Czerwone i złote
Gatunek | komedia |
---|---|
Rok produkcji | 1969 |
Data premiery | 19 września 1969 |
Kraj produkcji | |
Język | polski |
Czas trwania | 94 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | Wojciech Kilar |
Zdjęcia | |
Scenografia | Jan Grandys |
Kostiumy | |
Montaż | Krystyna Komosińska |
Produkcja |
Czerwone i złote – polska komedia z 1969 roku. Film kręcono w Zdunach, Siechnicach i w okolicach Wrocławia[1].
Obsada aktorska
- Jadwiga Chojnacka – Barbara Kaczmarkowa
- Zdzisław Karczewski – Zenon Kaługa vel Ignac Kaczmarek
- Wiesława Niemyska – Bożenka, siostrzenica Kaczmarkowej
- Jerzy Block – Szłapa
- Aleksander Dzwonkowski – ksiądz Antoni
- Wiktor Grotowicz – Banasik
- Marian Jastrzębski – Lewandowski
- Janusz Kłosiński – fryzjer Mizgalski
- Zdzisław Maklakiewicz – sierżant Franciszek Knaps
- Stanisław Milski – kościelny Zapieralski
- Zdzisław Mrożewski – Jan Nepomucen Pożarski, pensjonariusz Domu dla Dorosłych w Lesznie
- Marian Wojtczak – Siekierka
- Jerzy Moes – syn kościelnego
Fabuła
Barbara Kaczmarkowa od lat czeka na powrót swojego męża z wojny. Nagle do miasteczka przybywa mężczyzna podający się za Ignaca. Ona go przygarnia do siebie i uznaje za swego. Powoli zyskuje sympatię wszystkich mieszkańców. Tylko ksiądz proboszcz i sierżant MO nie są przekonani.
Premiera
Premiera filmu odbyła się 19 września 1969 roku w podwójnym pokazie z reportażem Singapur – miasto lwów WFD z 1968 roku[2].
Nagrody i nominacje
Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie 1970:
- Nagroda za najlepszą muzykę – Wojciech Kilar
- Nagroda dla najlepszego aktora drugoplanowego – Zdzisław Maklakiewicz
MFF w Valladolid 1971:
- Nagroda Związku Hiszpańskich Pisarzy Filmowych
Przypisy
- ↑ Czerwone i złote w bazie filmpolski.pl
- ↑ Idziemy do kina. „Film”. 35, s. 15, 1969-08-31. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
Linki zewnętrzne
- Czerwone i złote w bazie Filmweb
- Czerwone i złote w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Czerwone i złote w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”