Czerkasy (1976)

Czerkasy
(Черкаси)
Ilustracja
Klasa

trałowiec

Typ

Akwamarin

Projekt

266M

Oznaczenie NATO

Natya

Historia
Stocznia

Stocznia Średnio-Newska, Leningrad

Wodowanie

1976

 MW ZSRR
Nazwa

Razwiedczik

Wejście do służby

1977

 Siły Zbrojne WNP
Nazwa

Razwiedczik

Wejście do służby

grudzień 1991[a]

 Marynarka Wojenna Ukrainy
Nazwa

Czerkasy

Wejście do służby

25 lipca 1997

Los okrętu

przejęty przez Rosję 25 marca 2014 r.

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

715 t standardowa
770 t pełna[1]

Długość

61 m[1]

Szerokość

10,2 m

Zanurzenie

3,5 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne M-503 o mocy 5000 KM, 2 śruby[1]
Prędkość

17 w[1]

Zasięg

2700 Mm przy prędkości 12 w[1]

Uzbrojenie
4 armaty plot kalibru 30 mm AK-230M (2×II)
4 armaty plot kalibru 25 mm 2M-3M (2×II)
2 × IV-prowadnicowe wyrzutnie rakiet plot bliskiego zasięgu Strieła (16 rakiet)
2 × V-prowadnicowe wyrzutnie rbg RBU-1200M (30 bomb RGB-12)
7 min KMD-1000 lub 32 bomby głębinowe BB1[1]
Załoga

68 (6 oficerów)[1]

Czerkasy (U311) (ukr. Черкаси) − trałowiec morski projektu 266M (w kodzie NATO: Natya) Marynarki Wojennej Ukrainy. Początkowo służył we Flocie Czarnomorskiej marynarki wojennej ZSRR, a następnie Rosji pod nazwą Razwiedczik, następnie przekazany Ukrainie. W marcu 2014 r. został zagarnięty przez siły rosyjskie podczas kryzysu krymskiego.

Historia

Okręt należał do licznej serii radzieckich trałowców morskich projektu 266M (typu Akwamarin, w kodzie NATO: Natya). Jak większość okrętów tej serii, zbudowany został w Stoczni Średnio-Newskiej (Sriednie-Niewskij Sudostroitielnyj Zawod) w Lenigradzie.

Wszedł do służby w radzieckiej Flocie Czarnomorskiej pod nazwą "Razwiedczik" (pol. zwiadowca).

Służba na Ukrainie

(U311) Черкаси.png

Po podziale Floty Czarnomorskiej, został przyznany Ukrainie[2]. Otrzymał następnie numer burtowy U311.

Uczestniczył w licznych ćwiczeniach międzynarodowych, m.in. z marynarkami państw NATO.

Podczas kryzysu krymskiego, został 6 marca 2014 r. zablokowany na jeziorze Donuzław przez Rosjan, którzy zablokowali wyjście na morze przez zatopienie starych okrętów[b][3]. Pozostał pod kontrolą ukraińską jako ostatni okręt na jeziorze, podejmując nieudane próby wydostania się na morze. 25 marca 2014 r. wieczorem został siłą przejęty przez oddziały prorosyjskie[4].

Trałowiec nie był używany przez Rosję; w lutym 2020 roku nadal znajdował się pod kontrolą rosyjską, odstawiony w Sewastopolu[5].

Uwagi

  1. Status Floty Czarnomorskiej po rozwiązaniu ZSRR był niejasny – weszła w skład sił zbrojnych Wspólnoty Niepodległych Państw, a rościły do niej pretensje Rosja i Ukraina. W 1997 roku doszło do podziału Floty pomiędzy oba państwa.
  2. Razem z nim zablokowano okręty desantowe "Kostiantyn Olszanśkyj" i "Kirowohrad", korwetę "Winnica", trałowce "Czernigow", "Gieniczesk" i kuter "Fieodosija".

Przypisy

  1. a b c d e f g A.S. Pawłow, Wojennyje korabli SSSR i Rossii 1945-1995 g., Jakuck, 1994, s.135
  2. Jarosław Malinowski, Ukraiński okręt sztabowy "Slawuticz", "Okręty Wojenne" nr 6/1998(28)
  3. Российские военные затопили четвертый корабль в Крыму w serwisie liga.net (data 13-3-2014) [dostęp 24-3-2014]
  4. Szturm-Rosjan. Ostatni ukraiński okręt zdobyty w serwisie polskieradio.pl (data 25-3-2014) [dostęp 26-3-2014]
  5. Журналісти з'ясували, де знаходиться захоплений РФ тральщик "Черкаси" (ukr.). RBK-Ukrajina, 21-2-2020. [dostęp 2020-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu].

Media użyte na tej stronie

(U311) Черкаси.png
(U311) Черкаси
Naval Ensign of Ukraine.svg
Autor: UP9, Licencja: CC BY-SA 3.0
Naval ensign of Ukraine approved by Decree of the President of Ukraine on 20 June 2006, Decree No. 551/2006.
Naval Ensign of the Soviet Union (1950–1991).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Cherkasy U311 2012 G1.jpg
Autor: George Chernilevsky, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ukrainian Navy U311 Cherkasy, Natya-class minesweeper in the bay of Sevastopol