Czasław Klonimirović

Czasław Klonimirović
— książę Serbii —
Władca Serbii
Okres	od 933 do 950
Poprzednik	Zachariasz Pribislavović
Następca	ostatni władca Serbii
Dane biograficzne
Dynastia	Wyszesławice
Ojciec	Klonimir

Czasław Klonimirović (serb.: Часлав Клонимировић, Časlav Klonimirović) – książę serbski panujący od 933^[1] do 950 roku.

Czasław był synem Klonimira. Osadzony na tronie serbskim przez cara Symeona Zachariasz Pribislavović po odejściu Bułgarów nawiązał kontakty z Bizancjum i przerzucił się na stronę odległego cesarstwa walczącego z Bułgarią. Armia bułgarska wysłana przeciw Serbom została pokonana. W 924 roku do Serbii wkroczyła więc kolejna wielka armia bułgarska, wiodąc kolejnego kandydata Czasława Klonimirovicia. Zachariasz zbiegł do Chorwacji. Bułgarzy uwięzili żupanów serbskich, którzy przybyli przywitać nowego władcę, spustoszyli kraj i wcielili go do Bułgarii^[2].

W 933 roku po śmierci cara Symeona Czasław zbiegł z niewoli bułgarskiej i przy pomocy Bizancjum i Chorwatów odbudował państwo serbskie w dotychczasowych granicach, przywracając również zwierzchnictwo serbskie nad serbskimi państwami Primorja, wyjątkiem Zahumla, w którym nadal władał Michał Wyszewic. Czasław panował w Serbii ponad 20 lat. Wedle Popa Duklanina zginął broniąc ziem serbskich przed najazdem węgierskim. Około 950 roku Węgrzy wzięli go do niewoli i rzucili w nurt granicznej Sawy. Na Czasławie wygasła dynastia serbskich Wyszesławiców. Nikt nie sięgnął po władzę książęcą i państwo rozpadło się na szereg żupanii. Na południu spod zwierzchnictwa serbskiego wyswobodzili się Duklanie, Trawunia, a nawet terytorium Konawli^[3].

W latach 976–1018 żupani serbscy uznawali zwierzchnictwo carów bułgarskich rezydujących w Prespie i Ochrydzie. Po upadku państwa bułgarskiego znaleźli się w granicach bizantyńskiego temu Serbii z siedzibą w Sirmium. Z czasem na terenach byłego państwa serbskiego do większego znaczenia doszły zwłaszcza dwa ośrodki: Raszka i Bośnia^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii do XVIII wieku. W: Wacław Felczak, Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii. Wrocław: Ossolineum, 1985. ISBN 83-04-01638-9.
• Charles Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2009.
• Leszek Podhorodecki: Jugosławia. Zarys dziejów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1979.

Władcy Serbii, Królestwa SHS i Jugosławii Wyszesławice Wyszesław Radosław Prosigoj Włastimir (do ok. 855) Muncimir (ok. 855-891/892) Pribisław (ok. 891-892) Piotr Gojniković (892-917) Paweł Branović (917-920) Zachariasz Pribislavović (920-924) Czasław Klonimirović (933-950) Wukanowicze Wukan (ok. 1083-ok. 1115) Zawida (?) Urosz I (ok. 1115-1131) Zawida (?) Urosz II Primisław (?) Belosz Desa Tihomir Nemanicze Stefan (1170-1196) Stefan Pierwszy Koronowany (1196-1202) Wukan (1202-1203) Stefan Pierwszy Koronowany (1203-1228) Stefan Radosław (1228-1234) Stefan Władysław (1234-1243) Stefan Urosz I (1243–1276) Stefan Dragutin (1276–1282) Stefan Urosz II Milutin (1282-1321) Stefan Urosz III Deczański (1321-1331) Stefan Urosz IV Duszan (koregent od 1322, 1331-1355) Urosz I (1355-1371) Hrebeljanowicze Łazarz I Hrebeljanowić (1371-1389) Stefan IV Lazarević (1389-1427) Brankowicze Jerzy I (1427-1456) Łazarz II (koregent od 1446, 1456-1458) Stefan V Ślepy (1458-1459) Stefan VI Tomaszewić (1459) Obrenowicze Miłosz I (1817-1839) Milan (1839) Michał (1839-1842) Karadziordziewicze Aleksander (1842-1858) Obrenowicze Miłosz I (1858-1860) Michał (1860-1868) Milan I (1868-1889) Aleksander I Obrenowić (1889-1903) Karadziordziewicze Piotr I (1903-1921) Aleksander I Karadziordziewić (1921-1934) Piotr II (1934-1945)