Dół skrzydłowo-podniebienny

Boczna powierzchnia twarzoczaszki (strona lewa). Widoczna szczelina pomiędzy szczęką (kolor zielony) a kością klinową (kolor żółty) – szczelina skrzydłowo-podniebienna (tutaj jako szczelina skrzydłowo-szczękowa Pterygomaxillary fissure), bezpośrednio za którą znajduje się dół skrzydłowo-podniebienny

Dół skrzydłowo-podniebienny (łac. fossa pterygopalatina) – wąska przestrzeń o kształcie odwróconej trójściennej piramidy (odwróconej kropli)[1][2], schowana głęboko pomiędzy kośćmi czaszki. Jest położona pomiędzy szczęką a kością klinową[3].

Ograniczenia

  • góra: trzon kości klinowej
  • przód: trzon szczęki i wyrostek oczodołowy kości podniebiennej
  • tył: wyrostek skrzydłowaty kości klinowej i skrzydło większe kości klinowej
  • bok: stanowi go szczelina skrzydłowo-podniebienna (szczelina skrzydłowo-szczękowa), którą dół skrzydłowo-podniebienny łączy się w kierunku bocznym z dołem podskroniowym
  • przyśrodkowo: blaszka pionowa kości podniebiennej
  • dół: jest znacznie zwężony i przechodzi w kanał podniebienny większy[3][2]

Zawartość i połączenia

Dół skrzydłowo-podniebienny zawiera elementy anatomiczne:

Dół skrzydłowo-podniebienny łączy się z innymi przestrzeniami twarzoczaszki poprzez liczne otwory i kanały:

  • otwór klinowo-podniebienny (łac. foramen sphenopalatinum) – zawiera tętnicę klinowo-podniebienną (łac. arteria sphenopalatina) (←tętnica szczękowa) i gałązki nosowe tylne górne łac. rami nasales posteriores superiores) (←zwój skrzydłowo-podniebienny). Prowadzi do jamy nosowej
  • szczelina oczodołowa dolna (łac. fissura orbitalis inferior) – łączy dół skrzydłowo-podniebienny z oczodołem
  • otwór okrągły (łac. foramen rotundum) – zawiera nerw szczękowy i prowadzi do środkowego dołu czaszki
  • kanał skrzydłowy (łac. canalis pterygoideus) – leży on u podstawy wyrostka skrzydłowatego kości klinowej. Zawiera nerw Widiusza i naczynia skrzydłowe. Prowadzi na zewnętrzną i wewnętrzną powierzchnię podstawy czaszki
  • kanał podniebienno-pochwowy (łac. canalis palatovaginalis) – łączy on dół skrzydłowo-podniebienny z dolną powierzchnią podstawy czaszki
  • kanał podniebienny większy (łac. canalis palatinus major) – zawiera nerw podniebienny większy (←zwój skrzydłowo-podniebienny) i naczynia podniebienne większe: żyłę i tętnicę (←tętnica podniebienna zstępująca). Kanały podniebienne wychodzą na masyw kostny kości podniebiennej, łącząc dół skrzydłowo-podniebienny z jamą ustną
  • szczelina skrzydłowo-podniebienna, szczelina skrzydłowo-szczękowa (łac. fissura pterygopalatina, fissura pterygomaxillaris) – zawiera tętnicę szczękową i jak wspomniano łączy się z dołem podskroniowym[3][2]

Przypisy

  1. ↑ Jan Mikusek, Konstanty Ślusarczyk: Anatomia topograficzna: dla studentów stomatologii. Katowice: Śląska Akademia Medyczna, 1997, s. 56–57. ISBN 83-902300-5-4.
  2. ↑ a b c Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 161–168, ISBN 978-83-66548-16-9.
  3. ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 424–425, ISBN 978-83-200-4323-5.

Linki zewnętrzne

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Gray189.png
Left infratemporal fossa.