Czwarty rząd Silvia Berlusconiego

Zaprzysiężenie rządu u prezydenta Giorgia Napolitano

Czwarty rząd Silvia Berlusconiego – rząd Republiki Włoskiej funkcjonujący od 8 maja 2008 do 16 listopada 2011.

Gabinet został ukonstytuowany po zwycięstwie centroprawicowego bloku składającego się z federacyjnego Ludu Wolności (PdL), Ligi Północnej (LN) i Ruchu dla Autonomii (MpA) w przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2008 do Izby Deputowanych i Senatu XVI kadencji.

W skład rządu (poza premierem) weszło w dacie powstania 12 ministrów resortowych i 9 ministrów bez teki. 17 z ministrów rekomendował Lud Wolności, w tym 12 Forza Italia (FI), 4 Sojusz Narodowy (AN) i 1 Chrześcijańska Demokracja dla Autonomii (DCA), a pozostałych 4 Liga Północna.

12 listopada 2011 w związku z kryzysem gospodarczym premier Silvio Berlusconi podał się do dymisji. Jego rząd funkcjonował do 16 listopada 2011, kiedy to zaprzysiężony został nowy gabinet, na czele którego stanął Mario Monti.

Skład rządu

funkcjaministerpartiaokres urzędowania
oddo
premierSilvio BerlusconiPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister spraw zagranicznychFranco FrattiniPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister spraw wewnętrznychRoberto MaroniLN8 maja 200816 listopada 2011
minister gospodarki i finansówGiulio TremontiPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister obronyIgnazio La RussaPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister sprawiedliwościAngelino AlfanoPdL8 maja 200827 lipca 2011
Nitto Francesco PalmaPdL28 lipca 201116 listopada 2011
minister rozwoju gospodarczegoClaudio ScajolaPdL8 maja 20084 maja 2010
Paolo RomaniPdL4 października 2010[1]16 listopada 2011
minister polityki rolnej, żywnościowej i leśnejLuca ZaiaLN8 maja 200816 kwietnia 2010
Giancarlo GalanPdL16 kwietnia 201023 marca 2011
Francesco Saverio RomanoPID23 marca 201116 listopada 2011
minister środowiskaStefania PrestigiacomoPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister infrastruktury i transportuAltero MatteoliPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister kulturySandro BondiPdL8 maja 200823 marca 2011
Giancarlo GalanPdL23 marca 201116 listopada 2011
minister edukacji, nauki i szkolnictwa wyższegoMariastella GelminiPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister pracy i polityki społecznej[2]Maurizio SacconiPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister zdrowiaFerruccio FazioPdL15 grudnia 200916 listopada 2011
minister ds. stosunków europejskichAndrea RonchiPdL8 maja 200817 listopada 2010
Anna Maria BerniniPdL28 lipca 201116 listopada 2011
minister ds. reform federalnychUmberto BossiLN8 maja 200816 listopada 2011
minister ds. kontaktów z parlamentemElio VitoPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister ds. administracji publicznej i innowacjiRenato BrunettaPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister ds. uproszczenia przepisów prawaRoberto CalderoliLN8 maja 200816 listopada 2011
minister ds. regionalnychRaffaele FittoPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister ds. aktywowania programu rządowegoGianfranco RotondiPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister ds. równouprawnieniaMara CarfagnaPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister ds. młodzieżyGiorgia MeloniPdL8 maja 200816 listopada 2011
minister ds. turystykiMichela Vittoria BrambillaPdL8 maja 200916 listopada 2011
minister ds. subsydiarności i decentralizacjiAldo BrancherPdL18 czerwca 20105 lipca 2010

Wiceministrowie i podsekretarze stanu

Urząd rady ministrów
  • podsekretarz stanu: Gianni Letta (sekretarz rady ministrów)
  • podsekretarze stanu: Paolo Bonaiuti, Gianfranco Micciché, Carlo Giovanardi, Aldo Brancher (do 18 czerwca 2010), Daniela Santanché (od 4 marca 2010), Andrea Augello (od 4 marca 2010), Laura Ravetto (od 4 marca 2010), Rocco Crimi, Maurizio Balocchi (do 14 lutego 2010), Francesco Belsito (od 22 lutego 2010), Guido Bertolaso (od 21 maja 2008 do 11 listopada 2010)
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych
Ministerstwo Gospodarki i Finansów
  • wiceministrowie: Giuseppe Vegas (od 21 maja 2009 do 15 grudnia 2010)
  • podsekretarze stanu: Alberto Giorgetti, Luigi Casero, Bruno Cesario (od 5 maja 2011), Antonio Gentile (od 5 maja 2011), Giuseppe Vegas (do 21 maja 2009), Daniele Molgora (do 20 maja 2010), Nicola Cosentino (do 15 lipca 2010), Sonia Viale (od 20 maja 2010 do 5 maja 2011)
Ministerstwo Obrony
Ministerstwo Sprawiedliwości
Ministerstwo Rozwoju Gospodarczego
  • wiceministrowie: Catia Polidori (od 14 października 2011), Adolfo Urso (od 30 czerwca 2009 do 17 listopada 2010), Paolo Romani (od 30 czerwca 2009 do 4 października 2010)
  • podsekretarze stanu: Stefano Saglia (od 30 kwietnia 2009), Paolo Romani (do 30 czerwca 2009), Adolfo Urso (do 30 czerwca 2009), Ugo Martinat (do 28 marca 2009), Daniela Melchiorre (od 5 maja 2011 do 14 czerwca 2011), Catia Polidori (od 5 maja 2011 do 24 października 2011)
Ministerstwo Rolnictwa
  • podsekretarze stanu: Roberto Rosso (od 5 maja 2011), Antonio Buonfiglio (do 17 listopada 2010)
Ministerstwo Środowiska
  • podsekretarze stanu: Giampiero Catone (od 5 maja 2011), Roberto Menia (do 17 listopada 2010), Elio Vittorio Belcastro (od 29 lipca 2011)
Ministerstwo Infrastruktury i Transporti
  • wiceministrowie: Roberto Castelli (od 21 maja 2009), Aurelio Salvatore Misiti (od 24 października 2011)
  • podsekretarze stanu: Bartolomeo Giachino, Mario Mantovani, Giuseppe Maria Reina (do 17 listopada 2010), Roberto Castelli (do 21 maja 2009), Aurelio Salvatore Misiti (od 5 maja 2011 do 24 października 2011)
Ministerstwo Kultury
  • podsekretarze stanu: Francesco Maria Giro, Riccardo Villari (od 5 maja 2011)
Ministerstwo Edukacji, Nauki i Szkolnictwa Wyższego
  • podsekretarze stanu: Giuseppe Pizza, Giuseppe Galati (od 17 października 2011), Guido Viceconte (od 4 marca 2010 do 17 października 2011)
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej[2]
  • wiceministrowie: Ferruccio Fazio (od 21 maja 2009 do 14 grudnia 2009)
  • podsekretarze stanu: Nello Musumeci (od 18 kwietnia 2011), Luca Bellotti (od 5 maja 2011), Pasquale Viespoli (do 8 października 2010), Francesca Martini (do 3 lutego 2010), Eugenia Roccella (do 3 lutego 2010), Ferruccio Fazio (do 21 maja 2009)
Ministerstwo Zdrowia
  • podsekretarze stanu: Francesca Martini (od 4 lutego 2010), Eugenia Roccella (od 4 lutego 2010)

Przypisy

  1. ↑ Od 5 maja 2010 obowiązki ministra rozwoju gospodarczego pełnił premier.
  2. ↑ a b Do 12 grudnia 2009 resort pod nazwą Ministerstwo Pracy, Zdrowia i Polityki Społecznej.

Bibliografia

Rządy Włoch od 1946
  • De Gasperi II (1946–1947)
  • De Gasperi III (1947)
  • De Gasperi IV (1947–1948)
  • De Gasperi V (1948–1950)
  • De Gasperi VI (1950–1951)
  • De Gasperi VII (1951–1953)
  • De Gasperi VIII (1953)
  • Pella (1953–1954)
  • Fanfani I (1954)
  • Scelba (1954–1955)
  • Segni I (1955–1957)
  • Zoli (1957–1958)
  • Fanfani II (1958–1959)
  • Segni II (1959–1960)
  • Tambroni (1960)
  • Fanfani III (1960–1962)
  • Fanfani IV (1962–1963)
  • Leone I (1963)
  • Moro I (1963–1964)
  • Moro II (1964–1966)
  • Moro III (1966–1968)
  • Leone II (1968)
  • Rumor I (1968–1969)
  • Rumor II (1969–1970)
  • Rumor III (1970)
  • Colombo (1970–1972)
  • Andreotti I (1972)
  • Andreotti II (1972–1973)
  • Rumor IV (1973–1974)
  • Rumor V (1974)
  • Moro IV (1974–1976)
  • Moro V (1976)
  • Andreotti III (1976–1978)
  • Andreotti IV (1978–1979)
  • Andreotti V (1979)
  • Cossiga I (1979–1980)
  • Cossiga II (1980)
  • Forlani (1980–1981)
  • Spadolini I (1981–1982)
  • Spadolini II (1982)
  • Fanfani V (1982–1983)
  • Craxi I (1983–1986)
  • Craxi II (1986–1987)
  • Fanfani VI (1987)
  • Goria (1987–1988)
  • De Mita (1988–1989)
  • Andreotti VI (1989–1991)
  • Andreotti VII (1991–1992)
  • Amato I (1992–1993)
  • Ciampi (1993–1994)
  • Berlusconi I (1994–1995)
  • Dini (1995–1996)
  • Prodi I (1996–1998)
  • D’Alema I (1998–1999)
  • D’Alema II (1999–2000)
  • Amato II (2000–2001)
  • Berlusconi II (2001–2005)
  • Berlusconi III (2005–2006)
  • Prodi II (2006–2008)
  • Berlusconi IV (2008–2011)
  • Monti (2011–2013)
  • Letta (2013–2014)
  • Renzi (2014–2016)
  • Gentiloni (2016–2018)
  • Conte I (2018–2019)
  • Conte II (2019–2021)
  • Draghi (2021–2022)
  • Meloni (od 2022)

Media użyte na tej stronie

Governo Berlusconi IV.jpg

The Ministers of Berlusconi IV Cabinet with the President of the Republic Giorgio Napolitano after the oath of office