Czerwone Gitary

Czerwone Gitary
Ilustracja
Koncert Czerwonych Gitar (2009)
Rok założenia

1965

Pochodzenie

Gdańsk
 Polska

Gatunek

rock
rock'n'roll
bigbit

Aktywność

od 3 stycznia 1965

Powiązania

Pięciolinie

Skład
Jerzy Skrzypczyk
Arkadiusz Wiśniewski
Mieczysław Wądołowski
Marek Jabłoński
Marcin Niewęgłowski
Byli członkowie
Seweryn Krajewski
Bernard Dornowski
Krzysztof Klenczon
Ryszard Kaczmarek
Henryk Zomerski
Wojciech Hoffmann
Dominik Kuta
Jan Pospieszalski
Arkadiusz Malinowski
Marek Kisieliński
Dariusz Olszewski
Artur Chyb
Jerzy Kossela
Artur Żurek
Strona internetowa

Czerwone Gitarypolski zespół bigbitowy założony w 1965 w Gdańsku Wrzeszczu.

Historia

Zespół został założony 3 stycznia 1965 w kawiarni „Cristal” w Gdańsku Wrzeszczu przez byłych członków Gdańskiego zespołu Pięciolinie[1]: Bernarda Dornowskiego, Jerzego Kosselę, Krzysztofa Klenczona, Jerzego Skrzypczyka i Henryka Zomerskiego[2]. Zespół zagrał pierwszy koncert 23 stycznia 1965[3].

Pod koniec 1965 odszedł Henryk Zomerski, a jego miejsce zajął Seweryn Krajewski. Na pierwszych plakatach i zdjęciach zespołu nie ma sylwetek i nazwisk Seweryna Krajewskiego i Jerzego Skrzypczyka, ponieważ ujawnienie faktu występowania w tzw. zespole big-bitowym było w owym czasie równoznaczne ze skreśleniem obu z listy uczniów szkoły muzycznej. Dla bezpieczeństwa obaj muzycy występowali pod pseudonimami: Krajewski jako Robert Marczak, a Skrzypczyk jako Jerzy Geret[4]. Swoje największe sukcesy zespół osiągnął w pierwszych pięciu latach istnienia. W 1966 grupa wydała swój debiutancki album To właśnie my, który sprzedano w liczbie 160 tys. egzemplarzy. W marcu 1967 zespół opuścił współzałożyciel i pierwszy lider Jerzy Kossela. W maju 1967 zespół nagrał swoją drugą płytę długogrającą pt. Czerwone Gitary 2, sprzedaną w rekordowej liczbie 240 tys. sztuk. W tym samym roku Krajewski otrzymał na Festiwalu w Opolu Nagrodę Polskiej Federacji Jazzowej za debiut kompozytorski. W 1968 ukazał się kolejny album Czerwone Gitary 3 (sprzedaż 220 tys. egzemplarzy), a zespół zdobył pierwsze wyróżnienie w Opolu za „Takie ładne oczy”. W styczniu 1969 grupa otrzymała trofeum „MIDEM” w Cannes we Francji, przyznawane za największą liczbę sprzedanych płyt w kraju, z którego pochodzi wykonawca. Takie samo trofeum otrzymał wtedy zespół „The Beatles”. Czasopismo „Billboard” przyznało grupie specjalną nagrodę dla najpopularniejszego zespołu. W czerwcu – główna nagroda na Festiwalu w Opolu za piosenkę „Biały krzyż”. Piosenkę tę wykonali również na III Festiwalu Piosenki Żołnierskiej[5]. W 1970 roku z grupy odszedł ówczesny lider, Krzysztof Klenczon.

W 1970 został nagrany longplay Na fujarce, uznawany przez niektórych krytyków muzycznych za najlepszy w historii zespołu. W 1971 ukazał się kolejny długogrający album Spokój serca – najbardziej zróżnicowany stylistycznie (kolejna Złota Płyta). Na IX KFPP w Opolu piosenka „Płoną góry, płoną lasy” spotkała się z gorącym przyjęciem publiczności. Czerwone Gitary wróciły na szczyty list przebojów. Grupa koncertowała z sukcesami m.in. w NRD i ZSRR. W 1974 zespół nagrał album Rytm Ziemi. W 1976 ukazała się płyta świąteczna, Dzień jeden w roku, a rok później Port piratów – ostatnia płyta z materiałem studyjnym w latach 70. Zespół występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[6].

W latach 80. zespół zniknął z polskiej estrady na kilkanaście lat. W tym czasie grał w USA oraz w ZSRR i NRD. W 1991 nastąpił wielki i tryumfalny powrót zespołu na 25-lecie. W 1997 z Czerwonych Gitar odszedł kolejny lider, Seweryn Krajewski. W 1998 zespół wydał nową płytę, pt ...jeszcze gra muzyka, pierwszą od 21 lat. W 2005 zespół obchodził jubileusz 40-lecia. Z tej okazji wydał nową płytę Czerwone Gitary OK, a piosenka z tej płyty „Senny szept” zdobyła czwarte miejsce na Festiwalu Jedynki w Sopocie.

Czerwone Gitary w lipcu 2007

W 2006 Czerwone Gitary otrzymały Marmurowy Krążek – nagrodę za największą liczbę sprzedanych płyt w historii polskiej fonografii[2]. Rok później zespół zaprezentował nowego singla „Wezmę cię ze sobą”. W 2008 Czerwone Gitary nagrywały płytę dla niemieckiej wytwórni Sony BMG Deutschland. Album zatytułowany Herz verschenkt został wydany w 2009. W kolejnym roku pojawił się kolejny singiel Czerwonych Gitar – „Lecz tylko na chwilę”. W tym samym roku zespół odebrał złotą płytą za album O.K.[2][7]

W 2013 w Warszawie[8] oraz w 2014 w Zabrzu[9] odbyły się pierwsze w historii koncerty Czerwone Gitary Symfonicznie. W grudniu 2014 w Polskim Radiu Rzeszów zespół zagrał koncert Czerwone Gitary Akustycznie – Elektrycznie „Śpiewaj razem z nami”[10].

Obchody 50-lecia istnienia zespołu przypadające na rok 2015 zespół zainaugurował kilkutygodniową trasą po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[11]. 14 marca w Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku odbył się Złoty Koncert Jubileuszowy[12]. Tego samego dnia odbyła się premiera nowej płyty zespołu zatytułowanej Jeszcze raz, na której znalazło się 15 nowych piosenek, w tym jeden archiwalny utwór Krzysztofa Klenczona[13]. Album kolejno promowały single: „Trochę przed wieczorem[14], „Coś przepadło[15], „Czerwona gitara[16], „Jeszcze raz, pierwszy raz[17]”. 12 czerwca 2015 podczas pierwszego dnia 52. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu Czerwone Gitary odsłoniły swoją gwiazdę w Alei Gwiazd Polskiej Piosenki[18]. Tego samego dnia zespół wystąpił na Festiwalu „Dozwolone od lat 18" na Stadionie Miejskim we Wrocławiu[19]. 31 lipca w Operze Leśnej w Sopocie odbyła się jubileuszowa odsłona koncertu Czerwone Gitary Symfonicznie z towarzyszeniem Orkiestry Symfoników Gdańskich. Utwory zespołu wykonali także zaproszeni artyści m.in. Sarsa Markiewicz, Jacek Stachursky i Marcin Kindla[20]. Tydzień później – 7 sierpnia 2015 – zespół wystąpił podczas 1. Rockblu Przywidz Festiwalu, a wcześniej wziął udział w ceremonii otwarcia Bulwaru Zespołu Czerwone Gitar oraz odsłonięcia Korzeni Rocka – pomnika upamiętniającego gwiazdy polskiego rocka[21]. 14 sierpnia podczas festiwalu Disco pod Gwiazdami w amfiteatrze w Zielonej Górze, odbył się jubileuszowy występ Czerwonych Gitar z okazji 50-lecia działalności scenicznej. Impreza była transmitowana na antenie Telewizji Polsat[22]:

Muzycy zespołu

Obecny skład

Byli członkowie

Oś czasu

Dyskografia

Przypisy

  1. Historia - Czerwone Gitary, czerwonegitary.com [dostęp 2021-02-14] (pol.).
  2. a b c Oficjalna strona zespołu: Biografia zespołu. Czerwone Gitary Group, 2013. [dostęp 2013-06-01].
  3. Czerwone Gitary i pół wieku - FILM DOKUMENTALNY [dostęp 2021-04-21] (pol.).
  4. a b c Czerwone Gitary - Biografia [dostęp 2021-02-08] (pol.).
  5. Jan Kawecki, Janusz Sadłowski, Marek Ćwikła, Wojciech Zając: Encyklopedia polskiej muzyki rockowej Rock’n’roll 1959-1973. Kraków: Wydawnictwo „Rock-Serwis”, 1995, s. 294. ISBN 83-85335-25-0.
  6. XII Festiwal Piosenki Radzieckiej, Zielona Góra, 9–12 czerwca 1976, b.n.s.
  7. a b Złote płyty CD przyznane w 2010 roku, ZPAV [dostęp 2020-05-28].
  8. Czerwone Gitary po raz pierwszy z orkiestrą, Onet.pl, 13 listopada 2013 [dostęp 2015-04-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-13].
  9. Czerwone Gitary Symfonicznie w Zabrzu, Onet.pl, 10 grudnia 2013 [dostęp 2014-04-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-13].
  10. Czerwone Gitary Akustycznie-Elektrycznie “Śpiewaj razem z nami”. radio.rzeszow.pl. [dostęp 2015-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-13)].
  11. Czerwone Gitary grają w USA i w Kanadzie. pap.pl. [dostęp 2015-04-06].
  12. Czerwone Gitary 50 lat na scenie. Jubileuszowy koncert w Gdańsku. [dostęp 2015-04-06].
  13. Czerwone Gitary wracają z nową płytą. [dostęp 2015-04-06].
  14. Nowa płyta Czerwonych Gitar ukaże się w marcu 2015. pap.pl. [dostęp 2015-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  15. Nowy album na jubileusz Czerwonych Gitar. [dostęp 2015-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  16. Singiel „Czerwona gitara” promuje nową płytę Czerwonych Gitar. pap.pl. [dostęp 2015-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  17. W czwartek premiera singla Czerwonych Gitar z nowej płyty „Jeszcze raz”. pap.pl. [dostęp 2015-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  18. https://web.archive.org/web/20150615062556/http://www.radio.opole.pl/podstrony/kfpp-2015/czerwone-gitary-maja-swoja-gwiazde-w-alei-gwiazd-polskiej-piosenki-w-opolu.html.
  19. Dozwolone od lat 18 - koncert na Stadionie Wrocław. Rodowicz, Krawczyk, Czerwone Gitary, www.wroclaw.pl [dostęp 2020-07-08] (pol.).
  20. Symfoniczne 50-lecie Czerwonych Gitar 31 lipca w Sopocie, Onet.pl, 21 lipca 2015 [dostęp 2015-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-08-06].
  21. Nazwa „Bulwar Zespołu Czerwone Gitary” nadana! | Urząd Gminy Przywidz. www.przywidz.pl. [dostęp 2015-08-15].
  22. Disco Pod Gwiazdami 2015 na żywo w Polsacie i Disco Polo Music. [dostęp 2015-08-15].
  23. Czerwone Gitary - …jeszcze gra muzyka [dostęp 2021-02-10] (pol.).
  24. …jeszcze gra muzyka - CZERWONE GITARY [dostęp 2021-01-22] (pol.).
  25. 14 stycznia 1942 urodził się Krzysztof Klenczon. [dostęp 2021-02-06] (pol.).
  26. Z satysfakcją informujemy, że promowany przez Czerwone Gitary perkusista – Artur Żurek, został zaproszony do współpracy przez zespół „Nocny kochanek”. [dostęp 2021-01-18] (pol.).
  27. Złote płyty CD przyznane w 2008 roku, ZPAV [dostęp 2020-05-28].
  28. Płyty analogowe – longplay’e. Czerwone Gitary. [dostęp 2014-05-04]. (pol.).
  29. Nowa płyta zespołu Czerwone Gitary – „Jeszcze raz”, Onet.pl, 2 marca 2015 [dostęp 2015-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2015-03-11] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

PL Czerwone Gitray - Koncert 2009-11-27 43.JPG
Czerwone Gitary. Koncert z okazji Dnia Kolejarza 2009 w Sali Kongresowej.