Czesław Dubilas

Czesław Dubilas
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1912
Rudniki

Data śmierci

24 września 1988

Miejsce spoczynku

Cmentarz Doły w Łodzi

Narodowość

polska

Partia

KPP, PPR, PZPR

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Czesław Dubilas (ur. 6 kwietnia 1912 w Rudnikach, zm. 24 września 1988) – polski działacz komunistyczny, żołnierz, dyplomata.

Życiorys

Urodził się 6 kwietnia 1912 w Rudnikach jako syn Jana i Józefy. W II Rzeczypospolitej był działaczem komunistycznym w Łodzi. Od 1929 do 1936 należał do Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. Był sekretarzem komórki KZMP Łódź-Chojny od 1929 do 1930, sekretarzem Komitetu Dzielnicowego (KD) KZMP Łódź-Górna, sekretarzem komórki wojskowej KZMP w koszarach wojskowych 28 pułku piechoty w Łodzi. Od 1936 do 1938 należał do Komunistycznej Partii Polski, należąc do komórki KD KPP „Górna-Prawa” w Łodzi.

Brał udział w kampanii wrześniowej 1939. Podczas II wojny światowej od 1942 do 1943 był dowódcą Okręgu Łódź Podmiejska (powiat) w Obwodzie VI Łódzkim Gwardii Ludowej używając pseudonimu „Dąbias”. Od 1942 był członkiem Polskiej Partii Robotniczej. Po wojnie w 1946 był sekretarzem Koła Delegatury Polskiego Czerwonego Krzyża w PPR w Paryżu. Później od 15 stycznia 1947 był II sekretarzem KD Górna Prawa PPR, od maja do końca grudnia 1947 I sekretarzem KD Górna PPR. Od połowy sierpnia do grudnia 1948 był instruktorem w Wydziale Organizacyjnym Komitetu Centralnego PPR w Warszawie. W 1948 był słuchaczem Centralnej Szkoły PPR w Łodzi. Od 15 grudnia 1948 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 21 listopada 1949 był zastępcą kierownika w Wydziale Ekonomicznym Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Łodzi, od 1950 sekretarzem POP KW PZPR w Łodzi oraz kierownikiem Wydziału Ekonomicznego KW PZPR w Łodzi, od 1 października 1950 członkiem KW PZPR w Łodzi, od 1951 do 1952 był członkiem Egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Zgierzu, a od października 1951 do 31 lipca 1952 I sekretarzem KM PZPR w Zgierzu.

W połowie lat 50. był konsulem generalnym PRL w Paryżu[1]. W latach 60. był wiceprezesem Zarządu Okręgu ZBoWiD w Łodzi[2].

Był autorem wspomnień pt. Z walk GL Okręgu Łódź Podmiejska opublikowanych w książce Wspomnienia żołnierzy GL i AL (oprac. Józef Garas, red. Jadwiga Nadzieja, 1962)[3] oraz pt. Moje ucieczki i walki opublikowanych w książce Milcząca pieśń. Wspomnienia łódzkich peperowców (red. Tadeusz Czapliński, 1972)[4].

Zmarł 24 września 1988[5]. Został pochowany 29 września 1988 na Cmentarzu Doły w Łodzi[6].

Nazwisko Czesława Dubilasa pojawiło się na liście Wildsteina, upublicznionej na początku 2005[7].

Odznaczenia i ordery

Przypisy

  1. ↑ Maria Pasztor, Dariusz Jarosz. Kolonie dla dzieci polonijnych jako instrument polskiej polityki zagranicznej w latach 1947–1956. „Mazowieckie Studia Humanistyczne”. 7, s. 16, 2001. 
  2. ↑ Wojciech Źródlak: Bibliografia radogoska. 1964. muzeumtradycji.pl. [dostęp 2017-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-07)].
  3. ↑ Bożena Borowska, Danuta Trzcińska: Bibliografia miasta i gminy Ozorków. Ozorków: Miejska Biblioteka Publiczna im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Ozorkowe, 2016, s. 40. ISBN 978-83-938805-3-9.
  4. ↑ Bożena Borowska, Danuta Trzcińska: Bibliografia miasta i gminy Ozorków. Ozorków: Miejska Biblioteka Publiczna im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Ozorkowe, 2016, s. 26. ISBN 978-83-938805-3-9.
  5. ↑ Cmentarz - strona główna, cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2022-11-03].
  6. ↑ Spis osób pochowanych. Czesław Dubilas. pochowani.zzm.lodz.pl/. [dostęp 2017-02-12].
  7. ↑ Lista Wildsteina. ny.pl. [dostęp 2017-02-12].
  8. ↑ Lista odznaczonych. „Nowiny”, s. 2, nr 123 z 6 maja 1971. 
  9. ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1484

Bibliografia