Czesław Sokołowski
| Biskup tytularny Pentacomii | |
 | |
| Kraj działania | Polska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 9 lipca 1877 Warszawa |
| Data i miejsce śmierci | 11 listopada 1951 Michalin |
| Miejsce pochówku | cmentarz Bródnowski |
| Administrator apostolski diecezji siedleckiej | |
| Okres sprawowania | 1940–1946 |
| Biskup pomocniczy siedlecki | |
| Okres sprawowania | 1919–1940 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Prezbiterat | 11 sierpnia 1901 |
| Nominacja biskupia | 25 lipca 1919 |
| Sakra biskupia | 28 września 1919 |
| Data konsekracji | 28 września 1919 |
|---|---|
| Konsekrator | Aleksander Kakowski |
| Współkonsekratorzy | Henryk Przeździecki Romuald Jałbrzykowski |
Czesław Sokołowski (ur. 9 lipca 1877 w Warszawie, zm. 11 listopada 1951 w Michalinie) – polski duchowny rzymskokatolicki, teolog, rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w latach 1924–1925, biskup pomocniczy siedlecki w latach 1919–1940, administrator apostolski diecezji siedleckiej w latach 1940–1946.
Życiorys
W Warszawie ukończył szkołę średnią i wstąpił w 1895 do Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego, gdzie studiował do 1899. Następnie studiował w Akademii Duchownej w Petersburgu.
W 1915 za dorobek naukowy uzyskał doktorat od Kongregacji Spraw Szkolnych w Rzymie. Pracował w Warszawie jako wykładowca w Archidiecezjalnym Seminarium Duchownym oraz na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1919 otrzymał sakrę biskupią i rozpoczął pracę w diecezji siedleckiej jako biskup pomocniczy ze stolicą biskupią Pentacomia. Po rezygnacji o. Jacka Woronieckiego z funkcji rektora KUL-u objął to stanowisko na pół roku (od 19 października 1924 do 17 kwietnia 1925). W latach 1940–1946 kierował diecezją siedlecką jako administrator apostolski.
W 1944 został skazany na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Specjalny Obszaru Warszawskiego AK. Wyrok nie został zatwierdzony przez komendanta Obszaru, a sprawa została przekazana do Komisji Sądzącej Walki Podziemnej, która skazała biskupa na karę infamii[1].
W 1946 zakończył pracę w diecezji siedleckiej i zamieszkał w Michalinie. Pochowany został na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 7C-4-4)[2].
Publikacje
- 1916: Przysięga antymodernistyczna. Studium krytyczne
- 1917: Problem nawrócenia w najnowszej powieści Stefana Żeromskiego. Szkic krytyczny
- 1918: Alfred Loisy. Analiza psychologiczna
Przypisy
- ↑ Leszek Gondek: Polska karząca 1939–1945. Polski podziemny wymiar sprawiedliwości w okresie okupacji niemieckiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1988. ISBN 83-211-0973-X.
- ↑ Kwatera 7C, rząd I, grób 4. Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 92, na książce ISBN 978-83-920764-0-0; ISBN 978-83-920764-0-7
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Czesława Sokołowskiego na stronie diecezji siedleckiej [dostęp 2017-12-26]
- Nota biograficzna Czesława Sokołowskiego na stronie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego [dostęp 2010-11-14]
- R. Dmowski: Bp Czesław Sokołowski – szkic do biografii. W: R. Dmowski, J. Gmitruk, G. Korneć, W. Włodarkiewicz (red.): Wojsko i kultura w dziejach Polski i Europy. Księga jubileuszowa profesora Piotra Matusaka w 65 rocznicę urodzin. Warszawa – Siedlce: 2006, s. 326–336. [dostęp 2015-06-02]
- Czesław Sokołowski w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2010-11-14]
Media użyte na tej stronie
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób bpa Czesława Sokołowskiego na Cmentarzu Bródnowskim
Biskup Czesław Sokołowski