doliny Roztoki), a od wschodu Dolinkę Kozią (górne piętro Doliny Gąsienicowej)^[3].

Poniżej grzebienia Czarnych Ścian, w poprzek ich zachodnimi stokami (od strony Dolinki Koziej), poprowadzony jest szlak Orlej Perci^[3]. Najkrótsza droga na Czarne Ściany udostępniona dla turystów prowadzi z Doliny Gąsienicowej przez schodzący z Przełączki nad Dolinką Buczynową Żleb Kulczyńskiego (nazwany tak od nazwiska Władysława Kulczyńskiego seniora, który wraz z Szymonem Tatarem młodszym przeszedł żleb w drodze na Kozi Wierch w 1893 r.)^[6].

Granice Czarnych Ścian ulegały zmianie. W 2 tomie przewodnika W.H. Paryskiego Czarne Ściany włączone były w masyw Granatów^[5], Józef Nyka podaje, że Czarne Ściany obejmowały odcinek grani nawet po Zawrat^[6]. W 1961 r. Ryszard Schramm opisał i nazwał Sieczkowe Przełączki, a w 2003 r. Władysław Cywiński Sieczkowe Turnie. Spowodowało to skrócenie Granatów o tę część grani^[2]. Nieprawidłowy jest wariant Czarne Ścianki^[7].

Najstarsze odnotowane wejścia:

• latem
  • na najwyższą z turni Czarnych Ścian – Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys, Jerzy Maślanka – 27 lipca 1906 r.,
  • przejście odcinka grani Czarnych Ścian od Zadniej Sieczkowej Przełączki do siodła poprzedzającego najwyższą z turniczek – Władysław Kulczyński junior, Mieczysław Świerz, Tadeusz Świerz – 20 sierpnia 1908 r.,
• zimą – Kazimierz Mischke, Adam Sokołowski, Marian Sokołowski – 25 kwietnia 1924 r.^[5]

Odcinek graniowy Czarnych Ścian był dawniej popularną drogą wspinaczkową^[7], przechodzili go m.in. Mariusz Zaruski, Mieczysław Karłowicz i Rafał Malczewski^[6].

Przypisy

Kominek pod Czarnym Mniszkiem

Orla Perć wiodąca Czarnymi Ścianami

Czarne Ściany

Widok z Czarnych Ścian na rejon Doliny Gąsienicowej