Cztery klasyczne powieści chińskie
Cztery klasyczne powieści chińskie (chiń. 四大名著; pinyin Sì dà míngzhù) – cztery powieści powszechnie uznawane za najwybitniejsze dzieła literatury chińskiej cesarskich Chin. Wydane w czasach dynastii Ming i dynastii Qing, są znane większości chińskich czytelników. Nie powinny być mylone z Czteroksięgiem konfucjańskim.
Są one jednymi z najdłuższych i najstarszych powieści na świecie[1]. Uważane są za szczytowe osiągnięcie chińskiej powieści klasycznej, które wywarło znaczący wpływ na wiele powieści, sztuk, filmów, gier i innych form rozrywki w całej Azji Wschodniej – Chinach, Korei, Japonii i Wietnamie.
Są to (w porządku chronologicznym):
| Polski | Uproszczone pismo chińskie | Tradycyjne pismo chińskie | Hanyu pinyin | Autor | Data powstania |
|---|---|---|---|---|---|
| Opowieści znad brzegów rzek | 水浒传 | 水滸傳 | Shuǐhǔ Zhuàn | Shi Nai’an | XIV wiek |
| Opowieści o Trzech Królestwach | 三国演义 | 三國演義 | Sānguó Yǎnyì | Luo Guanzhong | XIV wiek |
| Wędrówka na Zachód | 西游记 | 西遊記 | Xīyóujì | Wu Cheng’en | XVI wiek |
| Sen czerwonego pawilonu | 红楼梦 | 紅樓夢 | Hónglóu Mèng | Cao Xueqin | XVIII wiek |
Przypisy
- ↑ Books: Big Little Talk (Review of Lin Yutang, Moment in Peking). Time Magazine, 20.11.1939. [dostęp 2013-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-27)].