Czyżów Szlachecki (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1867-1954[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | 1867-1914: g. radomska | ||
| Powiat | |||
| Data powstania | 1 stycznia 1867 | ||
| Data likwidacji | 29 września 1954 | ||
| Siedziba | |||
| Populacja (1867) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Czyżów Szlachecki (lub Czyżów) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. kieleckim. Siedzibą władz gminy był Czyżów Szlachecki[2].
Gminę zbiorową Czyżów Szlachecki utworzono 13 stycznia 1867[3] w związku z reformą administracyjną Królestwa Polskiego. Gmina weszła w skład nowego powiatu opatowskiego w guberni radomskiej i liczyła 1633 mieszkańców[4]. 13 stycznia 1870[5] do gminy przyłączono Jankowice-Wonwoźne, folwark Podgaj, Bieńkowice, Prussy, Pisary, folwark Bugaj, Józefów, Sobótka-Szlachecka i Sobótka-Plebańsk z nowo utworzonej gminy Ożarów[6].
W okresie międzywojennym gmina Czyżów Szlachecki należała do powiatu opatowskiego w woj. kieleckim. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 18 gromad: Binkowice, Chrapanów, Czyżów Plebański, Czyżów Szlachecki, Dąbie, Dziurów, Janików, Jankowice, Pawłów, Piotrowice, Pisary, Podszyn, Prusy, Sobótka, Suchodółka, Trójca, Wólka Chrapanowska i Wygoda[7].
29 września 1954 z gminy Czyżów Szlachecki wyłączono Trójcę, włączając ją do Zawichostu w powiecie sandomierskim[8], po czym gmina Czyżów Szlachecki została zniesiona wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[9] (patrz gromada Czyżów Szlachecki, gromada Janików, gromada Linów, gromada Jakubowice i gromada Sobótka).
Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Czyżów Szlachecki nie przywrócono, a jej dawny obszar wszedł głównie w skład gmin Ożarów (w tymże powiecie i województwie) i Zawichost (w powiecie sandomierskim w tymże województwie)[10].
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ 1 stycznia 1867 wg kalendarza juliańskiego
- ↑ Dziennik Urzędowy Gubernii Radomskiej, 1866, nr 54, z 31 grudnia 1866
- ↑ 1 stycznia 1870 wg kalendarza juliańskiego
- ↑ Postanowienie z 24 października (5 listopada) 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, str. 419)
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 105/107
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).