Czeladź (służba)
Czeladź – kategoria ludności wiejskiej będąca na odpłatnej służbie, nie tylko na zamku, we dworze, w gospodarstwie rolnym u bogatego kmiecia, ale także towarzysząca swoim panom w czasie wypraw wojennych[1].
W skład czeladzi pracującej na folwarku zaliczano: parobków, pastuchów, owczarzy, dziewki i gajowych. Czeladź rekrutowana była głównie z potomków komorników, chałupników, zagrodników oraz tzw. ludzi luźnych[2] i mieszkała najczęściej w czworakach.
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dawny dom czeladzi w Henrykowie
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Podtynie, folwark, dom czeladny, 1 poł. XIX w.