Dąb Piotrowy

Dąb Piotrowy

Dąb Piotrowy – z lewej strony
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Lokalizacja	Toporów, obok kościoła Matki Bożej Różańcowej
Obwód	874 cm (2011 r.)
Położenie na mapie województwa lubuskiego Dąb Piotrowy
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Dąb Piotrowy
52°15′52,8″N 15°15′32,6″E/52,264667 15,259056

Korona Dębu Piotrowego

Pień Dębu Piotrowego

Drugi dąb za kościołem

Miejsce spoczynku rodziny Manteuffel u podnóża dębów

Dąb Piotrowy – dąb szypułkowy, pomnik przyrody, rosnący przy kościele pw. Matki Bożej Różańcowej w miejscowości Toporów, w województwie lubuskim. Jest własnością parafii rzymskokatolickiej w Toporowie, nadzór nad drzewami sprawuje wojewódzki konserwator przyrody.

Charakterystyka

Dąb ma 25 m wysokości, a jego obwód w pierśnicy (1,30 m od podstawy) wynosi 8,74 m, natomiast tuż nad gruntem aż 1140 cm^[1] (dane z 2011 roku).

Drzewo jest jednym z najstarszych dębów w Polsce, jego wiek szacowany jest na 613 lat^[2] (w 2016 roku). Ze względu na pusty środek (dla zabezpieczenia przed wywróceniem „olbrzyma” na pobliski zabytkowy kościół), fragment podstawy pnia został częściowo wypełniony betonem. Dąb jest w złym stanie zdrowotnym. Jego korona jest stosunkowo wąska (12 × 9 m), co może świadczyć o tym, że okaz jest w zaawansowanym stadium zamierania^[1].

Nazwa

Nazwa dębu łączy się z legendą przedstawioną w starych zapisach księgi parafialnej o tym, że car rosyjski Piotr I Wielki podczas podróży w 1697 r. do Holandii zatrzymał się w Toporowie (przedstawiając się jako Piotr Michajłow) i zjadł pod tym drzewem śniadanie^[1].

Otoczenie

Dąb Piotrowy rośnie w sąsiedztwie drugiego dębu (bez nazwy), którego wiek określany jest na około 400 lat. Drzewo także ma rangę pomnika przyrody. Z odległości kilku metrów obwody obu pomników wydają się podobne, jednak to tylko złudzenie, ponieważ młodszy dąb jest gęsto porośnięty bluszczem i w obwodzie ma „tylko” 6,20 m^[1] (w pierśnicy).

U podnóża znajduje się mały cmentarz z końca XIX wieku, z marmurowym krzyżem, na którym pochowani są członkowie rodziny Manteuffel, ich dzieci i bliscy znajomi. Tuż obok stoi zabytkowy kościół oraz kaplica, w podziemiach, której pochowani są dawni właściciele Toporowa.

Cały kompleks zabytków znajduje się na niewielkim wzgórzu, przez co wieża kościoła wraz z koronami dębów góruje nad miejscowością.

Płyty nagrobne Manteuffel przy dębach

Job i Rochus Manteuffel

Marie Manteuffel

Edwin Manteuffel

Hertha Manteuffel

Hans Manteuffel

Przypisy

Bibliografia

• Rozporządzenie Wojewody Lubuskiego nr 29 z dnia 19 maja 2006 r.: „W sprawie ustanowienia pomników przyrody”.
• Księga parafialna, parafia rzymskokatolicka w Toporowie.
• Kronika Zamku Myśliwskiego w Toporowie, Dom Pomocy Społecznej w Toporowie.