Czesław Rychlicki
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 maja 1939 |
profesor nauk teologicznych | |
Specjalność: teologia dogmatyczna i ekumeniczna | |
Alma Mater | Katolicki Uniwersytet Lubelski |
Doktorat | 1970 – teologia |
Habilitacja | 1998 – teologia |
Profesura | 2002 |
profesor zwyczajny Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu |
Czesław Rychlicki (ur. 29 maja 1939 w Golubiu) – polski duchowny katolicki, teolog, profesor nauk teologicznych. Specjalista teologii dogmatycznej i ekumenicznej. Pełnił funkcję kierownika Zakładu Teologii Dogmatycznej i Ekumenizmu Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i był członkiem Papieskiej Akademii Teologicznej w Watykanie.
Życiorys
W latach 1957-1963 odbył formację w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku. Po otrzymaniu 16 czerwca 1963 święceń kapłańskich został skierowany na studia magisterskie na Wydziale Teologii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie. Studia specjalistyczne realizował i doktorat z teologii dogmatycznej na podstawie rozprawy Cristologia negli scritti di Andrea Frycz Modrzewski - il precursore dell´ecumenismo uzyskał w 1970 na Papieskim Uniwersytecie "Gregorianum" w Rzymie. Paralelnie studiował w Papieskim Instytucie Biblijnym i Papieskim Instytucie Teologii Wschodniej w Rzymie. Stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii dogmatycznej uzyskał w 1998 w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (ATK). Przez szereg lat zajmował stanowisko profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W 2002 uzyskał tytuł naukowy profesora. Jednocześnie był wykładowcą teologii dogmatycznej i ekumenizmu w seminariach duchownych w Płocku i w Toruniu. Był organizatorem i pierwszym dyrektorem Soborowego Studium Teologiczno-Pastoralnego i Punktu Konsultacyjnego ATK/UKSW w Warszawie, z siedzibą w Płocku. Dwukrotnie był członkiem Senatu ATK/UKSW w Warszawie oraz UMK w Toruniu. Został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu[1].
5 czerwca 2003 został członkiem Papieskiej Akademii Teologicznej w Watykanie[2]. Był także sekretarzem Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski. Zasiadał w Komitecie Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk.
Jako ekspert z zakresu ekumenizmu z mandatu Konferencji Episkopatu Polski był w latach 1980-1982 członkiem zespołu prowadzącego dialog z Kościołem Starokatolickim Mariawitów w sprawie wzajemnego uznania ważności sakramentu chrztu[2].
Uczestnik wielu krajowych i międzynarodowych sympozjów teologicznych, m.in. w Rzymie, Saragossie, Berlinie, Madrycie.
Ważniejsze publikacje
- Cristologia negli scritti di A. Frycz Modrzewski il precursore dell'ecumenismo, Roma 1971.
- Sakramentalny charakter przymierza małżeńskiego. Studium teologicznodogmatyczne, Płock 1997.
- Wielki Jubileusz Roku 2000. Sens - przesłanie - symbolika, Płock 2000.
- Wiara - nadzieja - miłość wobec wieczności. Z zagadnień współczesnej eschatologii, Płock 2001.
- Bóg jest miłością. Refleksja nad encykliką Benedykta XVI, Płock 2006.
Przypisy
- ↑ Prof. Czesław Rychlicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2011-05-19] .
- ↑ a b Wywiad z ks. prof. Czesławem Rychlickim na łamach tygodnika „Niedziela”, nr 31/2003.
Bibliografia
- Ks. prof. dr hab. Czesław Rychlicki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2011-05-19] .
- Katalog Biblioteki Narodowej
- Biogram na stronie rodziny Rychlickich. rychlicki.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].