Czesław Gajzler

Czesław Gajzler
Data i miejsce urodzenia9 maja 1884
Paradyż
Data śmierci11 grudnia 1955
Prezydent Włocławka
Okresod 27 listopada 1924
do 10 sierpnia 1926
PoprzednikAugust Krause
NastępcaStefan Pachnowski
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Czesław Gajzler (ur. 9 maja 1884 w Paradyżu[1], zm. 11 grudnia 1955[2]) – polski inżynier, prezydent Włocławka w latach 19241926.

Życiorys

Był absolwentem Szkoły Handlowej Zenona Goetzena w Łodzi (1903) i Instytutu Technologicznego w Charkowie (1909). Po studiach pracował jako inżynier w Charkowie (1909–1910), następnie jako kierownik Biura Budowy Wodociągów i Kanalizacji w Warszawie (1910–1911), w dobrach księcia Zdzisława Lubomirskiego na Białorusi (1911–1912), jako kierownik fabryki Towarzystwa Akcyjnego Wodomierzy w Moskwie (1912–1916)[1]. W 1916 został wcielony do wojska rosyjskiego, służył w wojskach inżynieryjnych, w 1918 służył krótko w I Korpusie Polskim w Rosji, od lipca do września 1918 był nauczycielem w Kaliszu[1]. Następnie do 1921 pracował w Sekcji Budowlanej Departamentu Technicznego i Departamencie Budownictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych[1].

Od 1 maja 1921[1] do 31 grudnia 1923 pełnił funkcję starosty powiatu koneckiego[3], 19 stycznia 1924 został mianowany starostą powiatu łuckiego[4], ale zrezygnował z tej funkcji wobec perspektywy wyboru na wiceprezydenta Włocławka[1]. 20 maja 1924 został wiceprezydentem, a 27 listopada 1924 prezydentem Włocławka, zrezygnował z tej ostatniej funkcji 2 czerwca 1926[1].

W kolejnych latach był starostą powiatu rypińskiego (od 16 sierpnia 1926 do 1 września 1927), starostą powiatu łowickiego (od 2 września 1927 do 30 czerwca 1928), starostą włocławskim (od 1 lipca 1928 do 27 sierpnia 1931), starostą powiatu grodziskiego (od 27 sierpnia 1931 do 1935) i ponownie starostą włocławskim (od 1936 do wybuchu II wojny światowej)[1].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e f g h Włocławski słownik biograficzny. tom II, wyd. Włocławek 2005, s. 50–52 (biogram autorstwa Marianny Gruszczyńskiej)
  2. Życie Warszawy z 13.12.1955, s. 5
  3. II. Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 1 grudnia 1923 do 1 stycznia 1924 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1, s. 22, 1 marca 1924. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. 
  4. III. Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 1 stycznia do 1 lutego 1923. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1, s. 23, 1 marca 1924. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. 
  5. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie państwowej”.
  6. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi na polu administracji państwowej i polu pracy społecznej”.

Bibliografia

  • Przemysław Ziółkowski: Włocławek: kalendarium dziejów miasta. Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, 2003, s. 131. ISBN 83-88115-68-5.
  • Marianna Gruszczyńska: Organizacja władz miejskich Włocławka w latach 1914–1939. W: Włocławek: dzieje miasta. pod red. Jacka Staszewskiego. T. 2: Lata 1918–1998. Włocławek: Włocławskie Towarzystwo Naukowe, 2001, s. 86–140. ISBN 83-88115-08-1.

Media użyte na tej stronie