Czesław Gawęda
Data urodzenia | 12 lipca 1896 |
---|---|
Data śmierci | 1 maja 1979 |
Miejsce spoczynku | cmentarz Prądnik Czerwony |
Zawód, zajęcie | nauczyciel |
Narodowość | polska |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Czesław Gawęda (ur. 12 lipca 1896, zm. 1 maja 1979) – polski żołnierz, nauczyciel.
Podczas I wojny światowej był żołnierzem Legionów Polskich w szeregach 1 pułku ułanów w składzie I Brygady. Używał pseudonimu „Wołoszyn”. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości brał udział w wojnie 1920.
Był nauczycielem. W latach 30. pełnił stanowisko kierownika szkoły w Hucie Stepańskiej[1]. Podczas II wojny światowej jego rodzina została uratowana przez sąsiada Ukraińca po napadzie UPA w nocy 13/14 kwietnia 1943 w trakcie rzezi wołyńskiej[2].
Zmarł 1 maja 1979. Został pochowany na cmentarzu Prądnik Czerwony 4 maja 1979 (kw. A8-IV-4)[3].
Odznaczenia i ordery
Przypisy
- ↑ Huta Stepańska 09.06.1935 r. Rodzina Grendusów przed szkołą (zdjęcie)
- ↑ Romuald Niedzielko: Kresowa Księga Sprawiedliwych 1939–1945. T. 12: O Ukraińcach ratujących Polaków poddanych eksterminacji przez OUN i UPA. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2007, s. 50. ISBN 978-83-60464-61-8.
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-16] .
- ↑ Huta Stepańska. wolyn.ovh.org. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-17)].
Bibliografia
- Czesław Gawęda. Nekrolog. „Dziennik Polski”, s. 6, Nr 98 z 3 maja 1979.
- Żołnierze Niepodległości. Czesław Gawęda. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-04-29].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Czesława Gawędy na Cmentarzu Prądnik Czerwony