Czesław Borecki

Czesław Borecki

Czesław Byk

Brzoza, Byk

pułkownik SB
Data i miejsce urodzenia	6 lipca 1922 Małachów Kolonia
Data i miejsce śmierci	18 czerwca 1978 Warszawa
Przebieg służby
Formacja	Gwardia Ludowa Armia Ludowa Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego Komitet ds. Bezpieczeństwa Publicznego Służba Bezpieczeństwa
Stanowiska	kmdt Oddziału AL im. M. Langiewicza (1943-1944) d-ca 1 Baonu I Brygady na ziemi kieleckiej (1944)
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Późniejsza praca	Kierownik Grupy Operacyjnej Nr 3 w Leningradzie (1965-1967)
Odznaczenia

Grób Czesława Boreckiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Czesław Borecki (właściwie Czesław Byk), ps. Brzoza i Byk (ur. 6 lipca 1922 w Małachowie, zm. 18 czerwca 1978 w Warszawie) – dowódca oddziału partyzanckiego Armii Ludowej, funkcjonariusz organów bezpieczeństwa PRL, kierownik Grupy Operacyjnej Nr 3 MSW w Leningradzie.

Życiorys

Syn Bronisława i Florentyny. W latach 1942–1945 członek Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, pełniący m.in. funkcję komendanta Oddziału AL im. M. Langiewicza (1943–1944), oraz dowódcy I baonu I Brygady na ziemi kieleckiej (1944). Uchwałą Dowództwa Głównego GL z 25 grudnia 1943 odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy, w 1945 Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, a w 1946 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1]. W 1948 zmienił nazwisko z Byk na Borecki.

W 1947 ukończył miesięczny kurs dla szefów PUBP w CS MBP, w 1951 odbył sześciomiesięczny kurs przeszkolenia aktywu kierowniczego MBP. W latach 1955–1956 brał udział w kursie specjalnym w Wyższej Szkole KGB w ZSRS^[2].

Kariera w organach bezpieczeństwa PRL

W styczniu 1945 przeszedł do Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego (MBP). 8 stycznia 1951 razem z pułkownikiem Józefem Światło brał udział w aresztowaniu biskupa kieleckiego Czesława Kaczmarka^[3].

• 25 stycznia 1945 – kierownik MUPB (Miejski Urząd Bezpieczeństwa Publicznego) w Kielcach
• 22 sierpnia 1945 – kierownik MUPB w Radomiu
• 3 września 1946 – kierownik MUBP w Częstochowie
• 3 sierpnia 1947 – absolwent kursu kierowników powiatowych urzędów bezpieczeństwa publicznego
• 1 marca 1948 – zastępca szefa WUBP (Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego) w Kielcach
• 5 lutego 1950 – p.o. szefa WUBP w Kielcach
• 1951 – kurs aktywu kierowniczego MBP
• 1 grudnia 1951 – szef WUBP w Łodzi
• 15 kwietnia 1954 – szef WUBP w Zielonej Górze
• 1 stycznia 1955 – kierownik WUdsBP (Wojewódzki Urząd do spraw Bezpieczeństwa Publicznego) w Zielonej Górze – zmiana nazwy w związku z likwidacją Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i powołaniem Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego (KdsBP).
• 1 sierpnia 1955 – skierowanie na kurs specjalny w Wyższej Szkole Komitetu ds. Bezpieczeństwa Państwowego w ZSRR
• 1 sierpnia 1956 – naczelnik Wydziału V Departamentu II (kontrwywiad) KdsBP
• 28 listopada 1956 – naczelnik Wydziału III Departamentu II KdsP
• 31 stycznia 1957 – zwolniony ze służby (redukcje i czystki związane z odwilżą październikową)
• 10 czerwca 1957 – przyjęty do służby jako inspektor Departamentu III MSW (Służba Bezpieczeństwa – SB, departament do spraw walki z działalnością antypaństwową w kraju)
• 1 maja 1959 – naczelnik Wydziału VI Departamentu III MSW (ochrona przemysłu)
• 2 lipca 1959 – awans na stopień pułkownika
• 15 grudnia 1962 – starszy inspektor Departamentu II MSW (SB – kontrwywiad)
• 1 października 1965 – kierownik Grupy nr 3 Departamentu II MSW w Leningradzie
• od 1967 – zastępca kierownika Głównego Inspektoratu MSW
• 15 listopada 1971 – zwolniony ze służby

Został pochowany na cmentarzu wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 18C-2-3)^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Aleksander Mazur: Order Krzyża Grunwaldu 1943-1985, Warszawa 1988
• Katalog wystawy Twarze łódzkiej bezpieki
• Katalog wystawy Twarze radomskiej bezpieki
• Biogram IPN