Czesław Schabowski

Czesław Schabowski
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1908
Tarnobrzeg

Data i miejsce śmierci

19 maja 1987
Szczecin

Zawód, zajęcie

prozaik

Czesław Schabowski (ur. 22 listopada 1908 w Tarnobrzegu, zm. 19 maja 1987 w Szczecinie) – polski prozaik.

Był samoukiem. W latach 1940–1941 pracował fizycznie na terenie ZSRR. W latach 1939–1940 był działaczem kulturowo-oświatowym w Druskiennikach[1]. W latach 1941–1945 przebywał na robotach przymusowych w III Rzeszy. Po wojnie mieszkał w Łodzi, a następnie w Szczecinie. Pracował w różnych zawodach. Był między innymi rybakiem na Zalewie Szczecińskim. Jako pisarz debiutował w 1945 roku na łamach tygodnika „Odra”. W 1970 roku otrzymał nagrodę Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. Pochowany został na Cmentarzu przy ul. Goleniowskiej w Szczecinie-Dąbiu.

Twórczość

  • Szarotki
  • Tama
  • To sprawa syna
  • Pirat i Magdalena
  • Wielka zatoka
  • Lisy morskie
  • Nie ma ulicy Zielonej
  • Archipelag urzeczonych
  • Na wylotówce
  • Zbój lasowski
  • Mój przyjaciel goj
  • Pierwsze doświadczenia[1]

Przypisy

  1. ↑ a b Czesław Schabowski – Encyklopedia Pomorza Zachodniego – pomeranica.pl, encyklopedia.szczecin.pl [dostęp 2021-03-05].

Bibliografia

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939–1991: Leksykon. Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 83-01-11593-9.