Czesław Markiewicz
Ten artykuł od 2016-04 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Cz. Markiewicz | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Dziedzina sztuki |
Czesław Markiewicz (ur. 1954 w Zielonej Górze) – polski poeta, prozaik, krytyk literacki. Absolwent polonistyki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze, dziennikarz publicznego Radia Zachód. Utwory publikował w licznych czasopismach, jak „Poezja”, „Literatura”, „Odra”, „Nowy Wyraz”, „Borussia”, „Pro Arte”, „Pro Libris”, „Integracje”, „Topos”, [fo:pa], „Wakat”.
Debiutował na łamach „Nadodrza” w 1976 r. W 1977 roku wydał debiutancki tom poetycki Modlitwa oszukanych w słynnej serii Pokolenie, które wstępuje. Jest dwukrotnym laureatem Lubuskiego Wawrzynu Literackiego (za rok 1995[1] i za rok 2020[2]) i dwukrotnym laureatem Nagrody Kulturalnej Prezydenta Miasta Zielona Góra (1992, 2004). Jego wiersze tłumaczono m.in. na niemiecki.
Twórczość
Poezja
- Modlitwa oszukanych, Warszawa 1977
- Moja wina, Wydawnictwo Przedświt, Warszawa 1998
- Ale i tak, Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra 2007
- Majuskuły, Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2009
- 80. urodziny Marilyn Monroe, Wydawnictwo Tawa, Chełm 2011
- Tropy, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2020
Proza
- Made in life, Oficyna Wydawnicza And, Zielona Góra 1995 [Opowiadania]
- Przezroczysty, Oficyna Wydawnicza Atut, Wrocław 2002 [Powieść]
- Niewinne Miasto, Stowarzyszenie Producentów i Dziennikarzy Radiowych, Poznań 2003 [Powieść]
- Zemsta Fabiana, Stowarzyszenie Dialog-Współpraca-Rozwój, Zielona Góra 2004 [Powieść]
Szkice krytyczne
- Rozpoznany moment osobności, Oficyna Wydawnicza And, Zielona Góra 2000
Przypisy
- ↑ Paweł Brol , Lubuskie Wawrzyny - Lubuski Wawrzyn Literacki 1995, www.wawrzyny.norwid.net.pl [dostęp 2018-06-11] (pol.).
- ↑ Lubuskie Wawrzyny - Laureaci Lubuskich Wawrzynów 2020, www.wawrzyny.norwid.net.pl [dostęp 2021-08-18] .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Czesław Markiewicz, Ogólnopolski Konkurs Poetycki imienia Zygmunta Krukowskiego, Nowa Ruda, 2015