Czternasty Kneset (1996–1999)
| IzraelTen artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Izraela Ustrój polityczny Konstytucja Władza ustawodawcza Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Wybory Polityka zagraniczna | |
Portal  Izrael | |
Czternasty Kneset obradował w latach 1996–1999.
Wybory odbyły się 29 maja 1996, a pierwsze posiedzenie parlamentu miało miejsce 17 czerwca 1996.
Oficjalne wyniki wyborów
| Partia | Głosy | Procent | Mandaty | |
|---|---|---|---|---|
| Partia Pracy (Awoda) (ליכוד) | 818.741 | 27,5% | 34 | |
| Likud (ליכוד) – Geszer (גשר) – Comet (צומת) | 767.401 | 25,8% | 32 | |
| Szas, (ש"ס) | 259.796 | 8,7% | 10 | |
| Narodowa Partia Religijna (Mafdal) (מפלגה דתית לאומית-מפד"ל) | 240.271 | 8,1% | 9 | |
| Merec (מרצ) | 226.275 | 7,5% | 9 | |
| Jisra’el ba-Alijja (ישראל בעלייה) | 174.994 | 5,8% | 7 | |
| Hadasz (Demokratyczny Front na Rzecz Pokoju i Równości) (החזית הדמוקרטית לשלום ולשוויון) | 129.455 | 4,4% | 5 | |
| Zjednoczony Judaizm Tory (יהדות התורה) | 98.657 | 3,3% | 4 | |
| 'Trzecia Droga | 96.474 | 3,2% | 4 | |
| Zjednoczona Lista Arabska (Ra’am) (רע"ם) | 89.514 | 3,0% | 4 | |
| Moledet (מולדת) | 72.002 | 2,4% | 2 | |
| Razem | 2.973.580 | 100,0% | 120 |
Posłowie
Posłowie wybrani w wyborach[1]:
Zmiany
Zmiany w trakcie kadencji[1]:
| Następca | Poprzednik | Partia | Data |
|---|---|---|---|
| Re’uwen Riwlin | Elijjahu Ben Elisar | Likud-Geszer-Comet | 1 września 1996 |
| Etan Kabel | Dawid Liba’i | Partia Pracy | 15 października 1996 |
| Nisan Slomi’anski | Awraham Sztern | Narodowa Partia Religijna | 12 maja 1997 |
| Elijjahu Gabbaj | Zewulun Hammer | Narodowa Partia Religijna | 20 stycznia 1998 |
| Rafik Hadż Jahja | Mosze Szachal | Partia Pracy | 20 marca 1998 |
| Awraham Leizerson | Mosze Gafni | Zjednoczony Judaizm Tory | 23 października 1998 |
| Jisra’el Kac | Ehud Olmert | Likud-Geszer-Comet | 18 listopada 1998 |
| Doron Szemu’eli | Pini Badasz | Likud-Geszer-Comet | 30 listopada 1998 |
Historia
Czternasty Kneset był pierwszym wybranym równolegle z bezpośrednimi wyborami premiera. Ten nowy system wyborczy miał na celu wzmocnienie władzy premiera. Jednak w praktyce to się nie sprawdziło. W rzeczywistości nowy system wyborczy osłabił znaczenie dwóch najsilniejszych partii, a Kneset został podzielony pomiędzy mniejsze polityczne ugrupowania (o sile 6-10 mandatów). Dodatkowo, podczas kadencji Knesetu zmalała dyscyplina deputowanych.
Liczne debaty dotyczyły tematu postępującego procesu pokojowego z Palestyńczykami. 16 stycznia 1997 Kneset zatwierdził porozumienie dotyczące Hebronu. Parlament zatwierdził również Memorandum Wye River, które zostało podpisane w październiku 1998 w Waszyngtonie (USA). Wywołało to jednak burzliwą dysputę i głosowanie wotum zaufania dla rządu 17 listopada 1998. W trakcie tych trudnych debat lewica skarżyła się na zbyt wolny postęp w procesie pokojowym, natomiast prawica wyrażała niepokój terytorialnymi ustępstwami Izraela.
Kneset zajmował się również sprawami gospodarczymi. Ministerstwo Finansów wprowadziło politykę ograniczania wydatków, a Bank Izraela podniósł stopy procentowe, co w sumie ochłodziło gospodarkę i spowolniło tempo rozwoju. Umożliwiło jednak zmniejszenie rosnącego zadłużenia i deficytu budżetu. Kneset rozwiązywał liczne sprawy pomiędzy religią a państwem.
Po kłopotach związanych z uchwaleniem budżetu na 1999, 4 stycznia 1999 Kneset podjął decyzję o samo rozwiązaniu się i ogłoszeniu wcześniejszych wyborów parlamentarnych.
Dwudziesty siódmy rząd (1996-1999)
Dwudziesty siódmy rząd został sformowany przez Binjamina Netanjahu w dniu 18 czerwca 1996.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Members of the Fourteenth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2015-12-27].
| ||||||
