Czesław Obrębski (inżynier)

Czesław Obrębski

Data i miejsce urodzenia	3 lipca 1908 Radzyń Podlaski
Data i miejsce śmierci	4 maja 1991 Międzyrzec Podlaski
Miejsce spoczynku	cmentarz w Międzyrzeczu Podlaskim
Zawód, zajęcie	inżynier budownictwa
Miejsce zamieszkania	Międzyrzec Podlaski
Narodowość	Polak
Małżeństwo	Wiktoria Obrębska
Dzieci	Barbara Obrębska-Starkel, Anna Obrębska, Jan Obrębski
Odznaczenia

Czesław Obrębski (ur. 3 lipca 1908 w Radzyniu Podlaskim na Podlasiu – zm. 4 maja 1991 w Międzyrzecu Podlaskim) – polski inżynier budowlany i nauczyciel.

Wykształcenie

W 1928 roku zdał egzamin maturalny i uzyskał dyplom technika budownictwa drogowego i wodnego na Wydziale Drogowym Państwowej Szkoły Budownictwa w Warszawie. W 1952 zdał egzamin przed Komisją Kwalifikacyjną Ministerstwa Budowy Miast i Osiedli w Warszawie, w wyniku którego został dopuszczony do egzaminu na uprawnienia budowlane i w wyniku którego 5 września 1952 otrzymał tytuł budowniczego i uprawnienia do projektowania i prowadzenia robót. Po zdaniu egzaminu przed Państwową Komisją Weryfikacyjną przy Politechnice Warszawskiej otrzymał tytuł inż. budowlanego w zakresie wykonawstwa Nr 990/56. Od 5 grudnia 1957 otrzymał uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi z wyjątkiem budowli zabytkowych, pomników i budowli monumentalnych.

Służba wojskowa i praca zawodowa

Powołany do służby czynnej wojskowej, od 1 sierpnia 1931 w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. 19 stycznia 1932 roku otrzymał przydział na celowniczego bombardiera w 6 baterii ciężkiej artylerii konnej. Zwolniony ze służby po upadku z konia.

Pracował w Urzędzie Miejskim w Słupcu, a następnie w Radzyniu Podlaskim, gdzie sporządzał plany budowlane. Od 1935 roku pracował w magistracie w Międzyrzecu Podlaskim jako kierownik referatu technicznego. W 1940 roku aresztowany przez Gestapo, uniknął wywiezienia do obozu koncentracyjnego, będąc potrzebny niemieckiemu burmistrzowi Majewskiemu przy pracach drogowych. W okresie od 9 listopada 1943 do 22 lipca 1944 pracował jako technik w firmie budowlanej Leo Süssel, kierując między innymi budową strzelnicy wojskowej i koszar niemieckich w dzielnicy Piaski w Międzyrzecu Podlaskim. Po zakończeniu wojny pracował jako mierniczy przy parcelacjach w Wielkopolsce, a następnie ponownie w Urzędzie Miejskim w Międzyrzecu Podlaskim. Od 1 kwietnia 1950 był inspektorem w Biurze Projektów Miast i Osiedli – późniejszej Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych w Lublinie, a następnie pracował jako starszy inspektor nadzoru w Inspektoracie w Białej Podlaskiej na powiaty: bialski, radzyński i łukowski. Pracę tę wykonywał do 31 października 1967. Od 1 września 1967 objął stanowisko nauczyciela w Zespole Szkół Zawodowych nr 1 w Międzyrzecu Podlaskim i w Technikum Budowlanym z zakresu konstrukcji budowlanych, prawa budowlanego i kosztorysowania. Po ukończeniu kursu od 1 maja 1973 został nauczycielem mianowanym. Pracował jako nauczyciel i pedagog do 31 lipca 1974. Zaprojektował i kierował budowami licznych budynków w Międzyrzecu Podlaskim, Radzyniu Podlaskim, Łukowie.

Z inicjatywy przedwojennego burmistrza Miasta Międzyrzec Podlaski znalazł w Archiwum Głównym Akt Dawnych pieczęć z wosku miasta Międzyrzec Podlaski i opracował dzisiejszy herb z właściwą kolorystyką.

Żonaty z Wiktorią Henryką z Sierpińskich, miał z nią trójkę dzieci: Barbarę Obrębską (później profesor Barbarę Obrębską-Starkel, klimatologa), inż. Annę Obrębską (architekt krajobrazu) i Jana Obrębskiego (profesora, inżyniera budowlanego).

Pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Brzeskiej w Międzyrzecu Podlaskim.

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (1965)
• Brązowy Krzyż Zasługi (1938)
• Medal 10-lecia PRL (1954)
• Medal 40-lecia PRL (1984)

Bibliografia

• Słownik Biograficzny Techników Polskich, Tom 16, SBTP, Warszawa 2008