Czesław Czerniawski

Czesław Czerniawski (ur. 28 lipca 1925 w Wilnie, zm. 15 czerwca 1988 w Szczecinie) – polski prozaik i publicysta.

Życiorys

Studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym UMK. W latach 1943–1944 był ślusarzem w zakładach samochodowych w Wilnie. W latach 1944–1947 służył w LWP. Debiutował w 1949 na łamach tygodnika „Żołnierz Polski” jako prozaik. W latach 1952–1955 był redaktorem rozgłośni Polskiego Radia w Gdańsku, a od 1955. był redaktorem rozgłośni w Szczecinie. Pochowany został na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.

Nagrody

  • 1967 – nagroda Ministra Obrony Narodowej za powieść Szli żołnierze
  • 1985 – nagroda Ministra Kultury i Sztuki

Wybrana twórczość

  • Awantury śródziemnomorskie
  • Ballada o człowieku spokojnym
  • Była już wiosna
  • Ci, co przeżyli
  • Dzień dzisiejszy, dzień wczorajszy
  • Jak krótko trwa noc
  • Jak tylko wróci z morza
  • Kapitanie rufa w krzakach: Zapiski z afrykańskiego rejsu
  • Kawaler maltański
  • Korsarz trzynastu kolonii
  • Mały biały domek
  • Na dnie twoim lec
  • Na rozkaz króla
  • Nie wszystkie drogi…
  • Nie wychodź na pokład po zmroku
  • Port macierzysty
  • Szli żołnierze
  • Ta cholerna mgła
  • Tajemnica jeziora Czarnego
  • To ja, Herr Stolz
  • Wielki rejs
  • Wierzby będą zielone
  • Zanim wstanie świt
  • Zdobywać morską dal, Wydawnictwo Morskie (1980)
  • Znajome kształty nadziei

Bibliografia