Czerwony Grzbiet

Widok na Czerwony Grzbiet z Małołączniaka
Widok na Czerwony Grzbiet z Hali Upłaz. W głębi, z lewej – Giewont
Czerwony Grzbiet Małołączniaka

Czerwony Grzbiet – górny odcinek północno-zachodniej grani Małołączniaka w Tatrach Zachodnich. Odchodzi od szczytu Małołączniaka (2096 m) i opada w kierunku północno-zachodnim po Kobylarzowe Siodełko (ok. 1820 m). Nazwa grzbietu pochodzi od nazwy Czerwony Wierch (tak dawniej górale nazywali Małołączniaka). Wschodnie stoki Czerwonego Wierchu opadają do Wyżniej i Niżniej Świstówki Małołąckiej (górne piętra Doliny Małej Łąki), kończąc się imponującym urwiskiem Wielkiej Turni. Stoki zachodnie opadają do Doliny Litworowej (górne piętro Doliny Miętusiej). Powyżej Kobylarzowego Siodełka stoki te obrywają się urwiskiem Litworowego Grzbietu do Kobylarzowego Żlebu[1].

Partie wierzchołkowe Czerwonego Grzbietu są stosunkowo płaskie, natomiast stoki podcięte są stromymi urwiskami, co było przyczyną kilku śmiertelnych wypadków wśród turystów z powodu zabłądzenia. Pomyłka (możliwa przy złej widoczności, np. podczas mgły) następowała przy Kobylarzowym Siodełku, turyści zamiast skręcić do Kobylarzowego Żlebu szli dalej granią[2].

Dolna część grzbietu zbudowana jest z wapieni i dolomitów, ale już od wysokości 1840 m w górę grzbiet pokryty jest czapą skał krystalicznych, należącą do płaszczowiny Czerwonych Wierchów.

Grzbiet jest porośnięty murawą. Licznie występujące tu kępy situ skucina o czerwieniejących pędach nadają grzbietowi czerwone zabarwienie (często już w połowie lata)[2]. W murawie licznie zakwitają gatunki granitolubnej roślinności alpejskiej: omieg kozłowiec, sasanka alpejska, lilijka alpejska i in. M.in. stwierdzono tutaj występowanie babki górskiej – bardzo rzadkiej rośliny, w Polsce występującej tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach[3]. Imponujące widoki na bliski stąd Giewont.

Czerwony Grzbiet był dawniej wypasany. Jego zachodnie stoki to Litworowy Upłaz i należały do Hali Upłaz, zaś wschodnie to Czerwony Upłaz i należały do Hali Mała Łąka[1]. Na wysokości około 1870 m, zaraz na granicy skał wapiennych i krystalicznych znajduje się w Czerwonym Upłazie Ratuszowe Źródło, z którego woda wpływa do otworu jaskini Awen w Ratuszu[1][4]. Oprócz tej jaskini w Czerwonym Grzbiecie znajduje się kilkanaście innych jaskiń, m.in. Meander w Małołąckim Siodle, Jaskinia Wyżnia Litworowa, Czerwona Studzienka,  Szara Studnia, Jaskinia w Kobylarzowym ŻlebieStudnia na Szlaku, Niebieska Studnia i duża jaskinia Zośka – Zagonna Studnia[4].

Szlaki turystyczne

szlak turystyczny niebieski – niebieski szlak turystyczny z wylotu Doliny Małej Łąki przez Przysłop Miętusi i Kobylarz na Małołączniak (tzw. hawiarska droga – dawniej zwożono nią rudę żelaza ze sztolni na wschodnich zboczach Doliny Miętusiej). Początkowo podejście nim jest bardzo łagodne, potem na wprost Wielkiej Świstówki szlak prowadzi przez głęboki i stromy Kobylarzowy Żleb i wyprowadza na Czerwony Grzbiet. Czas przejścia: 4 h, ↓ 3 h[5].

Przypisy

  1. a b c Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
  3. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
  4. a b Jaskinie, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-06-25].
  5. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.


Media użyte na tej stronie

POL Szlak niebieski.svg
Niebieski szlak turystyczny.
Tatry jesienią.jpg
Autor: Opioła Jerzy, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Giewont and Czerwony Grzbiet (Tatra Mountains)
HW Czerwony Grzbiet.jpg
Autor: Hubert Waguła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Czerwony Grzbiet
Małołączniak a1.jpg
Autor: Opioła Jerzy, Licencja: CC BY 2.5
Małołączniak (Tatra Mountains)