Czesław Makowski
.jpg) Czesław Makowski (przed 1910) | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
Czesław Makowski (ur. 13 lipca 1873, zm. 25 grudnia 1921 w Warszawie) – polski rzeźbiarz.
Życiorys
Początkowo otrzymywał nauki od Ludwika Pyrowicza. Po otrzymaniu ogólnego wykształcenia wstąpił w 1891 roku do warszawskiej szkoły rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona, a równocześnie zaznajamiał się z techniką rzeźbiarską w pracowniach T. Godeckiego i Jana Woydygi.
17 kwietnia 1899 rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u profesora Syriusa Eberlego. Po czterech semestrach udał się do Rzymu, gdzie uczęszczał do Regio Istituto di Bellearti. Powrócił w 1901 roku do Warszawy. Jest autorem wielu prac – pomników Adolfa Dygasińskiego (brązowe popiersie pisarza na cokole i rzeźba psa Asa)[1], Zygmunta Przybylskiego[2], Konrada Prószyńskiego i Zygmunta Glogera na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, Stefana Czarnieckiego w Czarńcy, Jana Kilińskiego w kościele św. Jacka w Warszawie, monumentalnej figury „Atlas“ w ratuszu w Siedlcach; popiersia: Sygietyńskiego, Hosicka, dzieci d-ra Dunina, Edwarda Nicza, a przede wszystkim licznej (ponad 1000) kolekcji wizerunków[3]. Całą pierwszą serię medalionów osób sławnych przekazał około roku 1921 do Muzeum Wielkopolskiego w Poznaniu. Nie dokończył drugiej serii medalionów, które miały być poświęcone działaczom odrodzonej Polski.
Zmarł w Warszawie w 1921 roku na tyfus plamisty, którym zaraził się od krewnej z Rosji, przybyłej do Warszawy przed świętami 1921 roku. Tyfusem zaraziła się od niej cała jego rodzina (żona i syn), jedyny syn zmarł dwa dni po ojcu[4].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 207-6-17)[5].
Przypisy
- ↑ Maria Irena Kwiatkowska: Warszawscy rzeźbiarze XIX wieku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 330−331. ISBN 83-01-08790-0.
- ↑ Uczczenie ś. p. Zygmunta Przybylskiego. „Nowości Illustrowane”. Nr 45, s. 9-10, 5 listopada 1910.
- ↑ Henryk Piątkowski: Wstęp. W: Czesław Makowski: Profile, płaskorzeźby osób znakomitszych z krótkiemi życiorysami (Część I). M. Arct, 1906. (pol.).
- ↑ Czesław Makowski (nekrolog). „Gazeta Świąteczna”. 42, s. 2, 8 stycznia 1922. (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: MARJA MAKÓLSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-01-04].
Media użyte na tej stronie
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Czesława Makowskiego na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 207, rząd 6, grób 17)
Tadeusz Korzon - fot. rzeźby Czesława Makowskiego
Czesław Makowski (-1910)