Czerwonków

Czerwonków
	wieś
	(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 4.0; Kościół pw. Narodzenia NMP
Państwo	Polska
Województwo	opolskie
Powiat	głubczycki
Gmina	Baborów
Liczba ludności (2022)	289
Strefa numeracyjna	77
Kod pocztowy	48-133
Tablice rejestracyjne	OGL
SIMC	0491044
	Położenie na mapie gminy Baborów Czerwonków
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Czerwonków
	Położenie na mapie województwa opolskiego Czerwonków
	Położenie na mapie powiatu głubczyckiego Czerwonków
	50°07′15″N 17°57′12″E/50,120833 17,953333

Artykuł	50°7′15″N 17°57′12″E
- błąd	39 m
WD	50°7'15"N, 17°57'11"E
- błąd	39 m
Odległość	21 m

Czerwonków (cz. Červenkovo^[3], niem. Tschirmkau, od 1936 r. Schirmke) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Baborów.

Nazwa

Nazwa miejscowości etymolodzy wywodzą od nazwy koloru czerwonego lub nazwy Czerwenka oznaczającej małą czerwoną strugę, ciek wodny przepływający przez miejscowość^[4]. Miejscowość wymieniona jest po raz pierwszy w roku 1340 jako Cziruencow oraz Czirbenkau, w 1358 Ciruencaw, 1377 Czirwinkow, Czirmena, 1435 Tzirmnaw, 1450 Cziruenczicz oraz Czirwantschicz, 1467 Cirwenkow oraz Czerwenkau, 1496 Czerwenczich, 1514 Krwenticz^[5].

W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod zniekształconą, polską nazwą Czerwactow oraz niemiecką - Tschirmkau^[6].

Integralne części wsi

Integralne części wsi Czerwonków^[7]^[8]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0491050	Czerwonków-Osiedle	kolonia wsi

Historia

Historycznie miejscowość leży na tzw. polskich Morawach, czyli na obszarze dawnej diecezji ołomunieckiej. W 1340 miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy jako Czirbenkau, Cziruencow została zakupiona wraz z Baborowem przez Ofkę raciborską^[9]. Należała do księstwa raciborsko-opawskiego. Pierwotnie była zamieszkała przez tzw. Morawców, jeszcze w XVII wieku należała do parafii baborowskiej, gdzie językiem kazań był język morawski (gwary laskie)^[10]. Od 1706 należała do niemieckojęzycznej parafii w Suchej Psienie^[3]. Po wojnach śląskich znalazła się w granicach Prus i powiatu głubczyckiego. W granicach Polski od końca II wojny światowej.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[11]:

zagroda nr 46, z poł. XIX w.:
- dom
- spichrz, nie istnieje.

Przypisy

↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05] .
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 183 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b Gregor Wolný: Kirchliche Topographie von Mähren. I. Abtheilung, Band 5. Brünn: Nitsch und Grosse, 1863, s. 246. (niem.).
↑ Stanisław Drzażdżyński, Nazwy topograficzne. Słowiańskie nazwy miejscowości na Szląsku Pruskim. Powiat Głubczycki, „Wisła” tom XI 1897, s. 132.
↑ Stanisław Drzażdżyński, Nazwy topograficzne. Słowiańskie nazwy miejscowości na Szląsku Pruskim. Powiat Głubczycki, „Wisła” tom XI 1897, s. 131.
↑ Knie 1830 ↓, s. 797.
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ GUS. Rejestr TERYT
↑ Magdalena Janus, Iwona Kopaniecka, Monika Prześlakiewicz, Tomasz Duchnowski, Dagmara Duchnowska: Analiza kulturowo-historyczna gminy Baborów. Baborów: Starostwo Powiatowe, 2013, s. 12.
↑ Mapa Zasięg mowy polskie na Śląsku około połowy XVII wieku. Opracował Tadeusz Ładogórski w: Historia Śląska pod redakcją Karola Maleczyńskiego, Wrocław 1966, Tom 1, cz. 3.
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 19. [dostęp 2012-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].

Bibliografia

Johann GeorgJ.G. Knie Johann GeorgJ.G., Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865 (niem.).

Linki zewnętrzne

Czerwonków, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 845 .

[1] NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05] .

[poczta-2] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 183 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[wolny-3] Gregor Wolný: Kirchliche Topographie von Mähren. I. Abtheilung, Band 5. Brünn: Nitsch und Grosse, 1863, s. 246. (niem.).

[4] Stanisław Drzażdżyński, Nazwy topograficzne. Słowiańskie nazwy miejscowości na Szląsku Pruskim. Powiat Głubczycki, „Wisła” tom XI 1897, s. 132.

[5] Stanisław Drzażdżyński, Nazwy topograficzne. Słowiańskie nazwy miejscowości na Szląsku Pruskim. Powiat Głubczycki, „Wisła” tom XI 1897, s. 131.

[CITEREFKnie1830797-6] Knie 1830 ↓, s. 797.

[R2013-7] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[teryt-8] GUS. Rejestr TERYT

[bab-9] Magdalena Janus, Iwona Kopaniecka, Monika Prześlakiewicz, Tomasz Duchnowski, Dagmara Duchnowska: Analiza kulturowo-historyczna gminy Baborów. Baborów: Starostwo Powiatowe, 2013, s. 12.

[10] Mapa Zasięg mowy polskie na Śląsku około połowy XVII wieku. Opracował Tadeusz Ładogórski w: Historia Śląska pod redakcją Karola Maleczyńskiego, Wrocław 1966, Tom 1, cz. 3.

[11] Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 19. [dostęp 2012-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

Miasto	Baborów
Wsie	Babice Boguchwałów Czerwonków Dziećmarów Dzielów Księże Pole Raków Sucha Psina Sułków Szczyty Tłustomosty
Integralne części wsi	Czerwonków-Osiedle Langowo Rogów Wierzbno

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne