Czesław Domaniewski

Czesław Domaniewski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 marca 1861
Gronówek

Data i miejsce śmierci

14 września 1936
Warszawa, Polska

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski

Zawód, zajęcie

architekt

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Nowa Poczekalnia dworca Wiedeńskiego z 1900 roku.
Grób Czesława Domaniewskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Czesław Domaniewski (ur. 18 marca 1861 w Gronówku[1], zm. 14 września 1936 w Warszawie) – polski profesor, architekt, pedagog, naczelny architekt Warszawy, główny architekt Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej i Kolei Warszawsko-Kaliskiej, a także dziekan wydziału architektury Politechniki Warszawskiej[2].

Życiorys

Syn Romana i Ludwiki z Marszewskich[1], brat Bolesława Domaniewskiego[3].

Ukończył szkołę średnią Jana Pankiewicza w Warszawie (1881) oraz tzw. klasę dodatkową w państwowej szkole realnej (1882)[1]. Studia na Wydziale Architektury Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu ukończył w 1889 ze złotym medalem[1] i tytułem artysty-architekta I klasy. Po odbytych praktykach budowlanych, powrócił do Warszawy, gdzie pracował u prof. Józefa Dziekońskiego. W latach 1911–1918 wykładał konstrukcje budowli na Kursach Politechnicznych (1906-1907) na Wydziale Technicznych a także budownictwo na Wydziale Ogrodniczym (1915-1916) Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie. W latach 1908-1915 był także członkiem TKN[4]. Był także wykładowcą budownictwa wiejskiego na Wyższej Szkole Rolniczej (obecnie Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie). Był pracownikiem Rady Komisji Odbudowy Kraju i Racjonalnego Budownictwa Tymczasowej Rady Stanu[5].

W latach 1914–1915 był członkiem komitetu organizacyjnego Politechniki Warszawskiej[1]. W latach 1917–1920 pełnił funkcję dziekana Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Wykładał na Wydziale Architektury (konstrukcję budowli), Wydziale Inżynierii Wodnej (budownictwo wiejskie), Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej (konstrukcje budowli), Wydziale Chemii (budownictwo przemysłowe). Otrzymał nominację na profesora zwyczajnego w 1919 roku. W 1929 roku na własne życzenie przeszedł na emeryturę po długich latach pracy pedagogicznej, wciąż utrzymując kontakt z Wydziałem Architektury przez udział w posiedzeniach Rady Wydziału i nie przerywając swojej pracy naukowej. W uznaniu zasług położonych dla Wyższej Uczelni mianowany zostaje w 1930 roku Profesorem Honorowym Politechniki Warszawskiej[2].

Od 11 kwietnia1893 był żonaty z Zofią z Janiszewskich[1] (zm. 1903).

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 19-6-29,30,31)[6].

Ważniejsze realizacje

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e f Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 147.
  2. a b Teresa Gumołowska, Czesław Domaniewski, bcpw.bg.pw.edu.pl.
  3. Salon, Trzy pokolenia Domaniewskich, Salon Tradycji Polskiej, 17 marca 2017 [dostęp 2020-12-14] (pol.).
  4. Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, Podkarpacka BC – wersja elektroniczna
  5. Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 223.
  6. Cmentarz Stare Powązki: JANISZEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-05-28].
  7. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi na polu pracy naukowej”.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Warszawa Dworzec Wiedeński.jpg
Warszawa, Nowa Poczekalnia (dworzec Wiedeński), arch. Czesław Domaniewski, 1900
Czesław Domaniewski - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Czesława Domaniewskiego na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 19, rząd 6, grób 29)