Czerniatyń Wielki

W pobliżu Wolicy rozciągały się o wiele sympatyczniejsze i pociągające ku sobie wioski – Orzechówka^[3], Butowce i Czerniatyn – prawie polskie, bo zamieszkane przeważnie lub częściowo przez małorolnych Polaków, zwanych przez otaczających ich Ukraińców „Lachami”, a przez swych jaśnie wielmożnych braci obszarników „Les petits nobles”, uboga szlachta szaraczkowa, o starych, herbowych nazwiskach, takich jak Zaleski, Lipski, Leszczyński, Sokołowski, Ostrowski i posiadająca niekiedy dokumenty rodzinne, których by jej pozazdrościł niejeden świeżo wykluty „karmazyn” różniła się od otaczającego ją ludu ukraińskiego, poza tradycją szlacheckiego pochodzenia, głównie religią^[4].